Σήκω πάνω, κάτσε κάτω


Η κοπέλα (θα σταματήσω να την λέω νέα, στην ηλικία της είναι τραβηγμένο από τα μαλλιά), όχι δηλαδή ότι ήταν τίποτις επαγγελματίας, αλλά μετά από εκείνα τα 25 κιλά που έχασε στα νάτια της όλο και κάτι έκανε για να ξεκουνιέται και να διατηρεί την εξαίσια κορμοστασιά της. Μα σκι το χειμώνα, μα κολύμπι το καλοκαίρι. Εκείνη την περίοδο είχε πάθει εμμονή με το τένις: προπονήσεις, παιχνίδια, προετοιμασία για ένα ερασιτεχνικό τουρνουά. Τουτέστιν δηλαδή, ανάμεσα στη δουλειά, τον καλό της και τις βόλτες, πέρναγε κάμποσες ώρες καθημερινά κάτω από τον ήλιο να κυνηγάει εκείνο το σκασμένο το κίτρινο μπαλάκι.

Ένα ηλιόλουστο πρωινό (Παρασκευή ήταν) του Ιούνη, που συνέπεσε με τα γενέθλια του καλού της, μόλις μια μέρα πριν από την έναρξη του τουρνουά, ξεπρόβαλε εκείνη η ροζ γραμμή (αποτελέσμα του ποτού και του φεγγαριού). Τι τάιμινγκ ήταν αυτό χρυσή μου;

Το τι ακολούθησε μετά δεν περιγράφεται! Θα κάνω μια προσπάθεια... Ο καλός της δε μπόρεσε να φάει πρωινό! Και του συνέβει πρώτη και τελευταία φορά! Ως τώρα τουλάχιστον... Η κοπέλα γλίτωσε το δώρο για τα γενέθλια του. Αντί αυτού πήρε ένα ολοκαίνουριο ζευγάρι παπούτσια για τον εαυτό της. Τι; Υπάρχει καλύτερο δώρο από τέτοια νέα; Και, χελόου ήταν Παρασκευή, η καλύτερη μέρα της εβδομάδας! Εκτός από σημαδιακό, βόλευε για ένα ντίνερ πρώτης τάξης. Πήρε τηλέφωνο κι έκλεισε αμέσως. Επίσης, δεν πήγαν στη δουλειά. Σιγά να μην περίμενε από δαύτους καλοκαιριάτικα και παρασκευιάτικα να προαχθεί η επιστήμη. Ο καλός της λίγο μετά όμως πρόβαλε σοβαρές αντιρρήσεις (το 'απαγόρευσε' θα ακουγόταν βαρύ) για τη συμμετοχή της στο τουρνουά. Και της πεθεράς τής έπεσε το ακουστικό από τα χέρια μόλις έμαθε το νέο! Αφού το μάζεψε την αποκάλεσε 'καλό μου κορίτσι'. Κορίτσι!

Με αυτά τα δυο τελευταία γεγονότα συνειδητοποίησε η κοπέλα ευθύς την καινούρια έρα που πλησιάζε, η ζωή της θα ερχόταν σύντομα τούμπα... Ή είχε κιόλας έρθει;

Τους μήνες που ακολούθησαν, ο καλός της τής ετοίμαζε πρωινό με φρεσκοστυμένο χυμό, η πεθερά τής έβαζε πουπουλένιο μαξιλάρι στην καρέκλα κι ανακοίνωσε το όνομα του παιδιού (που σίγουρα θα ήταν αγόρι κατά την εκτίμηση της, ο γιος ο δικός της δε μπορεί να αστόχησε!). Εδώ (έτσι τυχαία) να σημειώσω ότι πεθερός και πεθερά τυχαίνει να έχουν το ίδιο ονοματάκι, ο κ. Μπουχλουμπής κι η κα. Μπουχλουμπού. Κι εννοείται πως η κοπέλα ήταν συνέχεια υπό στενή επιτήρηση. Να μην κάτσει χαμηλά, να μην ανέβει ψηλά, να μην κάνει δυο βήματα (ένα ήταν υπερ-αρκετό!), να μην κολυμπήσει, να φάει ντομάτες που έχουν λυκοπένιο (κι ας τις συχαίνεται), να μη φάει χταπόδι μπας και κολλήσουν οι βεντούζες στο μωρό κι έχουμε άλλα (που θα μας ακούσει κανείς γνωστικός και θα μας μπαγλαρώσει), και τα λοιπά και τα λοιπά. Ήμαρτον!

Την κατάσταση έσωσε κάπως το ότι από Σεπτέμβρη επέστρεψαν όλοι στις υποχρεώσεις τους και η κοπέλα έμενε κάμποσο μόνη. Και τότε καθόταν στο πάτωμα κι έκανε γιόγκα για να βγάλει το άχτι της. Μετά περπατούσε κανένα πεντάρι χιλιόμετρα για να αναζωογονηθεί. Ε, και στο τέλος έτρωγε ό,τι τραβούσε η ψυχή της. Αι σιχτίρ πια!

