Η όπερα της πεντάρας

Με καλοκαιρινή διάθεση και e-tickets ανά χείρας πήραμε το αυτοκίνητο μας και τσουπ φτάσαμε στο Θέατρο Μπαντμιντον την Πέμπτη το απόγευμα μία περίπου ώρα πριν από την έναρξη της παράστασης. Ήταν η πρεμιέρα του έργου "Η Όπερα της Πεντάρας", μιούζικαλ των Μπέρτολντ Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ, σε σκηνοθεσία Θ. Μουμουλίδη.



Ενώ περιμέναμε στο φουαγιέ με τον καλό μου είδαμε πολλούς ηθοποιούς (και πολιτικούς) να φτάνουν στο θέατρο. Σκέφτηκα να πάρω ύφος και να νιώσω σπουδαία μιας και η τύχη μου με έφερε ανάμεσα σε τόσους διασήμους. Αναρωτήθηκα για λίγο αν και πότε θα φτάσουν οι καμέρες (όπως συνηθίζεται σε πρεμιέρες) και αν με δει η μαμά μου στην TV. Αμέσως μετά προβληματίστηκα γιατί δεν είχα βάλει εκείνο το όμορφο φορεματάκι μου το κοραλί που θα έγραφε καλά στην κάμερα και μπορεί να έβγαινε μετά κανένας στυλίστας σε εκπομπή και να μου βάλει 6 γιατί το χρώμα από το ρούχο μου ήταν θαμπό. Μα πρώτη φορά στην TV και να μην έχω προετοιμαστεί!

Οι κάμερες τελικά δεν έφτασαν, οι ηθοποιοί μόνο πήγαιναν και έρχονταν. Σταμάτησα να σκέφτομαι το ύφος μου και την εικόνα μου στην TV και αναλώθηκα να σχολιάζω όλον τον κόσμο. Μα δεν έφταιγα εγώ! Ήταν κάτι ηθοποιές μαύρο χάλι στα 40 τους κιλά και χωρίς make-up! Κάπου εκεί βαρέθηκα να ασχολούμαι, ήταν και στα πρόθυρα να με βρίσει ο καλός μου, και μπήκαμε στην αίθουσα, καθήσαμε στις θέσεις μας και ετοιμαστήκαμε να απολαύσουμε την παράσταση...

«Η Όπερα της πεντάρας», είναι έργο γραμμένο το 1928, στην εποχή δηλαδή όπου το επερχόμενο παγκόσμιο οικονομικό κραχ, απειλεί πλέον και την Ευρώπη. Έκτοτε παραμένει ένα έργο επίκαιρο, βαθύτατα σαρκαστικό και ίσως, το διασημότερο σχόλιο «στην κατασκευή» του σύγχρονου οικονομικοκοινωνικού συστήματος... Ο Μπρεχτ δανείζεται το θέμα του από την «Όπερα του ζητιάνου» του Τζων Γκαίη, που είχε γνωρίσει εξαιρετική επιτυχία στο Λονδίνο [1728]. Ο Κουρτ Βάιλ γράφει για τις ανάγκες της παράστασης μια σειρά εξαιρετικών τραγουδιών που στο σύνολό τους γίνονται επιτυχίες και γνωρίζουν αμέτρητες διασκευές για περισσότερο από ογδόντα χρόνια.

Η υπόθεση του έργου.
Ο κύριος Ιερεμίας Πήτσαμ (Μ. Βακούσης), που δηλώνει ο φτωχότερος άνθρωπος του Λονδίνου, έχει στήσει τη μεγαλύτερη εταιρεία ζητιάνων στο Λονδίνο. Έτσι λοιπόν προσλαμβάνει καθημερινά ανέργους και τους εκπαιδεύει σε «εξειδικευμένους» ζητιάνους οι οποίοι εργάζονται πλέον για λογαριασμό της «Τζόναθαν Τζερεμάια Πήτσαμ Α.Ε.». Ο Μακήθ (Στ. Μάινας) ο φονιάς, το γρήγορο μαχαίρι και διασημότερος ληστής του Λονδίνου, αποφασίζει να «βάλει χέρι» στην επιχείρηση του Πήτσαμ. ΄Ετσι παντρεύεται κρυφά την Πόλυ (Ν. Κοντογιώργη) κόρη του Πήτσαμ. Όταν ο Πήτσαμ μαθαίνει το γεγονός, διαισθανόμενος τον επερχόμενο κίνδυνο της «εταιρείας» του, αποφασίζει να εκδικηθεί τον Μακήθ. Προσπαθεί να τον καταδώσει στην αστυνομία, πράγμα όμως δύσκολο, αφού ο αρχηγός της αστυνομίας Μπράουν ο Τίγρης είναι στην πραγματικότητα «συνεταίρος» του ληστή Μακήθ που εν αγνοία του Μπράουν έχει ήδη παντρευτεί και την κόρη του Λούσυ... Ώσπου η Τζένη (Κ. Καραμπέτη), μια διάσημη πόρνη και μεγάλος έρωτας του Μακήθ, αποφασίζει να τον εκδικηθεί...

