Τσικνοπέμπτη με κουραμπιέ πάει; Δεν πάει!

-
Το ξέρω ότι έχουμε ακόμη πολύ πρόσφατη την γευση της γαλοπούλας και του κουραμπιέ, μα τι να κάνουμε που το φεγγάρι μας τα έφερε έτσι φέτος ώστε να πρέπει ήδη να σκεφτόμαστε τα αρνιά και τα κόκκινα αυγά;

Ως γνωστοί κοιλιόδουλοι, ακόμα και με τα 5 επιπλέον κιλά μας από τις γιορτές που μόλις τελείωσαν, δεν πρόκειται να αφήσουμε ευκαιρία για φαγητό να πάει χαμένη!!! Τηλέφωνα πάνε κι έρχονται για το αυριανό τσίκνισμα: "Πού θα φάμε; Τι θα φάμε; Πότε θα ψωνίσουμε; Πόσα θα ψωνίσουμε;"

Μπα πανάθεμά μας! Το κουμπί του παντελονιού με πιέζει αφόρητα κι η λίστα για αύριο ένα καλάθι θα το γεμίσει στο σούπερ-μάρκετ! Μήπως να ντυθώ Γουρούνα για να είμαι μέσα στο κλίμα; Τουλάχιστον δε θα πιέζομαι όταν θα 'τσιμπάω' το κάτιτις μου...



Και τους κουραμπιέδες που έχουν περισσέψει από τα Χριστούγεννα να τους προσφέρω μετά τα μπριζολίδια για γλυκό ή δεν ταιριάζουν; Και πού να τους κρύψω δηλαδής που έχουν θρονιαστεί πάνω στην τραπεζαρία και δεν λένε να ξεκουμπιστούν; Να τους φάω πάντως ως αύριο δεν προλαβαίνω! Άσε που μετά θα πρέπει να ντυθώ Αγελάδα! Πού να βρίσκω τώρα στολή; Το αποφάσισα, στην ντουλάπα θα τους φυλάξω, θα βάλω και λίγη ναφταλίνη, πιστεύω ως το Πάσχα να αντέξουν. Άλλωστε τι είναι ως το Πάσχα; Ένα τσιγάρο δρόμος είναι...

Αλλά εμένα άλλο με απασχολεί! Με εκείνα και με τούτα 10 κιλά πρέπει να τα χάσω ως του Αγ. Βαλεντίνου. Πώς μα προλάβω; Διαφορετικά, θα παίξει πάλι η στολή Γουρούνα. Μήπως να το παίξω party-animal και να προτείνω στον καλό μου πατρινό καρναβάλι για τότενες; Τι άλλο να κάνω;

Δεν είμαι παιδί εγώ! Δε με βοηθάει βέβαια και το ημερολόγιο φέτος... Ουφ, πολύ φοβάμαι πως έτσι θα κάνω και θα σκάσω καμιά μέρα *-)

Comments

  1. Gi Gaga Kouni BeliWed Feb 03, 04:17:00 PM

    Άντε και καλό 15Άυγουστο!! Ό,τι έχεις για σουτάρισμα ρίχτο, δε θα σε παρεξηγήσει κανείς. Μια θεία μου (η οποία τα έχει χαμένα από την κατοχή!) κρατάει ακόμα μελομακάρονα από πρόπερσι -αντιλαμβάνεσαι τι είδους αποικία έχει δημιουργηθεί εκεί πάνω!
    Καλό μήνα!

    ReplyDelete
  2. VADThu Feb 04, 05:55:00 AM

    Τραβάτε με κι ας κλαίω:)Τι θα σαβουρώσετε πάλι!!!
    Κράτει μωρέ!!!
    Αυτή τη φωτογραφία πολύ θάθελα να τη δω:=Στο ένα χέρι κουραμπιέ,στο 'αλλο μπριζολακι:)))

    Καλά να περάσετε...

