Ταξίδι στας Ανατολάς. Πάλι!

Πολυαγαπημένη μου αδελφή,

Μόλις πριν από λίγο εφτασα στον προορισμό μου μετά από περίπου 24 ώρες στο δρόμο.  Όλα καλά, πες το στους γονείς να μην ανησυχούν. Νυσάφι πια με αυτήν την Κίνα! Εγώ άφησα την Ελλάδα για να ξενιτευτώ στην Ελβετία, μετανάστης με στυλ (και σεξ απίλ, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης) κι αυτοί οι σιχαμένοι οι εργοδότες μου, λες και το κάνουν επίτηδες, κάθε τρεις και λίγο με ξαποστέλνουν στην Κίνα. Βρε άι σιχτίρ, δεν τους μπορώ άλλους Κινέζους, κιτρίνισε το μάτι μου! Και το δέρμα μου! Γιατί ήλιος εδώ δε με βλέπει, τον έχει πάει περίπατο η μόλυνση. Βρε άι σιχτίρ! Τέλος πάντων, άλλα ήθελα να σου πω...

Πάω που λες στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης στην ώρα μου, μια κυρία. Για να πνίξω τον πόνο μου έκανα λίγο σόπιν καθώς περίμενα, μη με ρωτάς δε θυμάμαι τι πήρα. Κι επίσης, δεν κράτησα την απόδειξη να δω αν πλήρωσα πολλά. Αρχίζει το μπόαρντιν, παίρνω τις σακούλες μου και πάω στο γκέιτ να κάνω τη δουλειά μου. Με φωνάζει μιαν ξυνούλα από το γκισέ, "Ωχ Παναγία μου, θα μου κρατήσουν τα ψώνια!", σκέφτομαι. Αλλά αυτή με ήθελε για να μου πει πως μόλις έγινα σίλβερ μέλος (εμ μανίτσα μου, έχω φάει τα πιλάφια με το κουτάλι εμένα που με βλέπεις!) και αναβαθμίστηκα σε μπίζνες θέση. "Ωωω, κυρία πρέσβυρα!", σκέφτηκα για του λόγου μου. "Μωρ' συ, θέλεις έξτρα λεφτά για αυτό;", την ρωτάω μετά. "Μα τι λέτε μάνταμ", μου λέει η ζουριχιανή, "ιτ ιζ φορ φρι". "Α, πες έτσι μαρή!", της λέω, και κοιτάω γύρω-γύρω μπας και στο πακέτο περιλαμβάνεται κι αχθοφόρος να μου κουβαλήσει τα πράγματα μέσα. Τζίφος!

Business class seat
Business class seat
Μπαίνω καμιά ώρα, κάθομαι σε θέση αεροπλανική. Καλέ όχι σαν αυτές που κάθεται η πλέμπα, ο λαουτζίκος, μιλάμε για άπλα! Τι να την κάνω τόση άπλα 1,50 μέτρο άνθρωπος είναι άλλη ιστορία. Και να τα δέρματα στα καθίσματα και να τα κουμπιά στα χερούλια και να τα άλλα κουμπιά σε ένα κομοδίνο που είχε στο πλάι και να το τραπεζάκι τραπεζαρία! Βρε ξέρεις τι είναι να μη δίνεις εκείνη τη σιωπηλή τη μάχη με τον διπλανό σε ολόκληρη την πτήση για το ποιος θα ακουμπήσει το χέρι του στο μπράτσο ενδιάμεσα στα καθίσματα; Βρε άι σιχτίρ τόσο καιρό, βαρέθηκα να παλεύω 12 ώρες πτήση! Τώρα έχω δυο μπράτσα όλα για πάρτη μου! Και κομοδίνο για τα φιστίκια (αυτό κάνει και για δίπλα από τον καναπέ στο σπίτι, το δοκίμασα αν βγαίνει, ήταν όμως μονταριμένο). Θρωνιάστικα η δικιά σου...

