Εορταστικό πρόγραμμα με απ' όλα


Ούι, ούι, ούι, μια ολόκληρη γαλοπούλα κατάπια, τόσες μέρες πέρασαν κι ακόμα ολόκληρη τη βλέπεις στην κοιλιά μου. Έφαγα, έφαγα, έφαγα, θα έσκαγα στο τέλος η γυναίκα! Η ξαδέλφη μου με είδε και αναφώνησε "τσίτα-μπόμπα"! Μετά κοιτάξαμε προσεκτικά την κατάστση του αφαλού, οριακά ακόμα τον λες προς τα μέσα πως είναι.

Αλλά για στάσου, μπας και δε φταίει το φαγητό; Εδώ που τα λέμε, και μεταξύ μας να μη μείνει δε με πειράζει, δεν ήταν και τόσο μεγάλο το πτηνό! Άσε που για κότα μου το έδωσε η θεια-Γιαννούλα. Τι ψυχή έχει ένα κοτερό; Και μάλιστα ψητό! Αλλά από την άλλη το νούμερο στη ζυγαριά αυξάνει συνεχώς κι η μέση μου (που μόνο μέση δεν τη λες πια) όλο και φαρδαίνει! Φτάσαμε να χρειάζομαι για να τυλιχτώ ένα μέτρο, πάλι καλά που η μεζούρα έχει ως το ενάμισο και πάλι χαλαρή την έχω.

Τέλος πάντων, στις γιορτές κυρίως τρώγαμε. Από παιδί θυμάμαι το είχαμε στην οικογένεια μου αυτό το ... χόμπυ να το πω; Πρώτα άγχος για το τι θα φάμε και μετά άγχος για το πώς θα χωνέψουμε αυτό που φάγαμε. Όλες τις μέρες. Όλες τις γιορτές. Και δώστου να στίβουμε λεμόνια μετά. Και να περιφέρουμε το βαρυφορτωμένο μας στομάχι από καναπέ σε κρεβάτι και πουθενά να μη βολεύεται. Το σκασμένο το στομάχι! Και είναι ντροπής πράγματα στην οικογένειά μου να μην ασχοληθούμε με το φαγητό! Άγιες μέρες που είναι...

Για να μη μας νομίσετε μονόχνωτους, το έτερον μου ήμυσι κι η μούρη μου έχουμε κι άλλα ενδιαφέροντα. Ενίοτε. Οπότε το ψάξαμε λίγο κι είπαμε να πετάξουμε και κανένα ξεροκόματο στο πνεύμα μας. Ακαδημαϊκοί πολίτες γαρ. Ίσως πάλι να το κάναμε για να γλιτώσουμε κανένα γεύμα, αυτό μεταξύ μας να μείνει. Τελικά και στο Μέγαρο πήγαμε και στο Εθνικό πήγαμε και σε 1-2 άλλα θεατράκια πήγαμε και το μπαλέτο μας το είδαμε και στο McArthurGlen ξεδώσαμε. Αμ πώς;

Καλά, το Μέγαρο μεγάλη επιτυχία! Ψηλοτάβανο, με τους πολυελαίους του, τα φουαγιέ του, τα χαλιά τα πέρσικα, τα πατώματά του. Μετά βγήκαν βέβαια 2 κυρίες με τουαλέτες και 2 κύριοι με μεγάλες κοιλιές κι άρχισαν να φωνάζουν στα αγγλικά. Μόνο το "αλληλούια" κατάλαβα. Καλά μωρέ, δε βαριέσαι, να βγαίνει το μεροκάματο. Πήρα κι ένα σάντουιτς με καπνιστό σολωμό στο διάλλειμα και πέρασε η ώρα.

Και τέλος πάντων, τα υπόλοιπα δε μου έκαναν τόση εντύπωση όσο το μπαλέτο. Το παραμύθι των Χριστουγέννων και πράσινα άλογα! Εγώ κάτι κορμιά σαν σπαθιά έβλεπα και δε μπορούσα να ξεκολλήσω το βλέμα μου! Τι έκαναν οι άνθρωποι! Και μετά κοιτούσα την κοιλιά μου και έβαζα τα κλάμματα. "Συγκινήθηκες, ναι;" με ρώτησε το έτερον μου ήμυσι. Γύρισα, είδα και την δικιά του κοιλιά και ξέσπασα σε λιγμούς...

