Ήθελα η μούρη μου να φορέσει σέλα!


Είμαστε που είμαστε έξω από το Μπολσόι δε μπαίνουμε και μία μέσα να δούμε περί τίνος πρόκειται; Γούνες δεν είχαμε, μήτε και σκαρπίνια για να καμαρώνουμε με το σύρε κι έλα. Μα έχουν φύγει από τη μόδα καλή μου στη δική μας τη χώρα! Εμείς τώρα φοράμε γαλότσες με καρό! Αλλά πού να καταλάβεις εσύ;

Πρώτη στάση στην γκαρνταρόμπα. Καπελιέρες, κρεμάστρες, καθρέφτες. Μωρ' τι να αφήσουμε εμείς εδώ; Το φέσι και το μπουφάν το φουσκωτό; Γυαλίζομαι στους καθρέπτες, στρώνω το κατσόμαλλο, και βγάζω φωτογραφία με φόντο όλο τον κόσμο τον καλό.

Δεύτερη στάση στη σάλα. Τι να ήταν άραγε παλιά εδώ; Θα τα έπινε ο αυτοκράτορας πριν την ψυχαγωγία...
Καθαρίζω τη γαλότσα στο παχυλό χαλί διακριτικά. "Σιγά τον πολυέλαιο", σκέφτομαι καθώς κοιτάω αδιάφορα ψηλά.
Τα φλας πάνε κι έρχονται. Φωτογράφε, τράβα καλέ κι εμένα μία!

Ανεβαίνουμε την σκάλα, ας πάνε τα σκαρπίνια με το ασανσέρ...

Στάση τρίτη (βοήθειά μας) στο θεωρείο. Κολλητό ήταν με το του αυτοκράτορα. Εμ, το παχνί δεν μ’ άρεσε, ήθελ’ αρχοντιά! Η κυρία στο ίδιο μπαλκονάκι βγάζει το κυάλι και παρατηρεί... Εγώ βγάζω φωτογραφίες την ορχήστρα, την πλατεία, και την σκηνή. Ωραίο το θεατράκι δε μπορώ να πω, ρουστίκ, με τις κολονίτσες του κι από όλα.

Κι όταν το κουδούνι χτυπήσει τρεις φορές κλείνουν τα φώτα κι αρχίζει όπερα γερμανική. Μη ρωτάτε γιατί! Αυτό είχε, αυτό μας έλαχε να περάσουμε. Όπερα γερμανική με ρώσικους υπότιτλους.

Και καθώς κανένα από τα δυο δεν είναι το φόρτε μου, σκουντάω το έτερον μου ήμισυ να μου μεταφράσει καμιά άρια. Τέλειος συγχρονισμός! Τον πρόλαβα εκεί επάνω που είχε γύρει και ήταν έτοιμος να σηκώσει τα λιθάρια!

"Βρε μεγάλη μου αγάπη", του λέω εμφανώς ενοχλημένη, "άνοιξε τα γκαβά σου και μορφώσου!" Με κοίταξε η κυρία από δίπλα σαν κουκουβάγια με το κυάλι. Καλά ντε, τι φοβάσαι, μπας και χάσεις πώς λαλούν οι παπαγάλοι; Ε ρε κάτι περίεργοι άνθρωποι!

Άκουγα κι εγώ, τι να ακούσω δηλαδή; Κυρίως έβλεπα. Τα χρώματα έβλεπα, τα σκηνικά έβλεπα, τα πουά στο καλσόν της διπλανής έβλεπα, έβλεπα και τις φάτσες των ηθοποιών δίχως κυάλι, έβλεπα... Αετός η δικιά σου!

Τρεις πράξεις είχε το εργάκι και πιάστηκε ο αγκώνας μου να σκουντάω τον καλό μου. Μα δεν είναι να τον πηγαίνεις πουθενά το χρυσό μου!

Τελειώνει καμιά φορά, με διχώς ούτε ένα φιστίκι, ξεροσφύρι το κατάπιαμε, και κάνουμε έτσι (επιτέλους!) να φύγουμε. Σαν τα ελατήρια δηλαδή πεταχτήκαμε επάνω! Ευτυχώς που δεν είχαμε να παραλάβουμε κάστορα από την γκαρνταρόμπα και την γλιτώσαμε την ουρά παρέα με τα σκαρπίνια.

Τόσο κέφι μας είχε ανοίξει η όρεξη εντωμεταξύ. Μπαίνουμε σε ένα μαγαζάκι παρακάτω, άντε πάλι κι εδώ απίκο ο γκαρνταρομπέρ! Τι να σου δώσω μάνα μου; Πειράζει να βγάλω τη γαλοτσίτσα που έχουν ανάψει τα πόδια μου σαν να τα έχω ακουμπισμένα σε καλοριφέρ;

Τέλος πάντων μετά τον γκαρνταρομπέρ μας παραλαμβάνει ο μετρ και μας καθίζει σε μιαν αίθουσα πολύ σένια. Τόσο πολυέλαιο μαζεμένο σε μια μέρα δεν είχα δηλαδή ποτές μου δει! Δεν έφταιγε όμως ο πολυέλαιος που κάνανε τα μάτια μου πουλάκια!

Μας έφερε ο μετρ το μενού. Τι ήταν αυτό που πάθαμε; Κύριος, δε θέλουμε να το αγοράσουμε το κατάστημα! Κι εκεί που τη γλώσσα μας είχαμε καταπιεί ψάχνοντας να βρούμε το πιάτο το πιο φτηνό, σκάει μύτη μπαντούλα 'το τρίο τσαλαπετεινό '. Την τέχνη μου μέσα απόψε!