    ReplyDelete
  3. FriThu Feb 04, 10:08:00 AM

    @Gi Gaga Kouni Beli
    Λες, ε; Καλύτερα έτσι για να γλιτώσω και την ναφταλίνη. Θα τα βγάλω όλα, θα τα πετάξω στα κάρβουνα για να πάρουν την κατάλληλη essence και ... καλή μας όρεξη! :D

    @VAD
    Τι να σαβουρώσουμε καλε; Τα συνηθισμένα: μπριζόλες, λουκάνικα, μπιφτέκια, τζατζίκι, καμιά πιτούλα, καμιά σαλάτα και κανένα γλυκό για να φύγει η λαδίλα. Άκου εκεί σαβουρώσουμε! Εμείς σαν πουλάκια τσιμπάμε...
    Θα τραβήξω φωτογραφίες και θα ανεβάσω να μας θαυμάσετε επί τω έργω ;)

    ReplyDelete
  4. NdNThu Feb 04, 11:19:00 PM

    Τους κουραμπιέδες πέτα τους, εξάλλου έχουν ήδη βγει τα Πασχαλινά λαγουδάκια! Τι άλλο γλυκό να θέλεις;

    ReplyDelete
  5. Το χρυσό ΠιΠιFri Feb 05, 11:24:00 AM

    γιατί δεν κάνεις μια ωραία στολή από κουραμπιέδες?

    ReplyDelete
  6. mariaFri Feb 05, 10:35:00 PM

    να μια πολυ ωραία ιδέα, που είπε το χρυσό πιπι. μια στολή με κουραμπιέδες. ή ντύσου αη βασίλης και προσφερε τους. το πολύ πολυ πετα τους σε κανέναν άσχετο..
    καλά να περάσετε :)

    ReplyDelete
  7. Μάγισσα ΚίρκηSat Feb 06, 09:57:00 AM

    Πέρασα επειδή πέρασες για να περάσεις κι εσύ χο χο χο! :p

    ReplyDelete
  8. ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑSun Feb 07, 03:37:00 PM

    Καλά να περάσεις και όσο για τα κιλά..... εντάξει..... δεν τρέχει και τίποτα!!! Την υγειά σου να έχεις και να το διασκεδάζεις!!!
    Καλή εβδομάδα!!!!

    ReplyDelete
  9. FriMon Feb 08, 02:21:00 PM

    @NdN
    Μωρέ τους λυπάμαι, τόσο κόπο έκανα για να τους φτιάξω! Τελικά δε φαγώθηκε κανένας, θα τους κρατήσω με τη ναφταλίνη για το Πάσχα... Μαζί με τα σοκολατένια λαγουδάκια ;)

    @Το χρυσό ΠιΠι & @maria
    Αυτό πραγματικά δεν το σκέφτηκα καθόλου! Με τα μελομακάρονα όμως ακολούθησα τις συμβουλές του Παρλιάρου και τα έκανα ανακύκλωση:)
    Αυτό πάλι με το πέταγμα είναι ωραία ιδέα αν χιονίσει. Θα βγω για χιονοπόλεμο και αντί για χιονόμπαλες... ;)

    ReplyDelete
  10. FriMon Feb 08, 02:24:00 PM

    @Μάγισσα Κίρκη
    :):):)
    Τώρα αυτό είναι σχόλιο; Κάνεις σαν μικρός καλικάτζαρος, μήπως ξέμεινες από τις προηγούμενες γιορτές εσυ; :D

    @stavroulazerva
    Καλά πέρασα Σταυρούλα, κι έφαγα και γέλασα και το ευχαριστήθηκα! Όσο για τα κιλά, την υγειά μας να έχουμε να τρώμε και να πίνουμε, που λέει κι ένας φίλος :)
    Καλή εβδομάδα και για εσένα!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Όνειρο ζω; Μη με ξυπνάτε!

-
Image
Κάπου μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, δεν ξέρω τι ώρα είναι, δε μπορώ να αποφασίσω αν πρέπει να ξυπνήσω ή αν μπορώ να αφεθώ. Το έτερον μου ήμισυ αναπνέει λίγο βαριά, ήχος στα όρια του καθησυχαστικού και του ενοχλητικού, αυτό μπορεί να μου κοστίσει τη συνέχεια του ύπνου μου. Τον σκουντάω λίγο, είναι μόλις 6 το πρωί, βολεύομαι καλύτερα, τελικά νυστάζω ακόμα... Και ξάφνου  - Τοκ-τοκ - Τοκ-τοκ; Από πού έρχεται τώρα αυτό; - Είμαι κι εγώ εδώ και είμαι ξύπνιο. Δε φταίω, δεν ξέρω τι ώρα είναι, μπορεί να με παρέσυρε το κάπου μεταξύ του ύπνου σου και του ξύπνιου σου. - E; Δεν πήγε το μυαλό μου με την πρώτη, δεν είναι σε εγρήγορση οι σκέψεις στις 6 το πρωί. Μα μετά κατάλαβα. Ήταν εκείνο το πλασματάκι που μεγαλώνει. Έχει δηλαδή γίνει δυνατό τώρα και μπορεί να κάνει αισθητή την παρουσία του; Καλώς το! Ανακάθησα, έβαλα τα χέρια μου στην κοιλιά μου, και τα δυο, εκείνο χόρευε, ή σάμπως να έπαιζε κουτσό; Έκατσα ακίνητη. Δεν ήξερα τι άλλο να κάνω. Η κοιλιά μου παλλόταν σε μη ...
Read more

