Ποδηλατάδα στην εξοχή

Μετά το πρωινό μας πήραμε τέσσερα άτομα τα δύο ποδήλατα που υπήρχαν στο σπίτι και πήγαμε ποδαράτα για να νοικιάσουμε άλλα δυο. Η μέρα μας ήταν αφιερωμένη σε ποδηλατάδα στην ολλανδική εξοχή!
Αν και Μάιος είχαμε βάλει τα μπουφάν μας, το κρύο ήταν πολύ. Είχαμε πάρει και τη φωτογραφική μας μηχανή και φυσικά όλη μας την καλή διάθεση...

Έξω από το μαγαζί βρίσκονταν παρκαρισμένα μερικές δεκάδες ποδήλατα στη σειρά. Η κοπέλα στο ταμείο μάς έδωσε κλειδιά για δύο από αυτά. Χρειάστηκε να την ενοχλήσουμε αρκετές φορές (και να μας δώσει αρκετά κλειδιά) μέχρι να το πάρω απόφαση πως η σέλα του πιο "χαμηλού" ποδηλάτου μού έφτανε αρκετά πιο πάνω από το ύψος της μέσης! Μα δηλαδή! Εγώ φταίω που δεν είμαι 1.90; Να ζητήσετε τα ρέστα από τη μάνα μου και τον πατέρα μου, τα γονίδια που μου έδωσαν και το φαγητό που με τάιζαν! Τώρα πώς στο καλό θα έκανα ολλανδικό ποδήλατο; Ανάθεμα την τύχη μου δηλαδή, που αν είχε σώμα κι αυτή κοντή θα ήταν!

Σκαρφάλωσα πρώτα στο πεζοδρόμιο και μετά σε ένα παγκάκι για να καταφέρω να κάτσω στο ποδήλατό μου. Τα πόδια μου με το ζόρι έφταναν τα πετάλια! Το πήρα απόφαση πως θα έμενα εκεί πάνω να αγναντεύω για το υπόλοιπο της μέρας. Και σε περίπτωση που ήθελα να σταματήσω θα έπρεπε να βάλω δοκάρι να στηριχτώ, να κάνω σάλτο μορτάλε ή τέλος πάντων να βρεθώ φαρδειά πλατειά κάτω με το ποδήλατο από πάνω μου. Ή από κάτω μου, μικρή σημασία έχει... Και ο Θεός βοηθός! Που αν είναι Ολλανδός θα έχει πέσει ήδη τ' ανάσκελα από τα γέλια με το χουνέρι που έπαθα.

Ξεκινήσαμε από το Φόλενταμ.

Είχε κόσμο και δυσκολευόμουν να τους αποφύγω. Έκανα το πρώτο μου σάλτο, επιβίωσα, πήρα το ποδήλατό μου αγκαζέ και περπάτησα στο πλακόστρωτο, ανάμεσα σε μαγαζιά και σε νερό. Νερό... Σχεδόν καμιά φορά δεν καταλάβαινα αν το νερό είναι θάλασσα. λίμνη, ή κάτι άλλο. Τι σημασία είχε;
Λίγο πιο κάτω ο κόσμος αραίωσε. Πεζούλι, παγκάκι, ποδήλατο και φύγαμε!

Συνεχίσαμε την ποδηλατάδα στη ράχη ενός φράγματος.
Φυσούσε πολύ εκεί πάνω! Από τη δεξιά πλευρά η θάλασσα με μερικούς σέρφερς να δίνουν "παράσταση" κι αριστερά, αρκετά μέτρα πιο χαμηλά, ο δρόμος. Στο μονοπάτι πάνω στο φράγμα κάποιος κύριος έκανε τζόκινγκ παρέα με τον σκύλο του και μια κοπέλα έκανε περίπατο. Εγώ πάλι έκανα σλάλομ και νιώθω ακόμα τυχερή που δεν έκανα βουτιά από το "θρόνο" μου!

Φτάσαμε στο Ένταμ.

Όμορφο γραφικό χωριουδάκι, με κανάλια και γέφυρες, με δέντρα που έπαιζαν κρυφτό με τον ήλιο, και όλων των ειδών τα ντόπια τυράκια απλωμένα μπροστά στα μαγαζιά.



