Μαζώ and the ζώ(α)

Βρε αδελφέ, τρελή ανοικοδόμηση συμβαίνει στο Ηράκλειο! Κι εγώ δεν ήξερα! "Πού πας μαντάμ χωρίς να φροντίσεις να μάθεις πρώτα;", θα μου πεις. "Σε ένα bar βγήκα βρε παιδιά, πώς κάνετε έτσι;"

Που λέτε, βγήκα τις προάλλες για ένα ποτό και οι κυρίες όλες σκαρφαλωμένες σε σκαλωσιές (σε χρώμα φωσφοριζέ που είναι και της μόδας), οι κύριοι όλοι με το μπράτσο μάρμαρο (ελαφρώς αλειμμένο ή με τατουάζ ανάλογα) έχτιζαν γέφυρες για τις κοινωνικές ανισότητες, και όλα αυτά υπό το άγρυπνο (λίγο γλαρωμένο για την ακρίβεια) φιλοσοφικό (με μια δόση υπερβολής αυτό) βλέμμα του Μαζώ.

Μα πολύ φιλοσοφία ο άτιμος ο καλλιτέχνης βρε αδελφάκι μου! Τραγούδι και "γαμώ την πουτάνα μου" το πήγαινε. Κι αν δεν απαύτωνε την επαγγελματία, απαύτωνε το κέρατό του. Πολύ ενεργητικός μας προέκυψε ο αοιδός! Α βρε, αηδόνι λέμε ο αοιδός!

Και το φιλοθεάμον κοινό να λικνίζεται στους ρυθμούς του. Όχι τίποτα τελευταίοι ή τιποτένιοι το κοινό, ψαγμένοι τύποι κι αυτοί. Κατ' εικόνα του καλλιτέχνη δηλαδής. Ψαχνόντουσαν (ή έψαχναν;) όλοι μα μέσα σε ένα βυζί, σε έναν κώλο, σε ένα στόμα βρε αδελφέ! "Το βρήκατε παιδιά; Το χαμένο το νόημα..."

Εγώ εκεί πώς βρέθηκα; Ποιος θα μου πει; Για ένα ποτό με την παρέα μου βγήκα η γυναίκα (η αφιλοσόφητη). Με φλατ παπούτσι, χωρίς 'πρησμένο' συνοδό που ανάθεμα αν ανταλλάξαμε ένα φιλί τόσες ώρες! Τι φιλί; Ούτε βλέμμα δεν ανταλλάξαμε! Μας συνεπήραν τα θεάματα κι οι ήχοι. Μα πήραν και μας σήκωσαν δηλαδή...

Και βγαίνει ο καλλιτέχνης ο Θεός και τι λέει; "Είστε καλά;" Παραλήρημα... "Μα γιατί χαιρόμαστε βρε παιδιά;" Σε κάποια στιγμή εκεί που ερμηνεύει το βαθυστόχαστο, μας ζητάει να μην ντρεπόμαστε. "Δεν ντρεπόμαστε καλέ", φωνάζω. "Θέλω να παίξουμε", μας λέει. "Έχω και scrabble, πάμε μια παρτίδα;", του απαντάω. Αλλά εκεί ήταν που με χούφτωσε κατά λάθος ο από δίπλα κι έχασα τη συνέχεια. Τι; Δεν ήταν κατά λάθος; Όχι ρε γαμώτο και ξέχασα να νευριάσω! Ε, τότε έσκασε μύτη και τύπος με λαχεία και αμύγδαλα. "Άσε βρε φίλε, κι έκανα την τύχη μου απόψε μόνο και μόνο που ζω αυτήν την εμπειρία! Έχω χορτάσει φιλοσοφία, τι να μας κάνει το αμύγδαλο! Αλήθεια, είναι ψημένο;" Η τύπισσα με το λουλουδικό ανά χείρας κι εκείνη η άλλη με τη φωτογραφική-σταθείτε-κλικ-τελειώσαμε είχαν εμφανιστεί από ώρα...

Και που λέτε στο Ηράκλειο υπάρχουν τα λεφτά τελικά. Ρούχο, κόθορνος, μαλλί, extentions, γυαλί και παντελόνι Lee όλοι οι θαμώνες ένα πράγμα. Σαν το φτωχό συγγενή ένιωθα, αχτένιστη, άβαφη, γυμνή, και κοντή. Τα δυο πρώτα τα πασάρω γενικότερα ως στυλ. Το 'γυμνή' κατά που λέει ο λόγος. Το 'κοντή' παράπονο το έχω! Και που λέτε, οι κύριοι με το μπράτσο μάρμαρο τις αποτελείωσαν τις γέφυρες τελικά. Μεγάλοι, μικροί, πλούσιοι, αστοί, φτωχοί, χωρικοί, βοσκοί, ραδιοφωνικοί παραγωγοί (ο κατά λάθος με χούφτωσε που λέγαμε), μαθήτριες, φοιτήτριες, σαραντάρες, χωρισμένες, παντρεμένοι, στυλάτοι και κιτσάτοι, όλοι μαζί αμπιγιέ, φωσφοριζέ (που είναι και της μόδας) να αποκωδικοποιούν το σπινθηροβόλο το βλέμμα του καλλιτέχνη.