Μέχρι τα σούξου, τα μούξου, έτσι βγαίνουν οι μάσκες κι αλλιώς φοράτε τα σωσίβια, είπα να μελετήσω τα κουμπιά. Πολύ κουμπί αδελφούλα μου! Και ιν και άουτ και απ και ντάουν, και μασάζ φιρμ και μασάζ σοφτ! Ένα πράμα μιλάμε, άλλο πράμα! Να παρατήσω το σπίτι μου να πηγαίνω δόθε κείθε με τούτο το αεροπλάνο! Μόνο που δε διευκρίνισα με τη ζουριχιανή αν η αναβάθμιση είναι για φορ έβερ. Τέλος πάντων, αυτή η πολυθρόνα και ξαπλώνει κι απλώνει. Τώρα μάλιστα! Θυμάσαι που σου έλεγα πως είχα πρόβλημα να κοιμηθώ στις πτήσεις; Ε, σε αυτήν δεν είχα. Την έριξα την πολυθρόνα πίσω, τ' ανάσκελα η δικιά σου, κι έριξα έναν ύπνο να βάλω και στα μπαντζάκια μου!

Business class snack
Business class snack @ Swiss Air
Όχι καλέ, δεν κοιμόμουν σε όλη την πτήση! Ενδιάμεσα έτρωγα. Να τους προσβάλω τους ανθρώπους; Τόσες ετοιμασίες! Και καθώς φύγαμε κατά τις 12 το μεσημέρι από τη Ζυρίχη, και στην υψηλή την κοινωνία δεν είναι ώρα ούτε για μπρέκφαστ ούτε για λάντς, μας σέρβιραν ένα ελαφρύ σνακ. Καρπάτσιο χοιρινού σου λέει, με μια ελαφριά σαλάτα. Και με μεταλικό κέτλερι, να μην προσπαθείς να κόψεις με εκείνο το πλαστικο-μάχαιρο να σου μένει το μισό στο χέρι! "Μωρ' τσουράπω", λεω σε μια ξερακιανή, "τα ποτά είναι ινκλούντιντ στην τιμή;", μου έγνεψε καταφατικά και πήρα κι ένα κρασάκι. Αυτά είναι αδελφούλα μου μεγαλεία. Έτσι μάλιστα, ταξιδεύω στην Κίνα. Κι επιστρέφω αυθημερόν!

Μετά έκανα λίγο μασάζ σοφτ γιατί είχα κάτι σφάχτες χαμηλά στη μέση, πέρασε λίγο η ώρα, κι ήρθε η ξερακιανή να με ρωτήσει για το μεσημεριανό. "Τι θα πάρει το κυρία;", μου λέει, "Τι προσφέρει το κατάστημα;", της λέω. "Έχει σελέξιον ανάμεσα σε κρεατικό και βετζετέριαν πιάτο", μου λέει, "Πιάσε ένα κρεατικό να λιγδώσει το έντερο μας", της λέω, "γιατί στην Κίνα ένα μήνα θα την εβγάλουμε σπαρτιάτικη". Φεύγει η ξερακιανή, κάνω το κάθισμα απ, κοιτάω και το μενού που ήταν μπροστά μου να δω τι παρήγγειλα και βλέπω "special veal από super duper chef", θα φάμε καλά σκέφτομαι. Έρχεται πάλι μετά από λίγο η τσουράπω, "Μας τελείωσε το βιλ", μου λέει, "Τα λεφτά μας πίσω", της λέω. Τι να έκανα αδελφούλα, τσαμπουκά; Καμώθηκα κι έφαγα το βετζετέριαν. Καλό ήταν, παράπονο δεν έχω.

Tea time @ Swiss Air
Πάλι καλά που δεν τους αποτέλεψε και το γλυκό να έχουμε άλλα! Μου έφεραν πολύ πρώτο πράμα, σε ποτήρι, φρεσκότατο. Ούτε στου Zonar's τέτοια χλιδή! Και σελέξιον με τσάγια. Το απόλαυσα όλο αυτό, ενώ έβλεπα μια ταινία με σωρώπια στην οθόνη μπροστά μου...

Μετά έκανα την πολυθρόνα μπεντ και τον πήρα λίγο. Είχα ξυπνήσει κι άγρια χαράματα ντε για να είμαι στην ώρα μου στο αεροδρόμιο....

