Ζητείται φόρεμα ριχτό με γκλίτερ

Πότε ήρθε ο Δεκέμβρης, πότε περπάτησε (ή μήπως έτρεξε;), και να που σε λίγες μέρες θα φτάσει στο τέλος του κιόλας. Κι ο χρόνος θα μας αποχαιρετήσει μαζί του. Μα πού να τα καταλάβω εγώ όλα αυτά; Από μέρα σε μέρα λίγο χρόνο να κοιμηθώ ψάχνω, αλλά μου τον παίρνουνε που να πάρει!

- Fri θα κάνεις ένα έξτρα Εργαστηριακό μάθημα για να καταλάβουν τα παιδιά;
- Να κάνω, ευχαρίστως (Λες και δε φτάνουν τόσες ώρες που έχω μάθημα, γκρρρ, που να μην έσωνα!)...
Και κόβει η Fri από τον ύπνο της, διαβάζει την papyrous larous britanika (όχι ολόκληρη, μην είμαστε και υπερβολικοί!), ετοιμάζει παραδείγματα, ασκήσεις, γυμναστικές επιδείξεις (κι ό,τι τέλος πάντων αρμόζει στην περίσταση) και πάει στο εργαστήριο για να καταλάβουν τα παιδιά. Κι εκεί είναι μόνο οι αράχνες να πλέκουν ανέμελα τον ιστό τους, οι κόκκοι σκόνης να επιδίδονται ανέμελα στις συζητήσεις τους, και κάπως αργότερα εμφανίζονται ράθυμα 2-3 φοιτητές που ήρθαν για να χαζέψουν τις (σεμνές;) φωτογραφίες της συμφοιτήτριάς τους στο διαδίκτυο. Να τα πω καλύτερα στις αράχνες που φαίνεται να παρακολουθούν στωικά ή να φωνάξω τον κυλικειάρχη μιας και είδα πως δεν έχει πολύ δουλειά;

- Αγάπη μου θα στολίσουμε το σπίτι;
- Ναι, καλέ μου οπωσδήποτε! (Δε με έκανε η μάνα μου ταξιτζή καλύτερα να μην έχω τέτοιες ευαισθησίες; Με το μπαρντόν κιόλας!)
Και κόβει η Fri από τον ύπνο της (ένα Σάββατο της μένει, πάει κι αυτό!) για να σκουπίσει, να σφουγγαρίσει, να ξεσκονίσει, και όλα όσα κάνουν τέλος πάντων οι καθώς πρέπει νοικοκυρές πριν να στολίσουν το σπίτι. Και θα μου πεις, πέτα εκεί πέρα 2-3 στολίδια ανάρριχτα να τελειώνεις. Εμ, δίκιο έχεις εσύ από το μέρος σου, αλλά κι εμείς που ζούμε σε αυτό το αχούρι βρήκαμε αφορμή να το βάλουμε σε μια σειρά. Άσε που είχα την ανησυχία πως θα κάνουν φωλιά τα φίδια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο και θα ήταν χειρότερα μετά...

- Παιδί μου θα με βοηθήσεις με τα χριστουγεννιάτικα γλυκά;
- Έχω επιλογή αγαπημένη μου μανούλα (να καταστρέψω όλα τα μαγαζιά της περιοχής και να μη βρεις αλεύρι μήπως;);
- Έτσι είστε εσείς τα παιδιά, δε βοηθάτε τους γονείς. Κάνε ό,τι θέλεις...
- Θα σε βοηθήσω αγαπημένη μου μανούλα (τους καλικατζάρους μου μέσα!).
Και κόβει η Fri από τον ύπνο της (πάει και η Κυριακή!) για να γίνει μυλωνάς/φούρναρης/ζαχαροπλάστης/ψήστης. Μα ο χρόνος που θεωρώ εγώ αρκετός για να επιδοθώ σε ζαχαροπλαστικούς ζογκλερισμούς, δεν είναι ποτέ αρκετός για την μάνα. Γιατί φυσικά το να φτιάξει κανείς 2-3 λαμαρίνες κουραμπιέδες/μελομακάρονα (που αντιστοιχούν σε 100-120 κομμάτια) δεν είναι ούτε κατά διάνοια αυτό που έχει στο μυαλό της η μάνα!
Πλάσε (την καλλιτεχνία μου μέσα!), φούρνισε (ανάθεμα τις τύψεις μου!), ξεφούρνισε (τόσος θα γίνει ο απ' αυτός μου με τόσα γλυκά!), μέλωσε (κολλήσαμε τον τόπο!), αρχίσαμε πρωί και μας βρήκε η μαύρη νύχτα. Κάηκε και η λάμπα και μεταφέραμε όλα τα λαμπατέρ στην κουζίνα να ξεστραβωθούμε να βλέπουμε. Σαν καμπαρετζούδες με περίεργα βίτσια είχαμε καταντήσει εκεί μέσα... Και γέμισε πιατέλες και δώστου οι ζάχαρες άχνες και δώστου τα τριμμένα καρύδια, πιάστηκε η πλάτη μου τέλος πάντων, ήθελα να λιποθυμήσω το άτομο. Άσε που το σπίτι έγινε πάλι @$#$#@$# (μην το πω, είμαι και καλό κορίτσι!). Δηλαδή με τόση ζάχαρη άχνη το δέντρο μοιάζει σχεδόν χιονισμένο... Αφού, για να καταλάβετε την απελπισία μου, έφτασα κοντά στο να υποσχεθώ πως δε θα ξαναβάλω γλυκό ποτέ στο στόμα μου! Έφαγα μετά έναν κουραμπιέ να δοκιμάσω... Μεγάλη επιτυχία είχαμε φέτος! Και ετοιμάσαμε και γλυκά να φιλέψουμε όλη την οικουμένη, όλα κι όλα!