Η παράσταση ήταν ευχάριστη. Στα γενικά σχόλια μπορώ να πω πως η σκηνοθεσία μου άρεσε πολύ! Ένιωσα όμως πως οι πρωταγωνιστές δεν τα έδωσαν όλα, ειδικά οι κυρίες Ρ. Λουιζίδου και Κ. Καραμπέτη. Μπορεί να φταίει που ήταν η πρεμιέρα, οι πρώτες παραστάσεις ενός έργου δεν είναι οι καλύτερες από άποψη ρυθμού, σκηνικής άνεσης, οργάνωσης, μάλλον και ερμηνείας.
Κινησιολογικά η παράσταση είχε ενδιαφέρον τόσο από άποψη στησίματος ηθοποιών όσο και σε ό,τι αφορά στα χορευτικά μέρη. Για άλλη μια φορά όμως με απογοήτευσαν κάπως τα μεγάλα ονόματα της παράστασης, με εξαίρεση ίσως την Κ. Καραμπέτη.
Στο τραγούδι ξεχώρισε με διαφορά Ν. Κοντογιώργη με μια υπέροχη φωνή και καταπληκτική άρθρωση. Οι Στ. Μάινας και Αλ. Μπουρδούμης με εξέπληξαν ευχάριστα με τις φωνητικές τους ικανότητες. Οι 2 μεγάλες κυρίες δεν ακούγονταν καλά, ίσως έχαναν την αναπνοή τους, κάτι πάντως πήγαινε στραβά...
Από άποψη ερμηνείας με έπεισαν οι οιθοποιοί Στ. Μάινας και Μ. Βακούσης. Τα σκήπτρα βέβαια κρατούν η Ν. Κοντογιώργη, η οποία είχε μια φρέσκια και πολύ εκφραστική ερμηνεία, και ο Αλ. Μπουρδούμης, ο οποίος νομίζω πως έκανε μία από τις καλύτερες ερμηνείες του, ίσως βοηθούσε και ο πολύπλευρος ρόλος του.

Και με αυτήν την θεατρική παράσταση έκανα την πολιτιστική έναρξη για το φετινό καλοκαίρι. Σειρά έχει η Επίδαυρος...

Καλή εβδομάδα :)

Comments

  1. αν και ο Μπουρδούμης ειναι ενας απο τους ηθοποιος που δεν ανεχομαι να δω με τιποτα το εργο απο την περιγραφη σου ακουγεται πολυ ωραιο

    ReplyDelete
  2. ετσι οπως το λες ... στις πρεμιερες δεν ειναι παντα η καλυτερη αποδοση...

    αντε καλο πολιτιστικο καλοκαιρι :)))

    ReplyDelete
  3. Εμείς πάλι βρέθηκα το Σάββατο στην ίδια παράσταση (όχι, δεν είχαμε μιλήσει εν τω μεταξύ!)..Τα τεχνικά προβλήματα δεν έλειπαν (πολλά θέματα με τα μικρόφωνα), αναρωτιέμαι πώς θα αποδοθεί στα διάφορα ανοιχτά θέατρα που ακολουθούν..

    ReplyDelete
  4. Πάντοτε οι πρώτες παραστάσεις δεν είναι πολύ καλές γιατί δεν έχει προλάβει να δέσει το σύνολο. Πάντως το καστινγκ του έργου μου φαίνεται πολύ καλό. Κρίμα που δεν θα μπορέσω να το δω.