Ουφ βρε παιδιά! Βουτάω μαγιό, σορτς και σαγιονάρα και την κάνω για νότια Κρήτη. Πολύς πολιτισμός στην Βόρεια βρε αδελφάκι μου και δε μπορώ να τον χωνέψω η βλάχα!

Comments

  1. Ενεργητικός ο Μαζώ; Πέφτω απ τα σύννεφα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σύμφωνα με δηλώσεις του, μην το δέσουμε σχοινί-κορδόνι κιόλας ;-)

      Delete
    2. tremens ντροπή χαχαχαχαχαχαχ

      Delete
  2. κάποτε ακολουθουσα κι εγω την παρέα και χαζευα το κοινωνικο συνολο!εκτοτε γερασα και δεν αντεχω τη ''φιλοσοφία ''των bar.......και εγώ με τη σαγιονάρα μου αγκαλιά θα τη βγάλω!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Βρε την αλλάζουμε τη σαγιονάρα;
      Προσοχή μόνο σε τέτοια πολυπληθή μέρη! Έτσι και σε πατήσει η μαντάμ με το δωδεκάποντο πας για αναπηρία στανταράκι :-S

      Delete
  3. Aγνοώ το μουσικο ρεπερτόριο τοιούτων "πολιτιστικών" ιδρυμάτων,αλλά να υποθέσω οτι ηκούοντο άσματα ως το κατωτέρω
    http://www.youtube.com/watch?v=1IKXRDvPWBI

    ή μήπως λανθάνω ο αδαής:))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κάπως πιο ... ελαφρύ θα το έλεγα το ρεπερτόριο τοιούτου του καλλιτέχνη. Που βαραίνει βεβαίως με το λάγνο βλέμμα του και τις λοιπές ατάκες του ενδιάμεσα στα άσματα.
      Δεν χάνεις κάτι πάντως VaD, μην το ψάχνεις καλύτερα...
      Να ζήσει ο αδαής λοιπόν! :-)

      Delete
  4. Αχ σε συμπονώ!
    Θυμάμαι μια φορά με είχαν σύρει σε κάτι αντίστοιχο και χρειάστηκε να πιω πάνω από μισό μπουκάλι ουίσκι για να μπορέσω να ανταπεξέλθω του σοκ. Κίρρωση του ήπατος κόντεψα να πάθω η δόλια...
    Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά είμαι και κοντή και χοντρή!
    Οπότε φαντάζεσαι το δράμα μου!
    Φιλιά!

    ΥΓ. Δεν ξέρεις πως περιμένω την πολυπόθητη άδεια για να κατέβω στα Χανιά, όπως κάθε χρόνο... Κρήτη να είναι και ότι να είναι. Βόρεια, νότια δεν με νοιάζει!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα είδες; Είδες τι μπορεί να πάθει κανείς με τέτοιο πολυ-πολιτισμικό σοκ; Αχ, βρε δόλια! χαχαχα

      υ.γ. Από Κρήτη είσαι; Εγώ έζησα πολλά χρόνια στο νησί και προφανώς το επισκέπτομαι κάθε χρόνο. Ο νομός Χανιών είναι το κάτι άλλο!

      Delete
    2. Όχι, δεν είμαι από Κρήτη. Αθήνα γεννήθηκα και μεγάλωσα. Η μαμά από Αθήνα και ο μπαμπάς από Μυτιλήνη. Από Χανιά ήταν ο κολλητός μου και πήγαινα αρκετές φορές το χρόνο για πολλά πολλά χρόνια. Απορώ πως δεν μου έχουν χαρίσει ακόμα το "χρυσό κλειδί" της πόλης! Ο κολλητός μου δεν ζει πια, αλλά συνεχίζω να πηγαίνω και να μένω σπίτι του. Άλλωστε είναι στα Χανιά και όλη η υπόλοιπη παρέα! Μόνο που πλέον κατεβαίνω μόνο το καλοκαίρι με την άδειά μου...
      Τα Χανιά δεν είναι ο τόπος καταγωγής μου αλλά ο τόπος της καρδιάς μου. Τα έχω υιοθετήσει ως πατρίδα!