Τέλος πάντων, το θέμα είναι πως με τούτα και με εκείνα έχω κόψει το άτομο. Πλάτες, χέρια, μούτρα, μαλλιά σε μαύρο χάλι. Όπως έχω καταντήσει πρέπει να πάω εσώκλειστη σε κέντρο περιποίησης καμιά εβδομάδα για να στρώσω. Θα πάω και στην πεθερά τα Χριστούγεννα και δε θα έχω μούτρα να την αντικρίσω η γυναίκα! Προλαβαίνω να στρώσω επιδερμίδα; Εμ, δεν προλαβαίνω, την καριέρα μου μέσα! Πώς να προλάβω που τη μια μέρα έχω μάθημα ως αργά το απόγευμα και την άλλη πρωί-πρωί όπου φύγει-φύγει; Έχω να πάω και στην εκκλησία (μέρες που' ναι), όπου θα είναι η κυρία-Αννούλα, η κυρά-Κούλα, η κυρία Λίτσα και η κυρά-Πίτσα (για να καταλάβεις, high society, με ένα φυσικό ταλέντο στον 'κοινωνικό σχολιασμό'), ρεζίλι θα την κάνω την πεθερά και ποτέ δε θα μου το συγχωρήσει (με το δίκιο της δηλαδή!). Έχει έρθει κι αυτό το συφοριασμένο το ΔΝΤ και δε δύναμαι να πάρω η γυναίκα κάτι σε χρυσό, λαμέ, με γκλίτερ τέλος πάντων, να το ρίξω πάνω μου να τραβάω αλλού τα βλέμματα... Ουφ!

Comments

  1. Κουράγιο κάνε!!!
    Μόλις βρεις χρόνο και ξεκουραστείς θα χαμογελάς και θα χαίρεσαι που τα πρόλαβες όλα!
    Καλές γιορτές!!!!

    ReplyDelete
  2. Γκρινια γκρινια αλλα τον κουραμπιε τον καταβροχθισες! Κανε επιγοντως εντατικη θεραπια με 10 κουραμπιεδες το πρωι, 13 το μεσημερι και μολις 4 το βραδυ και θα δεις θα τσιτωσει το δερματακι και θα εισαι κουκλα (οπως παντα)

    ReplyDelete
  3. αααχ και συ προβληματίζεσαι ε για τη πεθερά?..
    κ γω έννοια τόχω, με κόλλησε η μάνα μου "καλε ετσι θα πας στη πεθερα? τι μπλουζα ειναι αυτη? κ βαλε φουστα, πως θα πας με το σκισμενο το τζιν, θα σε δει ο πεθερος και θα νομίζει πως δε σε πληρώνουν" (καλύτερα ρε μάνα, μπας κ μας δώσε κανα ψιλό ο φραγκοφονιάς)
    και άλλα τέτοια φαιδρά.
    προλαβαίνεις προλαβαίνεις.. σε μια βδομάδα προλαβαίνεις! (αχ με άγχωσες κ έχω ενα μαλλί άσταναπανε)

    ReplyDelete
  4. @stavroulazerva
    Καλέ ναι, όχι μόνο κάνω κουράγιο μα το διασκεδάζω κιόλας! Αυτό άλλωστε είναι το νόημα ;-)
    Καλά Χριστούγεννα!

    ReplyDelete
  5. @Nikolas
    Εγώ αυτό προσπαθώ να ξεδιαλύνω: γκρινιάζω χαμογελώντας ή μήπως χαμογελάω γκρινιάζοντας; :Ρ
    Θα ακολουθήσω πάντως τη "συνταγή" σου και θα σε ενημερώσω για τα (ελπίζω εντυπωσιακά) αποτελέσματα...

    ReplyDelete
  6. @maria
    Τι να κάνω; Μέρες που είναι έναν προβληματισμό τον έχω ;-)
    Καλά Χριστούγεννα!

    ReplyDelete
  7. ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ -ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ!!

    ReplyDelete
  8. @JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
    Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές :)
    Εύχομαι να περάσεις κι εσύ όμορφα αυτές τις γιορτές!

    ReplyDelete
  9. Ωραίο post, έτσι είναι αυτές οι μέρες, τρέχουμε σαν παλαβοί αλλά στο τέλος τις φχαριστιόμαστε! Χρόνια πολλά και καλώς σε βρήκα

    ReplyDelete
  10. @tremens
    Σε ευχαριστώ :)
    Και ναι έτσι είναι, αν κι εγώ ευχαριστιέμαι και στη διάρκεια του τρεξίματος, μη βλέπεις που διαμαρτύρομαι ;)
    Χρόνια καλά και καλώς μας ήρθες!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!