Ευτυχώς που η πεθερούλα μας επανέφερε σε τάξη! "Τι θέλετε αυτές τις χαζομάρες και πετάτε τα λεφτά σας;", μας είπε με όλη την σοφία που την διακρίνει. "Να με πάτε στο εκπτωτικό χωριό, να δείτε μεγαλεία", αποφάσισε. Ε, την πήγαμε κι εμείς κι ήρθαμε στα συγκαλά μας. Αυτό είναι το παραμύθι των Χριστουγέννων! Οι μουσικές και τα θεάματα είναι τελικά μικρά πράγματα. Άμα δε δεις την εξηντάρα με το μάτι τσίτα (το ένα γιατί στο άλλο δεν έπιασε η ένεση), άμα δεν ακούσεις 20 πιτσιρίκια να ουρλιάζουνε ταυτόχρονα (για φρόζεν γιούγκαρτ ήτανε;, ψέματα θα σας πω), άμα δε φας μπριός (με πατέ, πατέ, πατέ), πού πας βρε κακομοίρη; Α, τα της κουλτούρας να τα λέμε! Ακαδημαϊκοί πολίτες γαρ.

Με αυτά και με τα άλλα παράπονο δεν έχω κανένα, γεμάτες ήταν οι γιορτές. Γεμάτες κι οι κοιλιές. Και οι πιστωτικές! Καλά, για το πνεύμα δεν το συζητώ! Στο τέλος, το άτομο στην κοιλιά μου άρχισε να με κλωτσά. Το κοτόπουλο της θειας-Γιαννούλας θα φταίει, σκέφτηκα στην αρχή, αλλά μετά κατάλαβα πως άλλο ήθελε να μου πει. Αααα, δε θα μας κάνει κουμάντο ένας σπόρος!

Comments

  1. "Γύρισα, είδα και την δικιά του κοιλιά και ξέσπασα σε λιγμούς..."

    Κλαίω!!!!

    Κουλτούρα πάνω από όλα!!!!Καλή Χρονιά, τρελιάρα...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Κουλτούρα να φύγουμε ένα πράγμα ;-)
      Καλή μας κι ανέμελη χρονιά!

      Delete
  2. Χαίρομαι που σε βρήκα! Απολαυστικότατη η αφήγηση σου για τις γιορτινές μέρες! Τα δέοντα στον σπόρο!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλώς μας ήρθες!
      Κι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές!
      Καλή χρονιά να έχουμε :-)

      Delete
  3. αν σου πω ότι εκφράζεις κάπου την μισή (και παραπάνω) Ελλάδα?...
    επίσης, με το καλό, δεν το ήξευρα!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Λες, ε; Να μη νιώθω πως κάτι πάει λάθος με την περίπτωσή μου δηλαδή...
      Και πού να το ξέρεις; Ευχαριστώ :-)

      Delete
  4. αλείψου με κρέμες και βαζελίνη σε στηθος και κοιλια ,μεση ,μεχρι πισω την πλάτη και δε θα εχεις προβλημα ,αν σε νοιάζει αυτό το κομματι της αισθητικής! Η Simulcium ειναι πολύ καλή ,αν και βρωμαει λιγο!

    Καλά βλέπω πως το εχεις ''χασει '' απο τωρα με το Friπουλάκι!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Έτσι όπως απλώνω να δω τι, πώς, κι αν μπορώ να την σώσω την κατάσταση! Ευχαριστώ πάντως για τα τιπς :-)

      Το έχω χάσει λες, ε; Δεν είναι απίθανο να έχεις δίκιο :-Ρ

      Την καλησπέρα μου...

      Delete
  5. Απολαυστικότατη!
    Την ευχαριστήθηκα τόσο πολύ την αφήγησή σου!
    Κέντησες!
    Πολλά φιλιά άντε πότε θα σκάσει μύτη το πιτσιρίκι;

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ :-)
      Δεν ξέρω αν κέντησα, πάντως σίγουρα φάρδυνα!
      Το πιτσιρίκι ως τέλος Φλεβάρη θα μας έχει επισκεφτεί...