      Delete
    3. Έτσι ακριβώς όπως τα λες, ο τόπος της καρδιάς μας...
      Την καλησπέρα μου :-)

      Delete
  5. Μαζώωωωωωωω κατά το Σάκιιιιιιιιις!
    Μπλιάχ!Πάλι θα ξεράσω!
    Sorry γλυκιά μου,αλλά δεν ελέγχω τις ρουκέτες!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Συγκρατήσου, να προλάβω να κάνω άκρη τουλάχιστον! Αν είναι να πετύχεις καμιά από αυτές τις ξυλόκοτες με τα φωσφοριζέ :-Ρ

      Delete
  6. βρε κορίτσι μου τόσος πολιτισμός και φιλοσοφία, πως τα άντεξες με τη σαγιονάρα?
    θα κατέβουμε και μεις προσεχώς στας Κρήτας για κάτι γαμήσια και ανησυχώ.. ν αρχίσω τις στερητικές δίαιτες από τώρα, προλαβαίνω?..
    αχ και πρέπει να πάρω και φουστάνια.
    τον Άκη να δω πως θα τον κάνω μαρμαρωμένο βασιλιά. τίποτα τρόμπες κάνουν δουλειά καλέ?
    με άγχωσες..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα το συζητάς κι ακόμα κάθεσαι; Άρχισε τις στερητικές εσύ και βάλε τον Άκη να ανοίξει πλάτη για να κρυφτεί η κοιλιά. Αν μετά εσύ πάρεις δωδεκάποντο και φωσφοριζέ κι ο Άκης αλοιφτεί με τίποτις λάδια είστε έτοιμοι, κλείστε εισητήρια για το νησί και καλή σας διασκέδαση! :-D

      Delete
  7. ΚΟυλτούρα και πολιτισμός και χούφτωμα. τα βασικά συστατικά για ένα όμορφο Ελληνικό καλοκαίρι.

    υ.γ: φαντάσου τώρα να πάς παραλία και να πετύχει και εκεί τον Μαζώ χαχαχα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα ναι παιδί μου, γίνεται καλοκαίρι χωρίς χούφτωμα; :-) :-)

      υ.γ. Ούτε που να το σκέφτομαι! Oh mon dieu δηλαδή!

      Delete
  8. Τύπος με λαχεία και αμύγδαλα στο Μαζώ; Αχαχαχαχα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Είπα κι εγώ, δε θα το σχολιάσει κανένας αυτό;
      Κι όμως φιλενάδα έσκασε μύτη στο club by the sea τύπος με λαχεία και αμύγδαλα! Απίστευτο;
      Και καλά τα αμύγδαλα πες είναι για συνοδευτικό του ποτού, μα αναρωτιέμαι: βρέθηκε κανένας να αγοράσει λαχεία 2 η ώρα τη νύχτα ακούγοντας την "παλιά του γειτονιά";
      Άβυσσος...

      Delete
    2. Μην το λες. Η παλιά του η γειτονιά μπορεί να είναι γουρλίδικη! :)

      Delete
  9. στην επαρχει ο πολιτισμος αναστεναζει , νοτια κρτη γρηγορα ηλιος θαλασσα αλμυρα και τζιτζικια για σαουντρακ

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αυτό ακριβώς έκανα, και τα τζιτζίκια μας τα είπαν πολύ καλά ;-)

      Delete
  10. Αυτή η πλατφόρμα στο χρώμα του τροχονόμου, σε συνδυασμό με το μπράτσο το δουλεμένο σε πολλαπλά σετάκια, και το παραλήρημα, όλο αυτό το συνοθύλευμα κάτι κακό μου έκανε πρωί πρωί και θα μου κάτσει η φραπεδιά στο λαιμό. Που έμπλεξες αγάπη μου;;;;

    ReplyDelete
    Replies
    1. Έλα ντε, εξήγησε μου εσύ!
      Ααααχ, με κακές παρέες έχω μπλέξει και δε με βλέπω καλά... :-Ρ

      Delete
  11. ε ρε γελια που έκανα...!
    αν και μου αρεσει η μουσική αυτή ενίοτε, δε ντύνομαι ποτε με δωδεκάποντα και φωσφόριζε. έλεος δλδ. τις σιχαινομαι αυτες τις κοπελες και τις λεω βιτρινες γιατι δεν εχουν τιποτα αλλο...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εμ, δεν είσαι καθόλου τρέντυ και μοδάτη μου φαίνεται! Πού πας κορίτσι δίχως το δωδεκάποντο; Εγώ στο λέω που το έκανα το λάθος και ένιωθα μαγκούρα δηλαδής ;-)

      Delete
  12. Ευχαριστώ :-)
    Καλώς μας ήρθες!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!