Καθημερινές ιστορίες: χαμογελάστε παρακαλώ!

Βρε τι έχω πάθει η γυναίκα! Από τη δουλειά σε φαγοπότι κι από το φαγοπότι στη δουλειά! Εδώ και πόσες μέρες δηλαδής αυτό το τροπάριο... Που τα 2-3 κιλά που ήθελα να χάσω γίνανε 6, ανάθεμα τα ψωμάκια μου! Που ούτε ένα ευχαριστώ στον Αμερικλάνο δεν πρόλαβα να πω για την απεύθυνση ! Ευχαριστώ καλέ μου Αμερικλάνε :) Καταλαβέ με όμως, δεν έχω προλάβει να ξαστερώσω η έρμη. Σχολάω από τη δουλειά και σκάει κατευθείαν μπροστά μου το κοψίδι. Ανάσα δεν έχω καταφέρει να πάρω! Ααααχ Αμερικλάνε μου, στα βήματα που χάραξες εσύ! Έτσι κι απόψε... Ο σύλλογος τένις διοργάνωσε φαγοπότι για το κλείσιμο της σεζόν. Να τους προσβάλλω τους ανθρώπουσνανε; Και για εσένα που αναρωτιέσαι, ναι πάω και τένις. Μα πόσα ταλέντα επιτέλους! Πριν το φαγοπότι, έτσι για ξεκάρφωμα, έπαιξα μπαλάκια πέρα δώθε. Τα έπαιξα καλά μπορώ να πω, μια ώρα προπόνηση. Για να ανοίξει η όρεξη καλέ, μπα! Ίσα που πρόλαβα να κάνω ένα ντουζ και να βάλω ένα τζην πριν να εμφανιστώ στην ταβέρνα. Σχεδόν στην ώρα μου. Έκατσα στην τελευταία καρέκλα πο...

Κατ' επίφαση γιατί ψηλός είναι ο άνθρωπος. Άνοιξε που λέτε καινούρια θέση σε κεντρικό πανεπιστήμιο του Αγίου Πρόπερσυ, έγιναν οι αιτήσεις πριν από ένα χρόνο, κανονίστηκαν οι ομιλίες των υποψηφίων αιτούντων παρεπιδημούντων φέτος. Είναι καιρός για καινούριες θέσεις; Όχι βέβαια! Αλλά με τους ρυθμούς που προχωράει η διαδικασία, μέχρι να ολοκληρωθεί, θα έχει βγει η Ελλάδα από την κρίση. Λέμε τώρα... Κι έκανε το έτερον μου ήμισυ αίτηση για να γίνει καθηγηταρέος. Πού πας βρε πρόβατο; Εδώ μιλάμε για τέρατα! Της επιστήμης καλέ, με την καλή την έννοια! Μέρα τάδε, κτίριο τάδε, αίθουσα δείνα, ώρα 13:30, του λέει ο Κοντός. Φόρεσε ο δικός μου υφασμάτινο παντελόνι, με έβαλε να του σιδερώσω το πουκάμισο μπας και το δικό του σιδέρωμα δεν ήταν αντάξιο της περίστασης, έβαλε χαμόγελο 'είμαι άνετος' και φύγαμε. Πήγα κι εγώ μαζί του, να του κρατάω το χέρι του άνετου ντε! Από την αγωνία του μπας κι αργήσουμε, φτάσαμε ώρα 11:30, τσίμα κάρτα δηλαδή. Αλλά τι να του πεις; Επειδή την είδα τη βαλίτσα π...

Έφαγα τα αρνιά μου, τα κοκορέτσια μου, τα τσουρέκια μου, ήρθα και πρήστηκα κι έγινα σαν ντολμάς. Αυτούς τους ωραίους τους τσουπωτούς... Ευχαριστημένη καθώς ήμουν, ετοίμασα τη βαλίτσα μου, πασχαλινά κουλουράκια, σπιτικές μαρμελάδες και ένα κεφάλι τυρί για πεσκέσια. Aνέβηκα η χωριάτα στο αεροπλάνο με το κοφίνι παραμάσκαλα και φτάσαμε στην Αγγλία παραμονή του γάμου του αιώνα. Σημαιάκια, πανυγηρικό κλίμα, οι φάτσες του ζεύγους παντού! 'May you sign at the wedding book please?', ο Αγγλάρας στο αεροδρόμιο. Μα εγώ δεν είχα καπέλο! Φορτωμένη με το κοφίνι καθώς ήμουν, πήραμε το λεοφωρείο και φτάσαμε στα Αγγλικάς εξοχάς. Φίλοι, αγκαλιές, υποδοχές, 'βρε καλώς τον ντολμα', κτλ. Πρώτη φορά στας Αγγλικάς εξοχάς, πρώτη φορά διαμονή σε british cottage (με τη σωστή προφορά), ευκαιρία για να κάνουμε πράγματα που δεν κάνουν συνήθως οι τουρίστες. As British as it gets, το λοιπόν... Χωρίς καπέλο φυσικά! Παρεπιμπτόντως το τσακίσαν το τυρί οι φίλοι μας, είναι Ιταλοί και ξέρουν ;) Ήπιαμε απογ...