Καθημερινές ιστορίες: χαμογελάστε παρακαλώ!

Ο καλός μου 'χυμένος' στον καναπέ μια Κυριακή μετά από γεύμα στους γονείς μου για τέσσερις, το οποίο περιελάμβανε μια γαβάθα κεφτέδες, έξι τηγανιές πατάτες, δυο λεκάνες σαλάτα, οκτώ λίτρα κρασί, καφέ, κι ένα ταψί καρυδόπιτα, ξεφυσάει και τρίβει την χαριτωμένη κοιλιά του. (Δηλαδή χαριτωμένη ήταν κάποτε, τώρα πηγαίνει να γίνει απειλητική, αλλά όπως κι αν έχει πώς να κακολογήσω τη μεγάλη μου αγάπη;) Ξεφυσάει, που λέτε, ανοίγει τη ζώνη, ανοίγει και το κουμπί του παντελονιού. Τελικά το βγάζει το παντελόνι! Μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό, έβαλε μια πιτζάμα για να νιώσει άνετος. Ξεφυσάει και λίγο γέρνει στον καναπέ. Σάμπως να δυσκολεύεται να τακτοποιήσει την (απειλητική) κοιλιά... Μετά από συγκέντρωση, σιγή, και περισυλλογή ανακοινώνει με στόμφο: Σιχάθηκα τον εαυτό μου! (Αμέσως μου τράβηξε την προσοχή!) Τρώω πολύ τελευταία, δε νομίζεις; (Σώπα καημένε, εσύ που τσιμπάς σαν πουλάκι; Ε, λέγοντας πουλάκι, μπορεί να είναι και γυπαετός.) Ποτέ ξανά δεν ήμουν τόσο χοντρός! (Αυτό είναι αλήθει...

Και περάσανε τα χιόνια, πάνε κι οι βροχές, μπήκαν στο πατάρι οι μπότες του σκι, καταχωνιάστηκαν στην ντουλάπα τα βαριά παλτά, ... Αυτό σημαίνει πως ήρθε η άνοιξη: τα δέντρα ανθίζουν, τα λουλούδια μοσχοβολούν, και τα πουλάκια τιτιβίζουν δηλαδή. Και φυσικά ο πεταλούδος ψάχνει την πεταλούδα του και ο μελισσούλος κάνει ματάκια στη μελισσούλα του. Τα ξέρουμε αυτά. Κι η διάθεση πάει και καλυτερεύει, τα μανίκια και τα μπατζάκια πάνε και κονταίνουν, τα ποδαράκια εξωτερικεύουν σιγά-σιγά το είναι τους. Όλα καλά, όλα ανθηρά με λίγα λόγια... Μα τα πράγματα δεν είναι ποτέ έτσι απλά! Μαζί με την άνοιξη έρχεται συνήθως (!) και το Πάσχα. Το έχετε συνδυάσει με όμορφες αναμνήσεις; Με εξοχές, χαρές και πανηγύρια; Ελάτε τώρα, ας είμαστε λίγο ρεαλιστές! Όντως υπάρχει μια μέρα με εξοχές και πανηγύρια, αλλά πόσοι μπορούν να φτάσουν ένα κομμάτι ολόκληρο ως εκείνη τη μέρα και ποιος μπορεί στα αλήθεια να την απολαύσει τελικά; Ας εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ. Έχει φτιάξει ο καιρός αφενός και έρχεται η μεγά...

Βρε τι έχω πάθει η γυναίκα! Από τη δουλειά σε φαγοπότι κι από το φαγοπότι στη δουλειά! Εδώ και πόσες μέρες δηλαδής αυτό το τροπάριο... Που τα 2-3 κιλά που ήθελα να χάσω γίνανε 6, ανάθεμα τα ψωμάκια μου! Που ούτε ένα ευχαριστώ στον Αμερικλάνο δεν πρόλαβα να πω για την απεύθυνση ! Ευχαριστώ καλέ μου Αμερικλάνε :) Καταλαβέ με όμως, δεν έχω προλάβει να ξαστερώσω η έρμη. Σχολάω από τη δουλειά και σκάει κατευθείαν μπροστά μου το κοψίδι. Ανάσα δεν έχω καταφέρει να πάρω! Ααααχ Αμερικλάνε μου, στα βήματα που χάραξες εσύ! Έτσι κι απόψε... Ο σύλλογος τένις διοργάνωσε φαγοπότι για το κλείσιμο της σεζόν. Να τους προσβάλλω τους ανθρώπουσνανε; Και για εσένα που αναρωτιέσαι, ναι πάω και τένις. Μα πόσα ταλέντα επιτέλους! Πριν το φαγοπότι, έτσι για ξεκάρφωμα, έπαιξα μπαλάκια πέρα δώθε. Τα έπαιξα καλά μπορώ να πω, μια ώρα προπόνηση. Για να ανοίξει η όρεξη καλέ, μπα! Ίσα που πρόλαβα να κάνω ένα ντουζ και να βάλω ένα τζην πριν να εμφανιστώ στην ταβέρνα. Σχεδόν στην ώρα μου. Έκατσα στην τελευταία καρέκλα πο...

Το ξέρω ότι έχουμε ακόμη πολύ πρόσφατη την γευση της γαλοπούλας και του κουραμπιέ, μα τι να κάνουμε που το φεγγάρι μας τα έφερε έτσι φέτος ώστε να πρέπει ήδη να σκεφτόμαστε τα αρνιά και τα κόκκινα αυγά; Ως γνωστοί κοιλιόδουλοι, ακόμα και με τα 5 επιπλέον κιλά μας από τις γιορτές που μόλις τελείωσαν, δεν πρόκειται να αφήσουμε ευκαιρία για φαγητό να πάει χαμένη!!! Τηλέφωνα πάνε κι έρχονται για το αυριανό τσίκνισμα: "Πού θα φάμε; Τι θα φάμε; Πότε θα ψωνίσουμε; Πόσα θα ψωνίσουμε;" Μπα πανάθεμά μας! Το κουμπί του παντελονιού με πιέζει αφόρητα κι η λίστα για αύριο ένα καλάθι θα το γεμίσει στο σούπερ-μάρκετ! Μήπως να ντυθώ Γουρούνα για να είμαι μέσα στο κλίμα; Τουλάχιστον δε θα πιέζομαι όταν θα 'τσιμπάω' το κάτιτις μου... Και τους κουραμπιέδες που έχουν περισσέψει από τα Χριστούγεννα να τους προσφέρω μετά τα μπριζολίδια για γλυκό ή δεν ταιριάζουν; Και πού να τους κρύψω δηλαδής που έχουν θρονιαστεί πάνω στην τραπεζαρία και δεν λένε να ξεκουμπιστούν; Να τους φάω πάντως ως αύρ...