Μια βλαχοπούλα στην Αθήνα

"Καλάθι μεγάλο γεμάτο με φρέσκα αυγά, λαχανικά εποχής και καμιά κότα μόλις σφαγμένη και ξεπουπουλιασμένη. Βαλίτσα μικρή καρό με 2-3 ρουχαλάκια βαλμένα με τάξη μέσα. Μαλλιά φρεσκολουσμένα και όμορφα χτενισμένα. Τα ρούχα τα καλά μου.
Καλέ, πάω στην πρωτεύουσα!

Φορτωμένη με το καλάθι, με την καρό τη βαλιτσούλα και το καλό μου το παλτό κατεβαίνω από το ΚΤΕΛ. Μου είπανε να κατέβω στην πλατεία με τα τρένα που πάνε από κάτου μας...
Πω πω, πόσος πολύς κόσμος! Πω πω πόσα πολλά αυτοκίνητα!
Τόσα πρόβατα εμείς στο χωρίο μας δεν έχουμε!
Ωχ! Σκάλες που κουνάνε! Πώς να πατήσω το πόδι μου εκεί?
Ας περάσω απέναντι το δρόμο, έχει ταξί, θα του πω να με πάει στης θειάς μου της Ελένης...
Μπιιιιιιιιπ, μπιιιιιιιιιπ!!!"

Σα φιγούρα από παλιά ελληνική ταινία, αυτό αριβώς νιώθω (ή μήπως δε μένω μόνο στο 'νιώθω'?) όταν επισκέπτομαι την πρωτεύουσα...
Και μη γελάτε! Τι να γίνει δηλαδή? Υπάρχουν και παιδιά της επαρχίας, παιδιά που έχουν συνηθίσει να πηγαίνουν με τα πόδια παντού! :Ρ

Την επισκέπτομαι την Αθήνα κάθε φορά με διάθεση τουρισμού, να δω φίλους, να δω την πόλη, να πάω για καφέ, να κάνω ψώνια, να δω θέατρο. Ενθουσιάζομαι με τον περίπατο στην Πλάκα, θέλω να πάρω φωτογραφίες τους 'καλλιτέχνες' στο Θησείο, πίνω καφέδες σε διάφορα σημεία της πόλης, ανοίγω το στόμα διάπλατα άμα δω κάποιον γνωστό να περπατάει δίπλα μου....
Πόσο πολύ πρέπει να γελάνε οι περαστικοί μαζί μου όταν ανοίγω τα μάτια διάπλατα και χαζεύω τον κόσμο με το ίδιο ενθουσιασμό όπως και τις βιτρίνες στην Ερμού! Διάθεση τουρισμού ακόμα και αν έχω δουλειές να κάνω...

Όσο συχνά και να την επισκέπτομαι την πρωτεύουσα, το στυλ πάντως δε λέω να το αποκτήσω! Να περπατήσω δηλαδή με τον αέρα το σωστό, να σταματήσω να χαζεύω γύρω-γύρω σαν το χαζό, να βιαστώ ακόμα και αν πηγαίνω βόλτα τέλος πάντων! Τστστσ, δεν είμαι παιδί για σαλόνια εγώ!

'Μου είπαν πως το ταδε βρίσκεται λέει στην Αγ. Παρασκευή. Πώς φτάνει κανείς εκεί?'
'Είμαι σε έναν δρόμο στο κέντρο που γράφει Ελ. Βενιζέλου, ψάχνω την Πανεπιστημίου, προς τα πού πρέπει να πάω?'
'Κοιτάω όλες τις γραμμές του μετρό, μα στάση Γκάζι δε βλέπω! Τι στο καλό μου έλεγες?'
Ερωτήσεις, ερωτήσεις, ερωτήσεις, ... Και η καημένη η αδελφή μου να προσπαθεί (χωρίς να μου θυμήσει πόσο πολύ ΔΕΝ το έχω!) να μου δώσει τις απαντήσεις μπας και καταφέρω και ξεστραβωθώ και να κυκλοφορήσω καμιά φορά στην Αθήνα σαν την πρωτευουσιάνα τη σωστή! Νομίζω πως οι προσπάθειές της πέφτουν στο κενό... Μα αυτή πώς κατάφερε και μέσα σε λίγο καιρό έμαθε απέξω και ανακατωτά όλη την πόλη με τα τερτίπια της, δε μπορώ ακόμα να το καταλάβω!