Αργότερα ήρθε κι άλλο αφέψημα με άλλα γλυκά, έκανα φιρμ μασάζ, κοιμήθηκα, έκανα ακόμα ένα σοφτ μασάζ, λαγοκοιμήθηκα, πέρασαν κάμποσες ώρες.
Business class breakfast
Breakfast @ Swiss Air

Εντωμεταξύ, εκεί ανατολικά που πηγαίναμε ήταν κιόλας πρωί της άλλης μέρας, ώρα για μπρέκφαστ δηλαδή. Μας έφεραν, που λες, και το φρεσκοστημένο χυμό πορτοκάλι μας και τα τυριά μας και τα φρούτα μας. "Βρε φάε", σκέφτηκα, "τώρα που τα βρήκες, γιατι στην Κίνα έχει να πέσει πάλι πολύ κοτοπόδαρο!".  Αααα, όλα κι όλα πολύ το ευχαριστήθηκα!

Χουζούρεψα μετά λιγουλάκι με το κάθισμα να είναι σε λάουντζ θέση και κάποια στιγμή φτάσαμε στο Πεκίνο. Τι το θέλαμε; Από την ηρεμία που απολάμβανα βρέθηκα στον κίτρινο χαμό! Έτρεξα ανάμεσα στο πλήθος, είχα και τις βρωμοσακούλες να σέρνω, ευτυχώς το γκέιτ για την επόμενη πτήση ήταν κοντά. Έπιασα καρέκλα σε γωνία να μην ακούω και να μη βλέπω. Όσο γίνεται βέβαια αυτό όταν κάποιος είναι στην Κίνα...

Ήρθε η ώρα του μπόαρντινγκ, πάω στην ουρά, "Παρακαλώ περάστε μπροστά", μου λένε, "έχετε πρώτη θέση". "Ααα, ιτ ιζ μάι λάκι ντέι!", σκέφτομαι. Τελικά διαπίστωσα πως μου είχαν κάνει κράτηση από την εταιρία σε πρώτη κλας γιατί δεν είχε άλλες θέσεις αβέιλαμπλ η πτήση... Τι με ένοιαζε;

Επιβιβάζομαι, πάμε πάλι δέρμα, κουμπάκια απ και ντάουν, κομοδίνα, και δε συμμαζεύεται! Αλλά αυτά πια δε μου έκαναν εντύπωση αγαπητή μου, τι είμαι καμιά λαΐκιά (τρομάρα μου!); Βολεύτηκα, ηρέμησε το κεφάλι μου, αυτό είναι πολύ σημαντικό να το καταφέρεις άμα βρίσκεσαι σε τούτη τη χώρα του χαημού... Αχ, μανούλα μου και πώς περνάει ένα μήνας (αυτό μην το πεις στη μαμά!);

A class lunch
Lunch @ Air China
Κι έρχεται η ώρα του μεσημεριανού. Κι ενώ είμαι στην πρώτη θέση (μην το ξεχνάς αυτό), εδώ δεν έχει σελέξιον και πράσινα άλογα, κινέζικη εταιρία γαρ κι ό,τι έφτιαξε ο Κινέζος σεφ (ο Θεός να τον κάνει) αυτό θα φας και καλύτερα να μην ξέρεις τι είναι! Και μου φέρνουν αδελφούλα μου αυτό που σου στέλνω στη φωτογραφία. Μπορείς βέβαια με ευκολία να καταλάβεις πως μοιάζει το φαγητό που βγάζουν στην τουριστική τη θέση... Α, κι αυτό στο μπολ πάνω δεξιά που το βλέπεις δεν είναι κεφάλι σκόρδο, μην μπερδευτείς, κάτι ψωμάκια (λέμε τώρα) ήτανε, ένα με γέμιση χόρτων, ένα με γέμιση ψαριού, κι ένα ακόμα που δεν κατάλαβα τι είχε μέσα. Μωρέ καλύτερα να ήτανε σκόρδο που είναι κι απολυμαντικό! Άι σιχτίρ είπα;

Αααχ, και στην πρώτη θέση ήμανε και κατ' ευθείαν να μου θυμίσουν πού πάω η ευρωπαία! Δε με άφηναν ακόμα ένα 2/ωρο να ζω με ψευδαισθήσεις; Τέλος πάντων, με αυτά και με εκείνα φτάσαμε. Μπορώ να φύγω τώρα; Βρε άι σιχτίρ εδώ που με στέλνουνε κάθε φορά! Άσε που μόλις έμαθα ότι τα άτομα στην εταιρία δε μιλάνε Αγγλικά! Μαύρη συνεννόηση δηλαδή... Να δω ποιος θα μου εξηγεί τι να μην τρώω!