Παραγγέλνουμε εκεί χάμω μια ταραμοσαλάτα στα δύο. Τι να φας και να μην φαλιρίσεις δηλαδής;

Ο καλός μου τώρα είχε ξυπνήσει, κοκκινίσει, και χτυπήσει μπλακ τζακ σε πίεση.

Ρημαδοφάγαμε ό,τι μας σέρβιραν εκεί πέρα, πλερώσαμε όλο μας τον εβδομαδιαίο προϋπολογισμό, και φύγαμε σαν κλέφτες. Καλέ πριν να καταλάβουν πως για τιπ αφήσαμε κάτι χαρτάκια από τσίχλες!

Και κάπως έτσι καταλήξαμε με το φεσάκι μας στον ώμο για το δρόμο, για τον τρόμο (στη θέα του λογαριασμού της πιστωτικής)...

Comments

  1. Τι τραβάτε κι εσεις οι μοσχοβίτισσες :)
    http://www.youtube.com/watch?v=FeVNjw5zY4I

    ReplyDelete
    Replies
    1. Άστα αυτό που περάσαμε ούτε στο χειρότερο εχθρό μας! χαχα
      Ευχαριστώ για την αφιέρωση :-)

      Delete
  2. Τι περίμενες, αγαπητή μου, από τον Χερρονήσιο;
    Να εκτιμήσει τα Singspiele και τον Wagner, δύσκολο έως αδύνατο.
    Aν επρόκειτο περί μπαλέτου, ίσως και να κέντριζε το ενδιαφέρον του.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι γιατί στο μπαλέτο θα είχε αντικείμενο παρατήρησης τα πόδια της μπαλερίνας! Νομίζεις δεν το ξέρω;
      Τι να του κάνω που μας έλαχε όπερα μια φορά που βρεθήκαμε κι εμείς στα Μπολσόι;

      Delete
  3. Εμ δεν ξέρατε, δεν ρωτάγατε κι εσείς;
    Απορία: Σας άφησαν να τραβήξετε φωτό; Εμάς στο Μαρίνσκι μόνο που δεν μας έκαναν τη λαβή του Πούτιν όταν μας είδαν με κάμερες στο χέρι!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εμ, καλά μας τα λες! :-Ρ
      Ναι, σε όλους τους χώρους του κτιρίου επιτρεπόταν κανονικά η φωτογράφιση. Προς Θεού όχι κατά την διάρκεια της παράστασης! Οπότε επιστρέψαμε Ελλάδα με πολύ υλικό ;-)

      Delete
    2. Επρεπε να βλέπατε τι έγινε οταν τράβηξα μπαλέτο εν εξελίξει στο Μέγαρο. Που γράφει πως δεν τραβάς? που? και πως δεν φωτογραφίζεις? που?
      να μου το δείξουν. δεν τόχω δει.
      Τι προς Θεού κι εσύ.. τι θα πάθεις? χα χα χα χα !!! χα χα χα !!!

      Delete
    3. Καλέ μας το είπαν από τα μεγάφωνα, να κλείσουμε το κινητό μας και να μην τραβάμε την παράσταση. Και δε μπορούσα να κάνω την πάπια μιας το είπαν και σε αγγλικά, που ομολογουμένως τα μιλάω άπταιστα :-Ρ

      Delete
  4. εγω την όπερα ούτε στα Ελληνικά δεν την καταλαβαίνω!δεν το'χω με την τέχνη!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πρώτη μου φορά πήγαινα, τι να σου πω η έρμη;
      Εμ, δεν πετύχαμε κανένα μπαλέτο να ανοίξει λιγάκι το ματάκι μας!

      Delete
  5. τι τραβηξατε κι εσεις χάχα

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα σε ποιον να το πούμε και να μη μας λυπηθεί ένα πράγμα! :-Ρ

      Delete
  6. Δεν εχω πάει και δεν το προβλέπω. Αλλά γέλασα, έλιωσα μέχρι δακρύων, μ' αυτά και μ' αλλα παρακάτω και παρακάτω και τελειωμό δεν έχει. και με κοιτούν μέσα στο γραφείο γιατί χάσκω και σκουπίζω τα μάτια μου και άντε πάλι.

    Νάσαι καλά να έχεις καλο μήνα και άλλους καλούς και πάντα να σκορπάς χαρά ! διοτι σκορπάς. ορκίζομαι.

    Οπερα? τώρα που το λέμε, εχω κάτι κεφάλαια μεγαρομουσίτικα ανεκμμετάλλευτα.
    ενα μ δυο λ, ενα λ, τρια μ, δεν θυμαμαι

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εμ, αν ακούς τέτοιες ιστορίες πού να πας; Αλλά δεν είναι τόσο βαρετό, μη με ακούς εμένα που λέω! :-Ρ
      Ευχαριστώ για τις ευχές σου και για τα καλά σου λόγια, σκοπός μου ήταν να γελάσετε αφού το καταφέρνω καλά είμαστε λοιπόν ;-)

      Τι κεφάλαια έχεις καλέ; Εγκυκλοπεδικά; Πω, πω, πολύ το βαρύναμε τώρα!
      υ.γ. Χαχα, γράψε εκεί με δύο από όλα για να είσαι μέσα :-Ρ

      Delete
    2. Oταν ασχοληθείς, στείλε μου το μεηλ σου στο δικό μου που φαίνεται να στείλω πρόσκληση να μπαίνεις στο μπλογκ. Αμα θες... χι ιχ χι
      μερσίιιιιιιιιιιιιι

      Delete
    3. Και βέβαια θέλω! Ευχαριστώ για την ενημέρωση :-Ρ

      Delete
    4. εγω ευχαριστώ!

      Delete
    5. και ζαβή και ξανθιά, το γνωρίζουμε.
      zouzounag@gmail.com

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!