Επισκέπτομαι συχνά στην Αθήνα με διάθεση τουρισμού... Την πρώτη μέρα ενθουσιάζομαι, τη δεύτερη μέρα χαμογελάω, την τρίτη μέρα θέλω να πάω σπίτι μου! Τι να κάνω δηλαδή? Αφού σφίγγεται το στομάχι μου (2-3 κόμπους τουλάχιστον!) όταν είμαι σε αυτοκίνητο που κινείται στο κέντρο της Αθήνας, κουράζομαι όταν είμαι στο αυτοκίνητο πάνω από 30' για να μετακινηθώ 10 km!
Πόσο πολύ ΔΕΝ το έχω! Μαζεύω το καλάθι μου, τη βαλιτσούλα την καρό και την αξιοπρέπεια μου και την κάνω και εγώ για το χωρίο...

Καλό μας μήνα:)

Comments

  1. Για να σου φύγει το...κομπλεξ(σιγά μωρέ!),μόλις φτάσεις στην Πανεπιστημίου,βάλε φωνή:Ε,χωριοοοοό!και μέτρα πόσοι θα γυρίσουν!
    Τότε θα σου φύγει κάθε δισταγμός:)))

    Καλο μήνα....

    ReplyDelete
  2. πόσοι θα γυρίσουν το κεφάλι τους

    ReplyDelete
  3. Έτσι είναι, οι γνήσιοι και ντόπιοι Αθηναίοι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα! Όλοι κάπως έτσι ήρθαν, νιώθωντας τα ίδια συναισθήματα που έχεις και συ κάθε φορά, με τη μόνη διαφορά ότι αυτοί ήταν υποχρεωμένοι να μείνουν και να ζήσουν εκεί.... Συνάντησα πολλούς Αθηναίους στη ζωή μου που μου είπαν το ίδιο πράγμα: Μακάρι να είχα ένα χωριό να πάω, τώρα που εσύ φεύγεις και κάνεις τις γιορτές σου εκεί. Μακάρι κάθε λίγο να είχα κάποιον από το χωριό να μου στείλει λίγο τυρί και κανένα αλανιάρικο κοτόπουλο.... Ζήτω η αθάνατη Ελληνική επαρχία!!!!!

    ReplyDelete
  4. ελα ρε κοπελια..θα σε ξεναγησω εγω σε ολα τα μαγαζια τα ινν......ελα μην πετας τουρτες απο τωρααααα ντεεεεεεεεε

    καλο μηνα φιλακι

    ReplyDelete
  5. "Δεν έχω χωριό"... Το στίγμα του Αθηναίου που σουβλίζει αρνί στην ταράτσα του σπιτιού του.

    Μα και να είχε έπρεπε πρώτα να περάσει τα διόδια, τις σύγχρονες Θερμοπύλες του (μαζικά εξοδούχου) πρωτευουσιάνου, να γυρίσει ζωντανός από την επιστροφή, και να αποφύγει την κάμερα του Αυτιά που περιπλανιέται στις ουρές των ακινητοποιημένων αυτοκινήτων.

    Τελικά μ'αρέσει η Αθήνα. Μ'αρέσει να πηγαίνω όταν όλοι φεύγουν, μ'αρέσει να νιώθω εκδρομέας στην πρωτεύουσα, να μη βιάζομαι παρά μόνο για να δω τους φίλους μου, να απολαμβάνω πράγματα που αν έμενα εκεί δεν θα προλάμβανα να απολαύσω.
    Τέλος μ'αρέσει να με ρωτάνε: Μένεις Αθήνα, ή επαρχία?

    ReplyDelete
  6. Ax είσαι τυχερή κι ας μη γίνεις ποτέ πρωτευουσιάνα κι ας μη μάθεις ποτέ την Αθήνα!
    Αρκεί που έχεις τη λύση της επαρχίας δεδομένη!!
    Καλό μήναα!!
    :))

    ReplyDelete
  7. Fri, και εγώ που γεννήθηκα και μεγάλωσα Αθήνα, ώρες-ώρες, φέρομαι σαν τουρίστρια. Να τώρα που πάω Φάληρο, κάθε φορά που βλέπω το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, χαζεύω σαν 5χρονο. Στην Ερμού πλέον και εγώ περπατάω βιαστικά γιατί βαρέθηκα να τη βλέπω, αλλά στο Θησείο χαζεύω πάντα! Οπότε και εγώ τουρίστρια είμαι κι ας ζω εδώ 20 χρόνια... :)

