Καθημερινές ιστορίες: χαμογελάστε παρακαλώ!

[Γύθειο, Μάρτιος 2009, by Christos] Ο ήλιος λάμπει όλο και πιο συχνά, μπαίνει ζωηρά-ζωηρά στο δωμάτιο και κρυφοκοιτάει. Η θερμοκρασία αρχίζει να ανεβαίνει, μαζί της φτιάχνει και η διάθεση. Οι μέρες μεγαλώνουν, παρασύρουν και τα χαμόγελα μαζί τους. Σάμπως η άνοιξη να έβαλε το καλό της το φόρεμα και να μας ήρθε :)

Ξύπνησα πρωί-πρωί του Σαββάτου με ξυπνητήρι παρακαλώ! Κελάηδησα καλημέρες στο έτερον μου ήμισυ και τον τράβηξα από το πόδι να σηκωθεί από το κρεβάτι. Μου κελάηδησε και αυτός μερικά 'γαλλικά'... Ετοιμαστήκαμε στα γρήγορα (μεσημέρι έφτασε δηλαδή, αλλά τέλος πάντων!), πήραμε τα μπουκαλάκια το νερό μας για το ταξίδι και ξεκινήσαμε την εκδρομή μας. Σάββατο μεσημέρι είμασταν στο σπίτι της gonna-be κουμπάρας μας στην Πάτρα. Μας έσπασαν τη μύτη, πριν καλά-καλά να ανέβουμε τις σκάλες, τα εδέσματα που είχε φτιάξει. Γαρ σπουδαία μαγείρισα η gonna-be κουμπάρα! 'Καλώς ήρθατε', 'Καλώς σε βρήκαμε' και με τα μούτρα στο φαγητό για να μη χάνουμε χρόνο! Ούτε και θερμίδες... Σάββατο απόγευμα, με το στομάχι τέντα και 2-3 έξτρα κιλάκια ο καθένας (είχε κάνει υπερβολή η κουμπάρα με τη μαγειρική, να την προσβάλουμε?) πήγαμε για καφεδάκι με θέα τη θάλασσα. Μαζευτήκαμε κόσμος, φίλοι και συγγενείς που είχαμε να δούμε καιρό, είπαμε τα νέα μας, απολαύσαμε το καφεδάκι μας, θαυμάσαμε τη θέα στ...

Η Carina μάλλον ένιωσε πως είμαι έτοιμη να μιλήσω και άλλο για εμένα και μου ζήτησε να πω πέντε πράγματα που με εκνευρίζουν... Όπως το πάτε εσείς βιβλίο ανοιχτό θα γίνω και θα ξεδιπλωθώ! Αν με βαρεθείτε μετά και με εγκαταλείψετε πολύ θα μου κοστίσει:( Έχουμε και με λέμε το λοιπόν, τα πράγματα που με εκνευρίζουν είναι: 1. Η αταξία. Αυτό υποθέτω πως έγινε ήδη προφανές από τους ' ιδιοματισμούς ' μου:) Δε μπορώ στο χώρο που κινούμαι, που δουλεύω, που ζω, που ξεκουράζομαι να επικρατεί το χάος! Το μάτι μου πάει συνέχεια στα πράγματα που είναι ακατάστατα, δε μπορώ να συγκεντρωθώ ή να χαλαρώσω (ανάλογα με τη χρήση του χώρου), με πιάνει το κεφάλι μου! Προτιμώ να τα βάλω πρώτα όλα στη θέση τους και μετά να κάτσω σαν καλό κορίτσι και να το απολαύσω:) 2. Οι άπλυτοι. Δε με νοιάζει καθόλου αν ο άλλος δεν έχει στυλ, αν είναι ντυμένος με ρούχα από τη λαϊκή, ή αν εμφανιστεί έχοντας κάνει βουτία σε πισίνα με ρούχα και με χρώματα. Αν όμως δω λίγδα στο μαλλί ή πολυκαιρισμένη σκόνη στο παπούτσι α...

Με προσκάλεσε το skouliki να πω τις 10 παραξενιές μου. Ε, όχι κ παραξενιές εγώ! Σκέφτομαι από εδώ, σκέφτομαι από εκεί, κάτι πάω να βρω... Να τα πω καλύτερα 'ιδιοματισμούς'? :):) 1. Με το που ξυπνήσω το πρωί, από το πρώτο δευτερόλεπτο λέμε, σβουρίζω σαν την τρέλη! Να ανοίξω τα παντζούρια να μπει φως, να ανοίξω τα τζάμια να μπει φρέσκος αέρας (ακόμα και με -10!), να βάλω μουσική, να ρίξω λίγο νερο στα λουλουδάκια μου,... Εγώ δεν το θεωρώ παραξενιά... Κατά καιρούς παραπονιέται ο 'συγκάτοικος', γιατί? 2. Με το που τελειώσουμε το φαγητό, πρέπει άμεσα και γρήγορα να μαζέψω το τραπέζι! Καιροφυλακτώ πότε θα βάλει ο πιο αργός την τελευταία μπουκιά στο στόμα για να του αρπάξω το πιρούνι! 3. Δεν αντέχω την ακαταστασία καθόλου! Θεωρώ πως κάθε πράγμα έχει τη θέση του και θεωρώ αδιανόητο να μην βρίσκεται εκεί! Αυτό έχει σα συνέπεια να καταλαβαίνω πότε μου πειράζουν τα πράγματα και να αγανακτώ αν χρειαστεί να μοιραστώ τον ίδιο χώρο με κάποιον ακατάστατο. Όλοι και όλα σε τάξη λέμε! Βέ...