'Οπως αποδείχθηκε οι (κρυφές) της δραστηριότητες ουδόλως επηρέσαν αρνητικά την έκβαση της εγκυμοσύνης. Και κάπως έτσι πέρασε το φθινόπωρο, πέρασε κι ο χειμώνας, και δηλαδή θα είχε περάσει και η άνοιξη και το μωρό θα έβγαινε κατευθείαν για να πάει φαντάρος. Κάποια στιγμή όμως, ήρθε στο γιατρό μια αναλαμπή, "Σε ποιο μήνα είσαι;", ρωτάει την κοπέλα. "Στο δέκατο", του απαντάει αυτή.

Είχαν λίγο ξεχαστεί, όπως φάνηκε αργότερα αυτό δεν ήταν κακό, δεν είναι να ανυπομονεί κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις.

συνεχίζεται...

Comments

  1. Τι καλά που επέστρεψες ! Να γελάσουμε λιγάκι !Παντού καταθλιπτικά κείμενα ,δεν μου αρεσει να διαβαζω τετοια εδω...μα τι καλή πεθερουλα! Εγω τη συμπαθουσα εξ αρχης ,αλλα σαν κοριτσι της ίντριγκας θέλησα να σπειρω λίγη κι εδω!
    Τα σκασμενα τ'αγόρια βαριουνται να κουνηθουν απο τη μητρα ακομα! Λίγο ζωντανευουν μεχρι και την εφηβεια και μετά νάτα πάλι μες στη βαρεμαρα!
    Α και ξεχασα! Οπου βρω κόρη την καβατζωνω για νυφη! Θα ειμαι εγω μια πεθερα απο τις λίγες ,να το ξερετε!

    ReplyDelete
    Replies
    1. fri μου να το σκεφτείς καλά πριν την κάνεις συμπεθέρα! ίδια μέρα με την Μέρκελ έχει γεννηθεί! Άκου με που σου λέω!!!

      Δηλαδή εσύ άφησες καριέρα τενίστριας κι έπιασες καριέρα μάνας;
      Καλή επιτυχία στο πρωτάθλημα ☺

      Delete
    2. ΧΑΧΑΧΑΧΑ Αριστεα! Στην αρχή νόμιζα πως έλεγες τη δική της πεθερά!Αργησα να καταλαβω πως λες για εμένα!

      Delete
    3. κοίτα χαρά που έχει γενέθλια την ίδια μέρα με την Μέρκελ! ( μεταξύ μας fri ίδιο ζώδιο είμαι και εγώ ☺ ☺ ☺)

      Delete
    4. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :)
      Αυτή είναι η ιδέα Nasia μου, να γελάσουμε και να ξεχαστούμε. Από άγχος, δυσκολίες και προβλήματα έχουν χορτάσει όλοι, άι σιχτίρ πια!

      Μα ίδια μέρα γενέθλια με τη Φράου; Και για πες πώς σε έχει επηρεάσει αυτό;

      Δε λέω όχι όμως για τα αγόρια σου. Αν και πρέπει να δείξουν κι άλλα δείγματα γραφής ;)

      Delete
    5. Θα το σκεφτώ airis, βέβαια! Εδώ μιλάμε έπεσαν κορμιά για να γεννηθεί η κόρη, τα πράγματα δεν είναι απλά!

      Όσο για την καριέρα στο τένις, τι να λέμε τώρα; Ταλέντο από τα λίγα, χα!

      Delete
  2. γέλασα τρελά.. άκου είχαν ξεχαστεί λίγο!! χαχαχαχαχα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αφού σου λέω! Μα κόντεψε να γεννηθεί 2 χρόνων το παιδί!

      Delete
  3. Fri κλέβεις. Eναρξη του διηγήματος από το part 3; Φοιτητικά συμβάντα και ίντριγκες, σπουδές και ξενιτειά; Απαιτούμε δέσμευση και για αυτά τα chapters!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ε, τι να σε κάνω; Αφού αυτές οι συνέχειες είναι αφιερωμένες στην καριέρα μου ως μάνα. Τις υπόλοιπες πτυχές μου θα τις ξεδιπλώσω άλλη φορά ;)

      Delete
  4. Τι εννοεις "ξεχαστηκατε";;;;!!!!! Και καλα εσεις....από την πεθερά δεν το περίμενα...
    Αναμένω τη συνέχεια!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα, σωστό κι αυτό! Μένει λοιπόν, να εξιχνιάσω το μυστήριο της ξεχασμένης πεθεράς ;)
      Για τους υπόλοιπους μην αναρωτιέσαι, είναι έτσιθ κι αλλιώς αλλοπαρμένοι!
      Καλημέρα...

      Delete
  5. Χαχα...στο δέκατο γέννησα κι εγώ την κόρη μου!
    Περιμένω τη συνέχεια!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα το ένα να μη θέλει με τίποτα να βγει και το άλλο να κοντέψει να γεννηθεί από τη σύλληψη; Περίεργα πράγματα... :) :)

      Delete
    2. Να, να, αυτά τα περίεργα έζησα κι εγώ..τι να πεις!!

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!