Νοικοκυρά σε απόγνωση


Ανοίγω την πόρτα και τις βλέπω να έχουν στήσει πάρτυ. Πάρτυ κανονικό καλέ! Με μουσική και χορούς, και δώστου να στροβιλίζονται ανέμελες. Ούτε που τις απασχόλησε η παρουσία μου. Τελείως ξεδιάντροπες! Κι οι άλλες οι κυρίες (φτου) να κρέμονται επιδεικτικά. Λες κι εγώ δε ζω εκεί. Λες και δεν τους έχω δώσει να καταλάβουν πως με ενοχλούν. Να φύγετε να πάτε αλλού!

Βάζω τη φόρμα μου, τη σαγιονάρα μου, πιάνω το μαλλί κοτσίδα. Έτσι για να τους τη σπάσω! Φέρνω όλα τα εργαλεία και απλώνομαι. Για να δούμε τώρα ποια είναι η κυρία του σπιτιού;

Και κάπως έτσι ξεκίνησα. Με ήλιο, φακιόλι και ποδιά ανάμεσα σε σκόνες, αράχνες και τόνους από ασιδέρωτα. Και κατέληξα με σκοτάδι, σκούπα και φακιόλι, και τα ασιδέρωτα ήταν ακόμα εκεί! Τον ατέλειωτο! Τον ατέλειωτο! Και να πεις πως δεν ασχολούμαι με το ρημαδόσπιτο! Συνέχεια κάτι κάνω και αυτό συνέχεια με προδίδει!

Σκούπισα καλά-καλά, επιτέθηκα με μανία κυρίως κάτω από τον καναπέ. Έβγαλα ένα κουβάρι από δαύτες, σκόνες, σκόνες, σκόνες. Μα πού χωράνε όλες εκεί; Μετά φόρεσα στο εργαλείο μου καινούριο φτερό και επιδεικτικά προσέγγισα τις γωνίες. Ειδικά εκείνες της οροφής. Αφού δε φεύγουν οι κάργιες από μόνες τους τούς έδειξα εγώ! Μόλις κατέστρεψα εργόχειρα και είδα ανακουφισμένη τα έργα μου, πήρα φανέλα παλιά (με τις απαραίτητες πολυ-καιρισμένες τρύπες) κι βάλθηκα να τρίβω τα έπιπλα. Τρίβε-τρίβε αποκαλύφθηκε το χρώμα τους. Μα τόσο ωραία έπιπλα έχω το λοιπόν! Έστρωσα και πετσετάκια λευκά αρχοντικά. Έτσι για να μου φανεί. (Τα βλέπω να καταλήγουν ίδιο χρώμα με τα έπιπλα σε λίγο καιρό και να ξεχνιούνται εκεί για πάντα.) Παρατήρησα πως έχω και φυτά. Εσωτερικού χώρου. Εμ, έτσι είναι. Άμα όλο το σπίτι αποκτά κοινό χρώμα χάνει την έννοια της η διακόσμηση! Έκοψα τα ξερά φύλλα και τα πότισα. Έριξα κι ένα σφουγγάρισμα και με έκπληξη είδα στον κουβά μου να συμβαίνει χημεία...

Πήρα μια ανάσα. Ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει κι εγώ ήμουν σε μαύρα χάλια. Αποικίες είχαν κάνει οι αράχνες μέσα στο μαλλί. Κι εγώ που νόμισα πως τις έπεισα να μου αδειάσουν τη γωνιά. Κυριολεκτικά!

Επίθεση στα μπάνια. Έχουμε και δύο. Μπα πανάθεμα μας! Μα μου ήρθε να κάνω επιτόπου μετακόμιση σε γκαρσονιέρα. Πού να χωρέσει η αράχνη στην γκαρσονιέρα; Αφού έτσι απλώνεις το χέρι σου να τεντωθείς το πρωί και της καταστρέφεις την προίκα.
Πλύνε τα πλακάκια, πλύνε τους νεροχύτες, πλύνε τις λεκάνες (μπλιαχ, μπλιαχ, μπλιαχ). Ακόμα και το πλυντήριο έπλυνα και τις κολλώνιες. Πρέπει να κάνω καταπακτή να τα βάζω όλα μέσα. Ούτε οι Γερμανοί τους Εβραίους δεν έβρισκαν εκεί, θα βρίσκει η σκόνη τις κολλώνιες μου;

Είχα γίνει μούργος, βρωμίλος, γουρούνι. Ήθελα να κάνω μπάνιο μα σκέφτηκα πως ένας φαύλος κύκλος είχε μόλις ξεκινήσει. Η βρώμα από το σπίτι ήρθε κι έκατσε επάνω μου, αν κάνω μπάνιο θα πάει και θα κάτσει στη μπανιέρα, μετά θα πρέπει να τρίψω την μπανιέρα κοκ. Τραγικό! Θα ασπρίσουν τα μαλλιά μου και θα είμαι ακόμα με φακιόλι, ποδιά κι ασιδέρωτα!