    ReplyDelete
  8. Σε νιώθω γιατί την Αθήνα ΔΕΝ την πάω με τί-πο-τα!!!! Με το που φτάνω με το αμάξι, θέλω να φύγω, με το που μπαίνω στο κτήριο που είναι να πάω, θέλω να φύγω, και παίρνω πάλι πάνω μου όταν πιάνω τα διόδια της Ελευσίνας στο γυρισμό. Ώπα, μόλις έκανε μικρό σεισμό (Πύργος Ηλείας γαρ), ζήτω η Πελοπόννησος ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ!!!!
    Χαιρετώ σας!!!

    ReplyDelete
  9. Μακάρι να μπορούσα να τη δω κι εγώ την Αθήνα με τα μάτια του τουρίστα… Την αγαπάω την Αθήνα, πόλη μου είναι, αλλά ζηλεύω και τους πιο χαλαρούς ρυθμούς… Τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα!
    Με το καλό να μας ξανάρθεις, για 3 έστω μέρες!

    ReplyDelete
  10. ΚατερίναWed Apr 01, 07:45:00 PM

    Το ίδιο συναίσθημα είχα στο Βερολίνο, και μετά γύρισα στο χωριό...
    Την καλησπέρα μου!
    (ακόμα μια χωριατοπούλα)

    ReplyDelete
  11. Εισαι πολυ τυχαιρη που εισαι τουριστας στην Αθηνα, αυτο θα θελαμε να ειμαστε σχεδον ολοι οι Αθηναιοι. Μεσα στο αγχος ειναι η καθημερινοτητα του Αθηναιου, τι να του ζηλεψεις? Αυτος απο την αλλη, εχει πολλα να σου ζηλεψει, πρωτιστος τις ''ζεν'' συνθηκες διαβιωσης του τοπου σου.

    Din

    ReplyDelete
  12. καλά τα λες! έτσι νιώθω κι εγώ όταν κατεβαίνω στην πρωτεύουσα. κ τώρα που θα γίνω και σχεδόν μόνιμη τουρίστας (γιατί κάτοικος δε παίζει με καμία) να δω πως θα συνηθίσω!!
    μόνο που η βαλίτσα μου είναι κόκκινη κι όχι καρό..
    φιλιά πολλά!!

    ReplyDelete
  13. Θα σε περιμένω στο Λονδίνο, εκεί να δεις τι σημαίνει "γρηγορος ρυθμός"! Τρέχεις στις σκάλες του μετρό να μην σε πατήσουν οι πίσω!

    Κάθε μέρος με τα καλά του. Και φυσικά σαν τη... Θεσσαλονίκη δεν έχει πουθενά!

    Καλό μήνα Fri!

    ReplyDelete
  14. ε ναι γενικότερα για 2 ή 3 μέρες η αθήνα είναι μια χαρά... παραπάνω δεν αντέχετε..

    ReplyDelete
  15. "...να βιαστώ ακόμα και αν πηγαίνω βόλτα τέλος πάντων!"

    Με αυτή σου την φράση τα είπες όλα!
    Ο αγχώδης τρόπος ζωής στην Αθήνα μας έχει κάνει έτσι.
    Τρέχουμε ακούμε και στις στιγμές της χαλάρωσης.

    Καλημέρα και καλό μήνα Fri :)

    ReplyDelete
  16. εγώ πάντως θέλω λίγα φρέσκα αυγουλάκια απο χωριό που έιναι νοστιμότατα!!!!

    Υ.Γ. για Σόλωνος το έχουμε ή θα σε ψάχνουμε ?
    :) :)

    ReplyDelete
  17. Χεχε! Καλό μήνα!! Σαν Αθηναίος, ακόμα τους δρόμους δεν τους ξέρω, ειδικά αυτούς με τα διπλά ονόματα (τι ηλίθια ιδέα..). Μακάρι να μην έμενα Αθήνα, αλλά να ερχόμουν κι εγώ με τουριστική διάθεση.. Πιστεύω ότι για λίγες μέρες η Αθήνα θα είναι καταπληκτική.. Αλλά για να μένεις... καλύτερα να μην πω..

