Πώς άρχισαν όλα*
Μια νύχτα καλοκαιρινή με ολοστρόγγυλο φεγγάρι ερωτεύτηκε σφόδρα! Γίνανε αμέσως ένα οι δυο τους. Στις σπουδές μαζί, στις διακοπές μαζί, στις βόλτες μαζί, στο σπίτι μαζί, στα ταξίδια μαζί. Και πέρασε ένας χρόνος, δυο χρόνια, τρία, πέντε, μια δεκαετία. Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός όταν τον απολαμβάνεις; Ώσπου δε μπορούσαν να φανταστούν τη ζωή τους ο ένας δίχως τον άλλο. Η νέα (που δεν ήταν τόσο νέα πια, αλλά σάμπως είχε γίνει πιο ωραία) κι ο νέος μεγάλωσαν μαζί, έζησαν πολλά και πολύ έντονα, κι αποφάσισαν να ενώσουν τις (έτσι κι αλλιώς ενωμένες) ζωές τους με παπά και με κουμπάρα.
Χαρά που έκαναν οι γονείς τους! Την εξέφρασαν με τη μοναδική φράση "άντε, να χορέψουμε κι εμείς στο γάμο των παιδιών μας όσο ακόμα μας κρατάνε τα πόδια μας!"... Το ζευγάρι πέρασε πολύ ωραία εκείνη τη βραδιά, του έδωσε και το κατάλαβε με πολύ χορό και πολύ ποτό! Λιπόθυμο τον μάζεψε η νύφη τις πρώτες πρωινές ώρες τον γαμβρό.
Βέβαια, από την αμέσως επόμενη ημέρα ακουγόταν αδιάφορα (και καλά) η φράση "άραγε θα ζήσω εγώ να δω ποτέ εγγόνι;". Η νέα κι ο νέος (σχήμα λόγου πια) συνέχιζαν βέβαια στο ίδιο μοτίβο τη ζωή τους: ταξίδια, δουλειά, διακοπές, παρέες.
Και τότε έκανε κόντρα επίθεση η πεθερά! Έλεγε καθημερινά (και δεν είναι υπερβολή) φράσεις όπως "αν δεν ήθελες ακόμα παιδιά, ας παντρευόσουν κάποια μιρότερη!" ή "τι περιμένεις, λες και δεν ξέρεις πόσο χρονών είναι;", και φυσικά το αμίμητο "αυτής σε λίγο θα ατονίσει η μήτρα της!". Θεά η πεθερά! :) :)
Η νέα (που πραγματικά κόντευε πια να σιτέψει) γελούσε μέχρι δακρύων κι ο νέος ... πόση υπομονή έκανε αυτός ο νέος! Σάμπως θα έφταιγε η ωριμότητα που φανέρωναν οι γκρίζοι τους κρόταφοι...
Κάποια φορά, μετά από καμιά πενταετία, ένα ζεστό βράδυ με ολόγιομο φεγγάρι το ζευγάρι πήρε τη μεγάλη απόφαση (να σας το πω βέβαια ότι μιλούσε το αλκοόλ) και την έκανε την κουτσουκέλα. Α ρε, τι μας κάνουν εκείνα τα φεγγάρια!
συνεχίζεται...
* οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις
για την πεθερά δεν πιάνω κουβέντα ,θα τσακωθώ με τον γαμβρό που με έχει συμπαθήσει!!!
ReplyDeleteΤωρα φαντάζομαι θα περιμένει το όνομά της...δεν το συνεχίζω ,είπαμε με συμπαθεί ο γαμβρός,μην χαλάσουμε τις καρδιές μας μετά από τόσα χρόνια!
Προσεξε ,το ποτό είναι παγίδα του γαμβρού ,θα βρεθείς στο ρεκόρ γκίνες με 20 παιδιά...εκ πείρας μιλώ ,το κατάλαβα εγκαίρως και σταμάτησα στο τριώδιο!
Πολύ ταιριαστό ζευγάρι ,φτου φτου!
ΥΓ: φαντάζομαι τα Friπόπουλα δε θα βλέπουν την ωρα να επισκεφτούν τη γιαγιά τους εκ τους πατρός τους....χαχαχαχαχαχα
Nasia μου, για την πεθερά πώς να πιάσεις κουβέντα έτσι απλά; Χρειάζεται να συγκαλέσω την επιστημονική κοινότητα σε συνέδριο! Άσε, μην το ανοίξουμε τώρα τέτοιο θέμα και μας σιχτιρίσει ο γαμβρός...
DeleteΌσο για το όνομα, υπομονή για τη συνέχεια ;)
Και ναι, ναι, το ποτό το κόβω μαχαίρι! Μη σου πω και τα ολόγιομα φεγγάρια!
Η πεθερά πράγματι θεά!
ReplyDeleteΣύγχρονη,με μοντέρνες αντιλήψεις και ανοιχτό μυαλό,
που έδειχνε όσο μπορούσε πιο ξεκάθαρα την.... αγάπη
και λατρεία της για την νύφη με την......άτονη μήτρα!χα,χα,χα,χα
Που να ήξερε όμως ότι καραδοκούσε το ολόγιομο φεγγάρι και.......
Τις φιλούρες μου
Θεά, θεά μοναδική, με ροζ μπλουζάκι και τζην τίγκα στο στρας ;)
DeleteΕυτυχώς δηλαδή που η μήτρα δεν τη δικαίωσε, θα τρέχαμε τώρα και δε θα φτάναμε!
Καλημέρα :)
Μου αρέσει το ζευγάρι...δεν μ αρεσει η πεθερά (μη τοδείξεις στο γαμπρο..).
ReplyDeleteΑλήθεια, με χιουμορ τα αντιμετώπισες αυτά τα σχόλια; Φαντάζομαι βεβαια, πως βοηθά πολύ κ ο γαμπρος στην αντιμετωπιση αυτων χωρις παραπλευρες απωλειες.
Σορυ, το παρασοβαρεψα, αλλα εχω πολυ κοντινη μου περιπτωση που ο γαμπρος ειναι στο πλευρο της μαμας του κ καταλαβαινεις τα νευρα κ τον ψυχικο κισμο της νυφης.,.
Ε, μα το ζευγάρι είναι μοναδικό, όχι δηλαδής επειδή τους ξέρω προσωπικά :-P
DeleteΚαι βέβαια με χιούμορ, όλα με χιούμορ, πάντα με χιούμορ, σιγά να μην σκάσουμε κιόλας! Ειδικά αν η νέα έχει κάνει κόμμα με τον νέο ;)
Τα φιλιά μου!
Τι πεθερά όμως!!!
ReplyDeleteΑνατρίχιασα!
Χαχα, εγώ να δεις!
DeleteΚαλημέρα maria και καλή εβδομάδα :)