Αγροτουριστικό θέρετρο σε χαμηλή τιμή

ελιά η, ουσ [elá]:
1. αειθαλές, καρποφόρο δέντρο με στενά, επιμήκη φύλλα, πράσινα από τη μια επιφάνειά τους και υπόλευκα από την άλλη, που καλλιεργείται για τους εδώδιμους καρπούς του· ελαιόδεντρο: Άγρια / ήμερη ~. Kλαδεύω τις ελιές. Έχει ένα κτήμα με διακόσιες ελιές. Ραβδίζω / τινάζω την ~, για να μαζέψω τους καρπούς της. Γέρικη ~. Ξύλο ελιάς. Kλαδί ελιάς.
2. ο καρπός αυτού του δέντρου· ελαιόκαρπος: Λάδι ελιάς, ελαιόλαδο. Kουκούτσι / πυρήνας ελιάς. Ελιές τσακιστές / πράσινες / ξιδάτες / χαραχτές. Nόστιμες ελιές.
ελίτσα η YΠΟKΟΡ
[μσν. ελιά < ελία < αρχ. ἐλαία με συνίζ. για αποφυγή της χασμ.· ελ(ιά) -ίτσα]

Ελαιόδενδρα σωρός και ελαιόκαρπους να δει το μάτι σου! Mπόλικα από δαύτα αυτό το Σαββατοκύριακο...
Καλλιεργεί ο πατέρας μου τα καρποφόρα δέντρα με τα στενά, επιμήκη φύλλα, πράσινα από τη μια επιφάνειά τους και υπόλευκα από την άλλη, και αυτή είναι η περίοδος συγκομιδής των εδώδιμων καρπών τους.

Μαζευτήκαμε 11 νοματέοι, ζωή να έχουμε:
1. Ο πατέρας μου με ένα αλυσιδοπρίονο στο χέρι, ένα πριόνι κι ένα κλαδευτήρι στην κωλότσεπη.
2. Η αδελφή του πατέρα μου με χρυσό βραχιόλι που ταιριάζει χάρμα με τις ελιές.
3. Ο σύζυγος της αδελφής του πατέρα μου που κάθε τόσο αναστέναζε όλο παράπονο, 'Έναν γαμπρό τον έκανες και βάλθηκες να τον ταλαιπωρείς ως τα γεράματά του!'.
4. Ο αδελφός του πατέρα μου, 100 οκάδες πάνω-κάτω, καθισμένος μόνιμα σε καρέκλα στη σκιά της ελιάς, ενίοτε διαβάζοντας εφημερίδα.
5. Το κορίτσι (ετών 60) του αδελφού του πατέρα μου με φούξια φόρμα και σπαστά ελληνικά.
6. Ο εργάτης, δεξί χέρι του πατέρα μου τα τελευταία 10 χρόνια.
7. Η γυναίκα του εργάτη, αριστερό χέρι του πατέρα μου τα τελευταία 10 χρόνια.
8. Η κόρη του πατέρα μου, η υποφαινόμενη τουτέστιν, με συνολάκι tres chic, γιατί πάνω από όλα έχει στυλ.
9. Ο άντρας της υποφαινόμενης, δεύτερος γαμπρός του πατέρα μου, για τον οποίον όλοι αναρωτήθηκαν τι του επιφυλάσσει το μέλλον καθώς ο πρώτος γαμπρός του πατέρα μου γέρασε κι ακόμα να ησυχάσει.
10. Η έτερη κόρη του πατέρα μου, που προτίμησε να πάρει άδεια και να μαζεύει ελιές, από εδώ να καταλάβει κάποιος πόσο απολαμβάνει την κανονική της δουλειά.
11. Ο πρώτος ξάδελφος της μητέρας μου, που έκανε παρέα στον αδελφό του πατέρα μου για να μην πλήττει.