      Delete
    2. Με ρο καλό να είναι γερό και ευτυχισμένο πάντα!

      Delete
    3. Ευχαριστούμε σας :-)

      Delete
  6. Αχ, ρε συ, να γράφεις κάθε μέρα γίνεται;;; Να φτιάχνω εγώ καινούργιο στομάχι από τα γέλια (κι εσένα να μεγαλώνει κι άλλο η κοιλιά από το...χόμπι της οικογένειας!!) Αχαχα!! Φιλάκια πολλά γλυκό κορίτσι!! :))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ααα, δε θέλω τέτοια! Ξέρεις πόσο το προσπαθώ τόσα χρόνια να μην μπω στο βιβλίο Γκίνες με το οικογενειακό χόμπυ που έχω μπλέξει;

      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Να έχεις μια όμορφη μέρα :-)

      Delete
  7. Επιτέλους! Γύρισες κι άστραψε το μάτι μας!
    Απολαυστική όπως πάντα!
    Έλιωσα στα γέλια!
    Με το καλό το μικρό να βγει να βρεις τα ίσια σου!
    Φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλέ ευχαριστώ! (Τόσο φανατικό κοινό και να σας κρατώ χωρίς χαμογελάκι, μεγάλο λάθος! :-Ρ)

      Τον μικρό τον περιμένουμε μέσα στο Φλεβάρη, με τις υγείες μας!

      Γκουντμόρνιμγκ :-)

      Delete
  8. Απολαυστικότατη!!! Καιρό ειχα να διαβάσω κάτι τόσο καλό!!! Καλώς σε βρήκα κορίτσι και με το καλό το bebe! Φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλώς μας ήρθες! Και σε ευχαριστώ :-)
      Φιλιά και καλημέρες...

      Delete
  9. Μα γιατι ξεσπασες σε λυγμους;; Ειναι ξεκαθαρο πως η κοιλια του κυριου σου υπαρχει για λογους συμπαραστασης κ μονο!!!
    Εμενα παντως το ανιψι με κανει ο,τι θελει!!!! Κ μ αρεσει!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Λες, ε; Είναι θέμα συμπαράστασης κι όχι συναγωνισμού; Έστω... Να δω αν θα κάνουμε κάτι για αυτό ή θα τις κρατήσουμε εκεί για πάντα...
      Να το χαίρεσαι το ανίψι! Κι αυτή είναι η δουλειά του, να σέρνει από τη μύτη τη θεία! Οπότε απόλαυσέ το ;-)
      Καλημέρα...

      Delete
  10. Καλώς την και με το καλο το Ψαράκι να έρθει. Και μια χαρά εφαγες, διότι αμα θανάρθει, δεν θα προλαβαινεις και θ' αναπολεις τις άγιες ημέρες του χρόνου πάλινες!!! θυμίσου με ! οχι δεν ειχα εχω θα έχω. αλλα απο ότι ακούω.

    που να ήξερες πως στο κενό που ζει, οι ηχοι πολλαπλασιάζονται. Το κούφανες το σπόρι με τις κραυγές των αλλωνώνε... το τρέλλανες...αρχισε τα μπροστογυρίσματα να βρει τ' αυτιά του να τα κλεισει.
    μάκια !
    * η δική σου ειναι κοιλιά
    του αλλουνού ειναι καμπύλη ευημερίας!!!!

    ReplyDelete
  11. Από όλα είχε το εορταστικό σας πρόγραμμα φέτος!
    Θα το χάρηκε και ο......μικρούλης σας!χα,χα,χα,χα
    Με το καλό να έρθει!
    Τις φιλούρες μου

    ReplyDelete
  12. Πωπω πολύ φούσκωμα βρε παιδί μου!! Γέλασα με τη συγκίνηση σου στο μπαλέτο.
    Άντε καλά ξεφουσκώματα, με το καλό να έρθει το μικρό σας !!
    Φιλιά, καλό βράδυ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστούμε! Τον περιμένουμε σε κανένα μήνα, φαντάζομαι μετά να ξεφουσκώσω ;-)
      Καλό σου βράδυ κι εσένα!

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!