    ReplyDelete
  18. @VaD
    Καλά δεν τίθεται θέμα κόμπλεξ! Είπαμε! Δεν είμαι πρωτευουσιάνα, αλλά κοσμογυρισμένη είμαι ντε ;)
    Νομίζω όμως πως θα ακολουθήσω τη συμβουλή σου. Ε, να γελάσω και εγώ λίγο και να μη γελάνε μόνο οι άλλοι μαζί μου :)

    @stavroulazerva
    Μωρέ 1000 φορές ζήτω!
    Αλλά και αυτοί οι Αθηναίοι όλο στα λόγια μένουν, δεν ξεκουνάνε να φύγουν μπας και φτιάξει λίγο η ζωή τους! Τι να τους κάνεις όμως, αφού κατά βάθος τους αρέσει ;)

    @Skouliki
    Γεια σου skoulikaki με την καλή διάθεση και την ωραία γάμπα:) Θα έρθω βρε και να σε δω που θα με γυρνάς ολημερίς με το καλάθι και τα αυγα!

    ReplyDelete
  19. @Christos
    Ναι, θα συμφωνήσω μαζί σου...
    Αυτό ήθελα να πω και εγώ με το 'διάθεση τουρίστριας'.
    Όσο για το 'στίγμα', υπάρχει όντως? Δε νομίζω πως οι φίλοι μας από τη μεγάλη πόλη το σκέφτονται έτσι. Και ας λένε 'Αχ να φύγω από εδώ να πάω να μείνω σε χωριό'...

    @marianaonice
    Ναι, τυχερή είμαι. Γεννήθηκα σε επαρχία, μεγάλωσα σε επαρχία, σπόυδασα και δούλεψα σε νησί, δουλεύω και μένω τώρα σε επαρχία. Αυτά που είχε κάθε τόπος να μου προσφέρει δεν τα αλλάζω με τον 'αέρα' της πρωτεύουσας!

    @Carina
    Μαγευτικό είναι αυτό που καταφέρνεις να κάνεις! :)

    ReplyDelete
  20. @Blogger_girl
    Δύσκολη είναι, αλλά όχι και τόσος αρνητισμός!
    Αν έχεις διάθεση (και χρόνο) τουρίστα έχει πολλές ομορφιές η πόλη. Που βέβαια πρέπει να το προσπαθήσεις λιγάκι για να τις βρεις, τις κρύβει η κίνηση και η βαβούρα ;)

    @Aspa
    Ναι, δε μπορούμε να τα έχουμε όλα.
    Οπότε, ας το αντιμετωπίζουμε τουλάχιστον με καλή διάθεση;)
    Θα σας ξαναέρθω σύντομα, είμαι συχνή επισκέπτρια...

    @Κατερίνα
    Με τα μάτια ορθάνοιχτα είδα και εγώ το Βερολίνο, το Παρίσι, το Λονδίνο, το Ρίο, ... Πώς να κάνεις αλλιώς?
    Είναι όμορφα να ε'ισαι τουρίστας στις μεγάλες πόλεις, έχεις το πλεονέκτημα να τις απολαμβάνεις ;)

    ReplyDelete
  21. @dsquared
    Το ξέρω, το ξέρω, για αυτο δεν το επιδίωξα να μείνω μόνιμα στην Αθήνα. Αλλά να μην το σχολιάσω ότι φαίνομαι από μακριά σαν απροσάρμοστο? χιχι

    @maria
    Τουλάχιστον εσύ αγόρασες 'πρωτευουσιάνικη' βαλίτσα ;)

    @THANOS
    Καλώς σας βρήκα :)

    ReplyDelete
  22. @NdN
    Αυτό το κατάλαβα ενώ έκανα τουρισμό στο Λονδίνο, πού να έρθω και να ζήσω εκεί! Θα με μαζέψουν 4!
    Όσο για τη Θεσσαλονική είναι όμορφη, να αντιπαραβάλω όμως τα Χανια?

    @χαμογελο
    Όλοι στα ίδια είμαστε... Τουρισμός το λοιπόν στην Αθήνα! ;)

    @kakos lykos
    Τι να σας κάνω, μου λες? Για βρείτε τρόπους να ηρεμήσετε λιγάκι...