Ξύπνησαμε αχάραγα.
Ντύθηκα κατάλληλα για την περίσταση με φόρμα γκρι ανθρακί (δεκαπενταετίας), φαρδιά πολύ (έτσι ήταν η μόδα τότενες) και ως λίγο πάνω από τον αστράλαγο (τους έχω πάρει τους 2-3 πόντους μου), μπλούζα παραλαγής (τουτέστιν με όλες τις αποχρώσεις του πράσινου) 3 νούμερα μεγαλύτερη, χοντρές κάλτσες και παπουτσάκια (παλιά αθλητικά της μάνας μου) μαύρα να σβήνουν ροζ στις άκρες. Tres chic δηλαδή, γιατί πάνω από όλα έχω στυλ.
Οι υπόλοιποι έβαλαν αντίστοιχα κατάλληλη αμφίεση...

Φορτώσαμε στην καρότσα του αγροτικού σκάλες, ελαιόπανα, κουβάδες, τσουβάλια, νερά, μουστοκούλουρα, καφέ ελληνικό σε θερμό, ραδιοφωνάκι μαύρο και τις δυο κόρες του πατέρα μου.
Οι υπόλοιποι μπήκαν σε αυτοκίνητα, σε ένα ο αδελφός του πατέρα μου 100 οκάδες με το κορίτσι του και σε άλλο όλοι οι υπόλοιποι.

Φτάσαμε στο κτήμα και ριχτήκαμε αμέσως στη δουλεια. Οι κόρες του πατέρα μου και το αριστερό του χέρι, σαν γνήσιες νοικοκυρές, να στρώνουν τα πανιά γύρω από τις ελιές. Μα το έκαναν με τόση προσοχή, ούτε μπουχάρες να είχαν στα χέρια τους! Ο πατέρας μου να κόβει τα δέντρα (κλάδεμα το έλεγε, μα έχω τις αμφιβολίες μου), οι κλάρες να πετυχαίνουν διάφορους νοματέους, με πιο εύκολους στόχους βέβαια τον αδελφό του πατέρα μου και τον ξέδελφο της μητέρας μου. Οι γαμπροί του πατέρα μου, παλιός και νέος, να αδειάζουν τα πανιά και να γεμίζουν τα τσουβάλια. Η αδελφή του πατέρα μου, οι κόρες και το αριστερό του χέρι να 'χτενίζουν' τις πεσμένες κλάρες. Το κορίτσι του αδελφού του πατέρα μου να αναρωτιέται αν έχουμε κάτι αλμυρό για κολατσιό. Το δεξί χέρι του πατέρα μου μόνιμα σκαρφαλωμένο σε σκάλα να 'χτενίζει' τις κλάρες που είχαν επιβιώσει από τον τρελό με τα πριόνια.

Ανέλαβε και το μαύρο ραδιοφωνάκι το πόστο του κι έπαιζε ασταμάτητα. Σε mainstream το ρύθμιζε η έτερη κόρη του πατέρα μου, δώστου κλαρίνα από τον γαμπρό του. Ο ξάδελφος της μάνας μου είχε απογοητευτεί που κανένας σταθμός δε βρέθηκε να παίζει Καζαντζίδη στις 9 το πρωί, ταιριάζει βρε αδελφέ και με το φυσικό περιβάλλον!

Δουλεύαμε ασταμάτητα και συγχρονισμένα, ο καθένας στο πόστο του. Μόνο ο αδελφός του πατέρα μου έκανε διαλείματα που και που για να μετακινεί την καρέκλα.
Μέχρι το αφεντικό να σφυρίξει την ώρα για το κολατσιό, δεν πήραμε ανάσα.
Μετά τις πήραμε όλες μαζεμένες, μπουκωθήκαμε κι εκείνα τα μουστοκούλουρα, ήπιαμε και δυο γουλιές καφέ και αναθαρρήσαμε μια στάλα. Που τέλος πάντων μας είχε χτυπήσει ο ήλιος κατάματα και οι κλαδεμένες κλάρες κατακούτελα...

Σηκώθηκε το αφεντικό, άντε πάλι κι όλοι οι υπόλοιποι στα πόστα μας. Στρώσε τα πανιά, βάλε την καρέκλα, ανέβα στις σκάλες, ρίξε τις κλάρες, χτένισε, άδειασε τις ελιές από τα πανιά στα τσουβάλια... Σε εκείνο το σημείο ήταν που ο αδελφός του πατέρα μου σταμάτησε για λίγο να μιλάει και ξεφύλλισε μια εφημερίδα. Συνεχίσαμε έτσι συγχρονισμένα... Μας τελείωσαν τα νερά λίγο αργότερα και αρχίσαμε να αποψιλώνουμε τις μανταρινιές (που ήταν ανάμεσα στις ελιές) για να μην αφυδατωθούμε.