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!

-
Image
Γράφτηκαν κι είναι 110, ζωή να έχουν! Βγήκε το πρόγραμμα κι είμαι η πρώτη τους, τώρα αυτό είναι για καλό; Ετοιμάστηκα μέρες πριν, σκέφτηκα πολλές φορές πώς θα μπω, τι θα πω, πώς θα τους το πω, η πρώτη εντύπωση διαμορφώνει συμπεριφορές. Ξύπνησα νωρίς με έναν κόμπο. Στο στομάχι και στο λαιμό. Δύο κόμπους δηλαδή. Χρόνια την κάνω αυτή τη δουλειά, αλλά η 'πρεμιέρα' είναι πάντα κάπως. Έχω συνηθίσει και σε άλλα μεγέθη, κακά τα ψέματα! Είμαι στα εργαστήριά μου, με 20-30 άτομα, να τους δείχνω, να με ρωτάνε, να κάνουμε παρέα πιο πολύ, αλλά αυτό... Διάλεξη σε 110 πρωτοετείς! Και μάλιστα η πρώτη τους! Με έλουσε ένας ιδρώτας. Κρύος θα ήταν... Πλύθηκα, ντύθηκα, βάφτηκα. Ελαφρά, μη με νομίσουν για καμιά κιτς παλιόγρια! Έχω πάθει και μια θλάση (αυτό είναι άλλη ιστορία, θα σας την πω μια των ημερών) και πάω κούτσα-κούτσα σαν λίγο από ψωράλογο. Αυτό με μάρανε τώρα να σκεφτούν πως έχω το ένα πόδι πιο κοντό από το άλλο. Ποιος θα τους μαζέψει μετά το μυαλό στα ουσιώδη; Και λέει, εκεί που μπαίν...
Read more

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

-
Αρχικά θα πρέπει ίσως να εξηγήσω την μακρόχρονη απουσία μου, θα το κάνω κάποια στιγμή. Λίγο πιο μετά. Δεν ήταν σίγουρα η έλλειψη έμπνευσης. Ούτε χαμόγελων, ούτε αστείων περιστατικών στη ζωή μου. Και ούτε για μια στιγμή δε σταμάτησα να ψάχνω τι θετική πλευρά, ακόμα και στα κάπως δύσκολα. Οκ, έπαθα κάτι στομαχικές και κάτι άλλες αγχώδεις διαταραχές στο ενδιάμεσο, αλλά ψιλοπράγματα. Το σημαντικό είναι ότι είμαστε άπαντες καλά. Κι αποφάσισα να γυρίσω. Ελπίζω για πολύ! Γιατί συμβαίνουν συνέχεια πράγματα, καθημερινές ιστορίες, μικρές στιγμές χαράς, άλλες θυμού κι έντασης, κι εκείνες της θλίψης. Κι αν δεν ψάξουμε να βρούμε την αστεία, την πιο ανάλαφρη πλευρά, ειδικά αυτών των τελευταίων, θα μας παρασύρουν σε μονοπάτια που καθόλου δε μου αρέσουν. Έχω εντωμεταξύ, βρεθεί σε άλλους τόπους, μαζί με το έτερον μου ήμισυ, με τα δυο μας παιδιά (9 και 7 ετών πια), και με τους γονείς μου (αυτό κι αν είναι τεράστιο κεφάλαιο 😉). Σπίτι διπλοκατοικία, αυλές, δέντρα, ξύλα, ταράτσες, λινάτσες, λιόπανα, φύλλα...
Read more