Γράμμα

[Κάθε ομοιότητα με πραγματικές καταστάσεις ή πρόσωπα είναι τυχαία...]

Γράμμα:
Αγαπητή κυρία Friούλα μου,

Με λένε Καμύ (με εκείνον το κουλτουριάρη Γάλλο φιλόσοφο καμία σχέση) και είμαι φοιτήτρια εδώ και καμιά 7ετία σε μια μικρή πόλη της Ελλάδας. Δεν είμαι από αυτούς τους αιώνιους φοιτητές, απλά απολαμβάνω τόσο τη φοιτητική μου ζωή που το τραβάω το ζήτημα όσο μπορώ...

Είναι και η πόλη που το κάνει όλο αυτό τόσο εξαιρετικό. Τι να σου πρωτοπώ; Πως βλέπω πρόβατα απεναντί μου καθώς παίζω τάβλι στο κυλικείο, πως ακούω θαυμάσιους ήχους από το πεδίο βολής ενόσω παρακολουθώ τα μαθήματα μου, πως έρχομαι στο πανεπιστήμιο κάνοντας πατινάζ στους δρόμους της πόλης κατά τους χειμερινούς μήνες; Μα είναι όλα μαζί που δίνουν αυτή τη θαυμαστή διάσταση στην πόλη...

Αχ, μου αρέσει να περπατάω με τις ώρες στα γραφικά σοκάκια της! Γραφικά γίνονται όχι για τα κτίρια της, από τον κόσμο που συναντώ εκεί. Για παράδειγμα, τον κύριο με το άσπρο μαλλί πιασμένο σε κοτσίδα, με κοστούμι και με καπέλο, με γούνα λεοπάρ τις κρύες μέρες. Αυτός ο κύριος που λες, οδηγεί ένα παλιό αυτοκίνητο, νομίζει πως οι δρόμοι είναι ιδιωτικοί, δικοί του δηλαδή, πηγαίνει στη μέση ακριβώς, με 20 ή ίσως με 30, και πατάει κόρνα συνέχεια (στο μπροστινό αυτοκίνητο, στον ποδηλάτη που έντρομος παίρνει το ποδήλατό του στον ώμο, στην κυρία που περπατάει στο πεζοδρόμιο, στο μπακάλη που στέκεται στην πόρτα του μαγαζιού κοκ.). Ή για παράδειγμα, την μάνα και την κόρη που πάντα κυκλοφορούν σε σετ. Η μάνα μεγάλης ηλικίας, λιπόσαρκη, με άσπρα μαλλιά και με μαγκούρα. Τη μαγκούρα την κρατάει για ξίφος... Η κόρη τροφαντή, μάλλον άσχημη, μα νομίζει πως είναι όμορφη. Φοράει ρούχα χρωματιστά, συνήθως κοντά, πάντα στενά. Αναδεικνύει έτσι το στομάχι που πετάγεται μεγαλόπρεπα μπροστά, κι όχι μόνο. Η κόρη φλερτάρει (το λέω ευγενικά) όλους τους περαστικούς γένους αρσενικού και η μάνα βάζει σε εφαρμογή το ξίφος-μαγκούρα αν το γένους αρσενικό απαντήσει με κάτι που δεν τους αρέσει. Α! Είναι κι εκείνος ο κύριος με το ξανθό καρεδάκι στο μαλλί που κάνει τράκα τσιγάρο σε όποιον συναντήσει στο δρόμο του. Ώρες ώρες αναρωτιέμαι αν υπάρχουν μη-γραφικοί σε αυτήν την πόλη...

Για να έρθουμε στο θέμα μας, τελείωσα το πτυχίο σπρώχνοντας σχεδόν... Μα αμέσως μετά ξεκίνησα με φούρια το μεταπτυχιακό! Δε με πτόησε ούτε η λάθος συστατική επιστολή που μου έδωσε η καθηγήτριά μου, τώρα τη σκέφτομαι εκείνη την επιστολή και γελάω για να καταλάβεις. Καθυστέρησε να την ετοιμάσει, μου την έστειλε στην εκπνοή της προθεσμίας. Παρέλαβα φάκελο που απ' έξω έγγραφε "Δωμάτιο 532, Κύριος Τάδε, Κυρία Καμύ". Κι έπρεπε εγώ να καταθέσω αυτήν την επιστολή στην επιτροπή μεταπτυχιακών σπουδών, δηλαδή τι θα σκέφτονταν οι άνθρωποι για εμένα; Αναγκάστηκα να ανοίξω τον σφραγισμένο φάκελο για να βάλω την επιστολή σε έναν άλλον 'αξιοπρεπή'. Φυσικά έριξα και μια ματιά στο από μέσα! Γένους αρσενικού με ανέφερε, για άλλο πανεπιστήμιο έλεγε, άστα βράστα με λίγα λόγια η συστατική. Ανάθεμα την ώρα που την ζήταγα! Ευτυχώς αυτό δε στάθηκε αφορμή να με απορρίψει η επιτροπή...

Και που λες ξεκίνησα μεταπτυχιακό, το πήρα ζεστά το θέμα και δούλεψα πολύ. Διάβασα, σκέφτηκα, έκανα τα πειράματά μου, έβγαλα τα συμπεράσματά μου, έγραψα το πολυσέλιδο κείμενο μου. Έχω φτάσει στο τέλος τώρα δηλαδή. Ή έτσι πίστευα μέχρι πρότινος. Γιατί μπήκε φουριόζο μέλος της επιτροπής εχθές το πρωί για να μου κάνει παρατήρηση που δεν πρόσεξα πως έχει χάσει κιλά, να εξετάσει τις γνώσεις μου στις κινήσεις του σύμπαντος (και στα ζώδια) και να καταλήξει πως τα πειράματα στην μεταπτυχιακή μου εργασία θα πρέπει να τα κάνω άλλες 128 φορές για άλλες 1024 περιπτώσεις! Εγώ τώρα θέλω να σε ρωτήσω κυριά Friούλα μου, παίζει να έχει περίοδο το μέλος της επιτροπής; Για να μην με πάρει από κάτω δηλαδη χωρίς να υπάρχει λόγος σοβαρός...