Καμιά φορά, το ξετελέψαμε το κτήμα. Ήταν η ώρα απογευματινή. Επιστρέψαμε στο σπίτι, φάγαμε σα δαμάλια έναν κουβά φαγητό ο καθείς, βγάλαμε τα συνολάκια, τριφτήκαμε με σύρμα να ξελιγδώσουμε, είπαμε δυο κουβέντες και ξεραθήκαμε.
Για να την πιάσουμε την άλλη μέρα πάλι από την αρχή, να συνεχίσουμε τη συγκομιδή του εδώδιμου καρπού.

...

Δεν είχα πάρει άδεια από τη δουλειά. Αναγκάστηκα να αφήσω τους υπόλοιπους με τους εδώδιμους καρπούς και επέστρεψα στην πόλη. Και το αξιοπερίεργο; Καθόλου δεν έχω πιαστεί! Μόνο 2 νύχια των ποδιών μου πονάνε, στο ένα έπεσε πάνω ένα κούτσουρο, το άλλο το πάτησε ο πατέρας μου με τη σκάλα.

Ο απολογισμός; Τριάντα ευρώ τη μέρα τον πλήρωσα τον πατέρα μου. 2/ήμερο αγροτουρισμού με διανυκτέρευση, αθλητικές δραστηριότητες, 2 κουβάδες φαγητό, μουστοκούλουρα και καφέ σε πλαστικό. Και τσάμπα μου ήρθε!

Comments

  1. Ας ήμουν τώρα κάτω από τον ήλιο, κι ας μάζευα και ελιές!

    ReplyDelete
  2. Αστοί "αγροτίζοντες":)))

    Καλημέρα από Χαρτούμ...

    ReplyDelete
  3. @Katerina
    Καλημέρα Κατερίνα και πολύ καλό μήνα εύχομαι!
    Καλά ήταν όλα, και ο ήλιος και οι ελιές, μα τόσο που γέλασα παράπονο δεν έχω! Εδώ μιλάμε για εμπειρία, λες να με ένοιξε ο λίγος ιδρώτας που έριξα; Άντε έλα προς τα μέρη μας και θα σου βρούμε πόστο κι εσένα. Το πολύ πολύ να κάθεσαι με καρεκλίτσα πλάι στο θείο 100 οκάδες. χαχαχ Κι αν δε σε βολεύει ο Δεκέμβρης, να ξέρεις έπεται συνέχεια τον Γεννάρη ;)

    @VAD
    Τώρα μου έρχεται να κλέψω το σχόλιο σου και να το βάλω τίτλο στην ανάρτηση... Συγκρατούμαι, σκέφτομαι πως θα κακοχαρακτηρίσω τον πατέρα μου και τους εργάτες του! χαχα
    Καλημέρα και καλό μήνα Βασίλη :)

    ReplyDelete
  4. τωρα αν πω εγω οτι δεν τρωω λαδι μην με δειρετε
    ειχαμε παλια στηνβαρκιζα και εμεις ελιες και τις μαζευε ο δημος , τωρα τα τελευταια χρονια βαλαμε στην θεση τους φοινικες !! αυτο μας μαρανε βλεπεις

    ReplyDelete
  5. @Skouliki
    Καλά να μην τρως κρέας το έχω δεχτεί και μπορώ να το καταλάβω, μα να μην τρως λάδι! Τα φαγητά με τι τα μαγειρεύεις;;;

    ReplyDelete
  6. Τελικά, αν κατάλαβα καλά, το καταδιασκέδασες!!!!! Πάντα να περνάς καλά!!!!
    Φιλιά πολλά!!!!!

    ReplyDelete
  7. @stavroulazerva
    Καλά ήταν, βοηθήσαμε και τον πατέρα και νιώσαμε μια στάλα χρήσιμοι :)
    Καλή εβδομάδα Σταυρούλα!

    @JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
    Να' σαι καλά νεαρέ:) Το ίδιο εύχομαι και για εσένα!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!