    ReplyDelete
  23. @K@terin@
    Θα σου κρατάω! Μήπως θες και ξεπουπουλιασμένη κότα?
    Τώρα για το άλλο που με ρωτάς δε σου εγγυόμαι... :$

    @Γιώργος Τ.
    Καλό μήνα Γιώργο :)
    Τι να κάνετε και εσείς? Σας έχουν μπλέξει και τρέχετε σαν τους τρελούς! Για βρείτε δουλειά στο χωρίο μου και ελάτε να δείτε τι καλά που είναι ;)

    ReplyDelete
  24. Σε νιώθω! Και εγώ με τα μάτια ορθάνοιχτα κυκλοφορώ κι ας μεγάλωσα εδώ. Η
    Αθήνα είναι τόσο μεγλάλη και αλλάζει συνεχώς. Έτσι μπορείς να είσαι
    πάντα τουρίστας. (Λίγο έλλειψε να τον αγοράσω τον τουριστικό οδηγό, μετά
    την επιστροφή από το χωριό μου. Εκείνο το γνωστό χωριό στο κέντρο της Ευρώπης;).)
    Και όσο για τους αθηναίους που γκρινιάζουν, μη τους πιστεύεις. Δεν είναι
    η πόλη που τους φταίει. Άλλα είναι τα πράγματα που τους μιζεριάζουν.
    Στην Αθήνα διαστέλεται βέβαια λίγο ο χρόνος, ή μάλον η αντίληψή σου για
    τον χρόνο. Έτσι μπορείς να έχεις τις ίδιες χαρές με αυτές μιας μικρής
    πόλης. Σε απόσταση μιας ώρας είναι τόσο το βουνό και η θάλασσα όσο και το
    κέντρο της πόλης με όλη την κουλτούρα, τις τέχνες και τα γράμματα :).
    Άσε που υπάρχουν ένα σωρό πόλεις μέσα στην πόλη. Και η κάθε γειτονία έχει το κέντρο της. Όρεξη για τουρισό να έχεις! :)

    Το γνωστό άγνωστο μπαχαρικό

    ReplyDelete
  25. @FRi
    Φρι μου, όταν πρωτοπήγα Αθήνα, ήταν κάτω απο άσχημες συνθήκες (7 χρονών με τη μαμά μου στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού) και μάλλον θα μου έμεινε δια παντός η άρνηση...
    Κάποια στιγμή όμως θα πάω ΠΛΑΚΑ για διασκέδαση και ίσως -μπορεί όμως, δεν υπόσχομαι- να αλλάξω άποψη.

    ReplyDelete
  26. εδώ εμείς που μένουμε στην Αθήνα ώρες ώρες δεν την παλεύουμε...τι να λέμε τωρα...καλημέρα!

    ReplyDelete
  27. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  28. Ακριβώς το αντίθετο μου συμβαίνει όταν επισκέπτομαι την επαρχία. Την πρώτη μέρα είμαι ενθουσιασμένος, τη δεύτερη, χαμογελώ και λίγες ώρες πριν φύγω με πιάνει κατάθλιψη. Αλλά την Αθήνα δε την αλλάζω. Τι να κάνουμε? Όπως συνηθίσει κανείς...

    ReplyDelete
  29. @γνωστό άγνωστο μπαχαρικό
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα νεαρή μου :)
    Να σημειώσω πως χάρηκα πολύ που τα είπαμε από κοντά το Σάββατο!
    Και ναι, τα λες όλα, τι άλλο να πω εγώ?
    Απλά αναρωτιέμαι, μπορεί κανείς να τα βλέπει έτσι 'ρόδινα' τα πράγματα όταν αρχίζουν και τρέχουν οι υποχρεώσεις και τα ωράρια?

    @Blogger_girl
    Πάω πάσο. Κάτω από τέτοιες άσχημες συνθήκες και το καλύτερο μέρος δε θες να το ξαναδείς!
    Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο :)
    Και το να δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία νόμιζω πως τελικά μας βγαίνει σε καλό ;)

    @πετρούλα
    Υπομονή και κοίταγμα σε αγγελίες για δουλειά στην επαρχία;)
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα :)

    @Gi Gaga Kouni Beli
    Όπως συνηθίσει κανείς, δε λες τίποτα!
    Αλλά το να ξε-συνηθίσεις κάτι δεν είναι απαραίτητα κακό ;)

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!