Περιμένω με αγωνία την απάντησή σου!

Με όλη μου την εκτίμηση,
Καμύ.

Απάντηση:
Αγαπητή μού Καμύ,

Δε μπορώ να είμαι σίγουρη, μα τα συμπτώματα δείχνουν πως το μέλος της επιτροπής μάλλον έχει περίοδο. Περίμενε 1-2 μέρες πριν να πέσεις σε κατάθλιψη. Άλλωστε Σαββατοκύριακό έρχεται κι η πόλη που ζεις ακούγεται τουλάχιστον συναρπαστική!


Εμπνευσμένο από μια φίλη με εξαιρετικό χιούμορ...

Comments

  1. Αγαπητη κυρία FRIούλα μου,ακούστε κι άλλη ιστορία:- Η φοιτήτρια εχει ετοιμαστει να παρουσιασει τη διπλωματική εργασία της,και ο καθηγητής που την επιβλέπει αναβαλλει για ενα διμηνο την παρουσιαση,επειδή στο ακροατήριο θα υπηρχε και μια αντιζηλος του καθηγήτρια,η οποία ενδεχομενως θα έκανε δυσκολες ερωτησεις στη φοιτητρια και έτσι θα εκτιθετο(ο καθηγητής)!!!

    ΥΓ.Ρε γμτ,τίποτα δεν εχει αλλάξει απ'την εποχη που ημουν φοιτητής πριν σαράντα χρόνια!!!

    ReplyDelete
  2. χαχαχα

    Πετυχημενα δοσμενη ιστορια!!!

    Αλλα και η απαντηση σου ε;;;

    Καλησπερα

    ReplyDelete
  3. @VAD
    Βασίλη, έτσι είναι. Κάποια πράγματα μένουν σταθερές αξίες στο πέρασμα των χρόνων. Για να μην ξεχνιόμαστε!

    @(Cou) Coula
    Και να καταλάβεις, είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα! Πετυχημένη Καμή να λες!
    Λες τελικά να πιάσω δουλειά σε περιοδικό, να αρχίσω να απαντώ γράμματα αναγνωστριών;
    Την καλησπέρα μου :)

    ReplyDelete
  4. Fri μου,μακριά από μένα κάθε διάθεση
    κακόπιστης κριτικής,'ομως εσεις,νέα παιδιά,
    πώς αντιμετωπίζετε αυτά τα φαινόμενα εκεί μέσα;
    Να σου πω,η φοιτητρια της δικης μου ιστορίας έσκυψε το κεφάλι,επειδή θελει να πάρει το πτυχίο,το οποίο μεχρι τωρα το πήραν μόνο τα μέλη συγκεκριμένης φοιτητικής παραταξης,που κάνει γενικό κουμάντο στο εν λόγω τμημα και την οποία γλύφουν οι ιδιοι οι καθηγητές,ομοϊδεάτες και μη...

    ReplyDelete
  5. Εμπνευσμένη η ιστορία και ειδικά το σημείο με το φάκελο και το δωμάτιο! Η επιτροπή αξιολογησης των φοιτητων για το μεταπτυχιακό θα είχε καλύτερη δουλειά να κάνει από το να διαβάζει συστατικές, αλλά αυτό καθόλου δεν πέιραξε την "ηρωιδα" της ιστορίας.

    Με το καλό η συνέχεια των πειράμάτων αν η περίοδος του κυρίου είναι μονιμη. :)

    ReplyDelete
  6. @VAD
    Η φοιτήτρια της δικής μου ιστορίας πάλι, το χειρίστηκε πιο δυναμικά: είπε στον συνάδελφο καθηγητή πως αυτό που ζητάει είναι άλλοι 8 μήνες δουλειάς, πήρε τηλέφωνο την καθηγήτρια και της μαρτύρησε πως ο συνάδελφός της έχει περίοδο και κάπου εκεί μου φαίνεται πως βρήκε την ισορροπία.
    Άσχημα πράγματα συνέβαιναν και συμβαίνουν Βασίλη, ανάλογα τους ανθρώπους και τις συγκυρίες έχουν καλή ή όχι κατάληξη... Πώς να βάλεις καλούπια σε αυτό;

    @NdN
    Κι αληθινή η ιστορία Νίκο!
    Νομίζω καλά το χειρίστηκε η Καμή και πιστέυω δε θα υπάρξει συνέχεια πειραμάτων, μα παρουσίαση της εργασίας. Άντε να δούμε γιατί περιμένω κέρασμα ;)

    ReplyDelete
  7. ευτυχως που εβγαλα ιεκ :Ρ

    φιλακια καλη εβδομαδα :)

    ReplyDelete
  8. @Skouliki
    Εμ, άδικο έχεις;
    Καλή εβδομάδα κούκλα :)

    ReplyDelete
  9. Πίνεις και προβατίσιο γάλα στο διάλειμμα; Άραγε να ταιριάζει για το αφρόγαλα του καπουτσίνο;;;χαχαχα

    ReplyDelete
  10. @astakoulis
    Μπλιαχ! Αυτό μονάχα...
    χαχα

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!