Μαύρο σκοτάδι έξω, φωτοχυσία μέσα για να βλέπω τις ζάρες και Ρούλα στην τιβι. Κόντεψε να πέσει να τσακιστεί η Ρούλα στην σκηνή κι έκαψα το δαχτυλό μου από την αγωνία! Κι εγώ που νόμιζα πως πάει η βασίλισσα με το σίδερο... Τρεις ώρες αργότερα και δύο δάχτυλα λιγότερα ο τόνος είχε μειωθεί στο μισό. Χύθηκα στον καναπέ...

Την τύχη μου μέσα! Θέλω να γίνω κα. Κοκοβίκου. Τουλάχιστον το θερμοσύφουνα θα είχα κάποιον να μου τον άναβει!

Comments

  1. Αυτές τις δουλειές.... ήθελα να ήξερα ποιος τις ανακάλυψε και δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά και τις ονόμασε και γυναικείες..... την τύχη μου μέσα.....
    Καλή ξεκούραση, φιλιά!!!!!!

    ReplyDelete
  2. μη μου θυμίζεις τις δουλειές!! βγάζω σπυριά και αράχνες μαζί! σε είπα που πήγα σαλονικα κ βρηκα ενα σπιτι ανεκδιήγητο?? τουλάχιστον τρια μερόνυχτα θέλει για να καθαριστεί, αν αυτό σε καλύπτει!!
    πες με στο αυτί πως το κανες το κόλπο με τη μείωση ενοικίου! πολύ θα με ενδιέφερε!!

    ReplyDelete
  3. Καλώς σε βρίσκω :) Αυτό που κι εμένα μου τη δίνει είναι ότι έχουν τον ατέλειωτο. Όσες και να κάνεις πάντα κάτι δεν έχει γίνει. Και μετά πας σε κάτι σπίτια που η σκόνη είναι 3 δάχτυλα και οι νοικοκυρές (ο θεός να τις κάνει) δε χαλιούνται! Σιχαίνομαι τη σκόνη, ειδικά κάτω από τα έπιπλα. Απορία:Γιατί το σίδερο πάντα κάνει βουνό?

    ReplyDelete
  4. ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.ΩΣ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.

    χε χε!!!!ΚΥΡΙΑ ΚΟΚΟΒΙΚΟΥ

    ReplyDelete
  5. @stavroulazerva
    Σιγά να μην είναι γυναικείες! Θα βάλω μουστάκι αν συνεχίσουν να διαδίδονται αυτές οι ανακρίβειες!!!

    @maria
    Ωχ! Για στρώσε τον καλό σου με ποδιά και φακιόλι γιατί βλέπω να περνάς όλες σου τις διακοπές σε κατάσταση αμόκ ;)
    Το μυστικό του ενοικίου με e-mail...

    ReplyDelete
  6. @Pink_Fish
    Από όσο βλέπω όλοι στην ίδια κατάσταση... Πώς θα τα καταφέρουμε να σωθούμε; Και μετά είναι εκείνες οι δαφημίσεις που οικογένειες με 8 παιδιά, σκύλο και γάτα ζουν σε κάτι σπίτια λαμπερά κι ασκόνιστα! Μα μου σπάνε τα νεύρα!
    Για το σίδερο την ίδια απορία έχω κι εγώ εδώ και χρόνια. Λέω τελικά απλά να φοράω χάρτινα ρούχα και μετά απλά να τα βάζω στην ανακύκλωση, ε;

    @JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
    Σε ευχαριστώ νεαρέ για τις ευχές σου :)
    Εύχομαι να έχεις ένα όμορφο, ξέγνοιαστο, ξεκούραστο καλοκαίρι!
    υ.γ. Γέλα εσύ, μα εμένα ακόμα με πονάει η μέση μου :Ρ

    ReplyDelete
  7. δυσκολο πραγμα να εισαι γυναικα τελικα! μην ανησυχεις παντως και στην γκαρσονιερα οι αραχνες και η σκονη, χωρανε μια χαρα!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!