    Εύχομαι καλό πολιτιστικό καλοκαίρι!

    ReplyDelete
  5. @Skouliki
    Δε μπορώ να πω πως είμαι Fun club του Μπουρδούμη. Νομίζω όμως πως στην παράσταση αυτή είναι πολύ καλός. Καταρχήν δεν κατάλαβα πως ήταν ο Μπουρδούμης, μεταμφιεσμένος καθώς ήταν σε όλη τη διαρκεια της παράστασης. Είναι ο ρόλος που ερμηνεύει αβανταδόρικος...

    @korinoskilo
    Ναι, ναι δύσκολα τα πράγματα στην αρχή...
    Σειρά έχουν τώρα οι Νεφελές του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο ;)

    ReplyDelete
  6. @pgaval
    Εμ, δεν τα κανονίζουμε αυτά να πάμε μαζί!
    Τρίτη μέρα και ακόμα δεν είχαν διορθωθεί τα θέματα με τον ήχο, κρίμα...
    Θα βρουν τον τρόπο τους φαντάζομαι...

    @NdN
    Ευχαριστώ NdN, θα κάνω ό,τι μπορώ!
    Τα περασμένα καλοακίρια στην Κρήτη απολάμβανα τη θάλασσα, φέτος στην ηπειρωτική Ελλάδα θα εκμεταλευτώ την εύκολη πρόσβαση στα θεάματα ;)
    Καλή σου μέρα!

    ReplyDelete
  7. Δυστυχώς είναι μια παράσταση που δεν θα μπορέσω να δω. Πάντως σίγουρα όσο θα παίζεται, πολλά θα αλλάξουν. Έτσι γίνεται συνήθως.
    Κοριτσάκι, υπάρχει στο blog μου κάτι για σένα. Αν θες πέρνα να το παραλάβεις! Φιλιά!!!

    ReplyDelete
  8. ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΟΡΘΩΘΟΥΝ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΗ ΔΩ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

    ReplyDelete
  9. Fri μου, σου έχω αφήσει κι εγώ ένα βραβείο!...Μάλλον πρέπει να κάνω περισσότερες ΔΣ, χιχι! xx

    ReplyDelete
  10. Έχεις κι από εμένα βραβείο :)

    ReplyDelete
  11. @stavroulazerva
    Νομίζω πως θα κάνουν περιοδία, κοίτα μήπως περάσουν και από τα μέτη σας :)
    Ευχαριστώ γι ατο βραβείο, θα το αναρτήσω σύντομα στο blog!

    @JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
    Ναι, έτσι φαίνεται να είναι νεραέ μου φίλε...
    Καλή σου μέρα :)

    ReplyDelete
  12. @Carina, everything53
    Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε!
    Τρέχω ν ατο βάλω στο blog μαζί με ένα πλατύ χαμόγελο :)

    ReplyDelete
  13. Δεν το έχω δει το έργο, αλλά... αμυδράαααα αμυδρά μου θυμιζει την υπόθεση από τα Μαύρα Μεσάνυχτα. νομίζω;;;;

    Πλάκα πλάκα, σκέφτομαι να γράψω και εγώ σενάριο. Χμ, το "Η ευτυχισμένη αγελάδα στο λιβάδι" το βρίσκεις καλό; Μπα, όχι ε... κρίμας!!

    Αστειεύομαι!! -)σπέρααααα

    ReplyDelete
  14. Δεν ξέρω αν είναι όντως έτσι, δεν την έβλεπα τη σειρά...
    Άντε ντε γράψε κι εσύ κανένα σενάριο, πιο έξυπνοι είναι άλλοι που βγάζουν λεφτά???

    Καλή σου μέρα :)

    ReplyDelete
  15. "Κυρίες και κύριοι, σκεφτείτε τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της?". Τάδε έφη Μ. Μπρέχτ δια στόματος Μακήθ. Πόσο πιο διαχρονικό και αληθινό σχόλιο να κάνει κανείς?

    ReplyDelete
  16. Σωστό Christo, λυπάμαι που το παρέλειψα από την περιγραφή του έργου... :)

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!