Πες στους γονείς χαιρετίσματα, όλα καλά να τους πεις, δείξε τους και τις φωτογραφίες (εκτός από την τελευταία), κι όταν η μαμά πάει στην εκκλησία ξέρει αυτή πες της.

Σας φιλώ και σας αγαπώ όλους,
Κατερίνα.

Comments

  1. μήπως χρειάζεσαι μια κοπελιτσα να σου κουβαλά τις τσάντες;;;
    καλή συνεχεια αδερφο-Fri!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ε, αδελφό-Fri; Κι αν ναι, ξέρεις ποια έχει προτεραιότητα! Και για να μην μπερδευτείς να στο θυμίσω: η πολυαγαπημένη σου μονάκριβη αδελφή ;-)

      Καλημέρα Νάσια!

      Delete
  2. Λες όταν ταξιδέψω και εγώ στο Αμέρικα τον Μάρτιο να με ανακηρύξουν και εμένα silver μέλος; (εμ μανίτσα μου, έχω φάει τα χάμπουργκερ με τα δύο χέρια εμένα που με βλέπεις!)
    Υ.γ
    Έφαγες από αυτά τα καφετιά κινέζικα "σκουλήκια" καλέ και ζεις ακόμη;
    Μιλάμε για γερή κράση!
    Να είσαι καλά και να περνάς ακόμη καλύτερα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Λες; Έτσι αναβαθμίζεται κάνεις; Κι εγώ καλέ, που μια ζωή τον άμπακο έχω φάει γενικά και ειδικά, γιατί πάντα με την μπλέμπα;

      Σίγουρα θα τα έφαγε, μην την ακούς που παραπονιέται, έχει καταβροχθίσει αυτή κινέζικη κουζίνα, ο Θεός να μας φυλάει!

      Delete
  3. Καλά, ε; Είσαι απολαυστική!!! Κρατάω την κοιλιά μου απ' τα γέλια... ;-)
    Άσε τα χαζά και κοίτα να περάσεις καλά... μόνο μακριά από φίδια και βατράχια!!! Κι αυτό που λέει η Νάσια παραπάνω... κουβαλάω κι εγώ τσάντες!!! Φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εγώ ή η αδελφή μου η ταξιδιάρα; :-Ρ

      Καλημέρα Σοφία!

      Delete
  4. Λόγω χρώματος (ξανθού) δεν κατάλαβα: πήγες Κίνα;;
    Έχω πάει κι εγώ στην Κίνα!! Όχι πρώτη θέση, αλλά η lufthansa με αποζημίωσε, μια χαρά. Όσο για την Κίνα, μου άρεσε πάρα πολύ, μέχρι που πήγα Ταϊλάνδη! Πολλά γλυκά φιλιά! :))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εγώ όχι, η αδελφούλα μου πάει κι έρχεται συνέχεια λόγω δουλειά;. Είναι σχεδόν το μισό χρόνο εκεί για να καταλάβεις, σε διάφορες πόλεις στα βάθη της Ανατολής.
      Σου άρεσε, ε; Εκείνη έχει τις χειρότερες εντυπώσεις. Ίσως επιεδή δεν πάει σε τουριστικά μέρη, ίσως επειδή χρειάζεται να μείνει 4+ εβδομάδες κάθε φορά, ίσως πάλι να έχετε διαφορετικά γούστα...

      Καλημέρα Joan :-)

      Delete
  5. Αδελφούλα της Fri κουράγιο!!! Αν θέλεις, θα θυσιαστώ, να πάω για σένα όπου μου πουν!!! Ψυχικό θα κάνω.....ταξίδι, πρώτη θέση πφφφ. Αλλά να, είναι που είμαι μεγάλη καρδιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τις χλιδές του αεροπλάνου της ζήλεψα κι εγώ! Όλα τα υπόλοιπα πάλι που μας μεταφέρει από εκεί όχι.
      Δεν έχω πρόβλημα όμως να της κάνω παρέα στο ταξίδι, αν τα εισιτήρια μου είναι πληρωμένα βεβαίως βεβαίως ;-)

      Delete
  6. Εγω μια απορια εχω κ θα ήθελα τη μεταφραση ολοκληρης της επικοινωνιας που ειχες με τις ξερακιανες!!!
    Καλη επιβιωση κ καλη επιστροφη!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τι απορία; Πες μας ότι σε απασχολεί και θα στο απαντήσουμε επιτόπου! :-Ρ