Είχαμε αρχίσει να κάνουμε διαλείμματα, αναγκαζόμουν να σταματάω, κόντεψα να πέσω 2-3 φορές μα στο τέλος έγινα πολύ καλή στο ανέβα-κατέβα. Σχεδόν δε χρειαζόμουν ούτε πεζούλι!

Βρεθήκαμε σε βοσκοτόπια με αγελάδες και κανάλια, είδαμε πάρκα, μύλους κι όμορφους οικισμούς.






Είχε πάει ήδη απόγευμα. Λίγο κουρασμένοι, κάπως πεινασμένοι, πολύ ικανοποιημένοι, επιστρέψαμε στο Ένταμ για μερικά ψώνια (φυσικά!;-)) κι ήπιαμε έναν καφέ πριν να γυρίσουμε σπίτι.

Μια πολύ όμορφη βόλτα με πολύ καλή παρέα! Πήρε (επάξια) τη θέση της στα ομορφότερα πράγματα που έχω κάνει ποτέ :)

Comments

  1. Τι όμορφες εικόνες!!!!
    Πολύ θα ήθελα να κάνω και εγώ ένα ταξίδι μέχρι εκεί.
    Φιλιά!!!!!!

    ReplyDelete
  2. θελω να παωωωωωωωω και εγω !!
    αλλα οχι ποδηλατο δεν ειμαι του περιπατικου βασανισμου ...ηρεμα πραγματα εγω θελω
    εως τεμπελικα

    ReplyDelete
  3. nice ρε nice...εγώ θα αφαιρούσα το τζιν από την ενδυμασία μου..με ένα πιο άνετο κολανάκι...

    ReplyDelete
  4. @stavroulazerva
    Πολύ όμορφα ήταν Σταυρούλα και πραγματικά το απολαύσαμε. Άντε κανόνισε το και μετά ξέρεις ... πεζούλι, παγκάκι και σάλτο στη σέλα ;)

    @Skouliki
    Άντε skoulikάκι, πήγαινε! Και πάρε κι ένα ποδήλατο, δεν είναι ανάγκη να κάνεις αγώνα, τεμπέλικο πετάλι :)

    @Λασπολογος
    Μωρέ εσύ καλά τα λες για το κολανάκι, αλλά δεν το είχα σκεφτεί και δεν είχα τον κατάλληλο εξόπλισμο. Έπρεπε να βάλω παντελόνο πιτζάμας, αλλά θα με θέριζε το κρύο :)

    ReplyDelete
  5. Θελω κι εγώ περιπατους σε αυτά τα ωραία μέρη! Γέλια, ιστορίες και ατέρμονες συζητήσεις!!!!

    ReplyDelete
  6. Τί ωραία μέρη! Δεν έχω βγει ποτέ εκτός Ελλάδος, είσαι πολλή τυχερή! :)

    ReplyDelete
  7. ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΕΝΑ ΦΙΛΙΚΟ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ.ΑΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΜΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ:)))
    ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΕΙΣ.ΕΓΩ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ 1.88 ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΘΑ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ:)))
    ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ.

    ReplyDelete
  8. @Merlin
    Εμπρός λοιπόν, τι περιμένεις;
    Αλλά ακόμα κι αν δεν βρεθείς σε αυτά τα μέρη, ακόμα μπορείς να μαζέψεις φίλους για 'γέλια, ιστορίες και ατέρμονες συζητήσεις' ;-)

    @Μάγισσα Κίρκη
    Όμορφα ήταν Κίρκη...
    Λίγο η δουλειά μου, λίγο η ταξιδιάρικη φύση μου με έχουν οδηγήσει σε πολλούς προορισμούς και πραγματικά το απολαμβάνω! Κάθε φορά το ίδιο πολύ...

    @JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
    Πάντα καλοδεχούμενοι οι χαιρετισμοί σου νεαρέ :)
    Εσύ που είσαι ψήλος να πας να ζήσεις εκεί και να μας αφήσεις στην ησυχία μας εδώ εμάς τους 'φυσιολογικούς'! :Ρ

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!