      Θα μεταφέρω τις ευχές σου πάραυτα...
      Καλή σου μέρα :-)

      Delete
  7. Γαμάτο!! :D
    Η αργκό του post είναι όλα τα λεφτά.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Είδες πως την ομιλούμε άπταιστα την ελληνική; :-Ρ

      Delete
  8. Αδελφή της Fri,ειανι αλήθεια οτι ότνα επιστρεψεις με το καλό,θα φέρεις κι εναν Κινέζο για....σουβενίρ; :))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Θεός φυλάξοι! Πτου, πτου, σκόρδα για απολύμανση! :-)

      Delete
  9. Είναι και η Fri αλλά είναι και η αδερφή της..... Απο κωμωδία βγαλμένες.... Δε θα θελα κάτι άλλο παρά να ταξιδεύω εκει παραδίπλα και να μιλάω μαζί της σε όλη την πτήση... Και ας μην έτρωγα τίποτα απλά να ακούω αυτές τις ατάκες!!!

    Καλή πεινα εκεί στην Κινα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ευχαριστούμε κι επιφυλασσόμεθα :-)

      Θα μεταφέρω τις ευχές σου, αν και το ρύζι πάντα την σώζει την κατάσταση! Τη σώζει, τη βουλώνει, όλα είναι σχετικά δηλαδή... ;-)

      Delete
  10. Την επόμενη φορά να κάνει φασαρία, πες της, να την κάνουν gold member !!! Τι silver και κουραφέξαλα !!! Τι ; Έτσι μ' ένα καρπάτσιο και με δυο κουμπιά εκεί χάμω, νομίζουν ότι μας ξεγελάνε ;;; Όχι, αγάπη μου !!! Gold, γιατί και χάρη τους κάνουμε που έχουμε κάνει Ελβετία-Κίνα = Ομόνοια-Σύνταγμα ένα πράμα !!! Μην πω diamond με εξκλούσιβ τεκνό να της κάνει ποδομασάζ εν ώρα πτήσης !!! Α, μα πια !!!

    Φιλάκια πολλά, Fri & sister !!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πες τα, να τους τρίξει τα δόντια πρέπει, επίτιμο μέλος δαφνοστεφανωμένο να γίνει! Κι αυτό με το τεκνό και το μασάζ να χαριστεί και στην αδελφή ;-)

      Φιλιά Αγγελική!

      Delete
  11. Η αδερφή μια χαρά περνάει στας Ανατολάς βλέπω!
    Δεν θα σκάσω απο την ζήλεια μου δεν θα σκάσω απο την ζήλεια μου δεν θα σκάσω απο την ζήλεια μου!!!!!!!!!!!
    Με πίστεψε κανείς;;;
    Φιλιά!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαχα, εγώ σε πιστεύω ;-)
      Πάντως όπως την τρέχουν συνέχεια δεν αξίζει να ζηλεύεις, καλύτερα είμαστε εδώ στο χωριό μας!
      Φιλιά και καλησπέρες :-)

      Delete
  12. Πειράζει που χάζεψα η Χαζέα; Απολαυστική με τη γλώσσα σου, τις φωτογραφίες σου και τα αστεία σου! Δεν ήθελα να τελειώσεις :))))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αν κατάλαβα καλά το ποστ το έγραψε η αδερφή κι όχι εσύ! ( καλά είπα ότι χάζεψα!)

      Delete
    2. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! :-)
      Κι όχι, το post το έχω γράψει εγώ, στηριζόμενη στις αφηγήσεις/περιγραφές της αδελφής μου. Οι φωτογραφίες βέβαια είναι δικές της...

      Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

      Delete
  13. Πέρασα οπως κάνω παντα στους φιλους για ν αφησω τις ευχες μου.Πασχαλινες δεχτείτε ευχες απο την καρδια βγαλμένες,ολες οι μέρες της ζωής σας να είναι αναστημένες.Καλη Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!!
    ░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆✿❥░☆✿❥❥❥♥♥☆░☆Απολυθηκα και ξαναγυρισα!!

    ReplyDelete
  14. ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Καιρο ειχα να περασω απο τη μπλοκογειτονια ,αλλα τωρα ηρθα αφηνοντας τις καλυτερες ευχες μου για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!!Να εισαι παντα καλα και να βρισκω ανοιχτο το σπιτικο σου!!♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!