50 χρόνια ... αφορμές

Από μαθητές ξεκίνησαν να είναι παρέα. Νεαροί με κοντοπαντέλονα, ρόδες και ξυλίκια. Μια χούφτα παιδιά, μια άλλη εποχή... Σε δρόμους χωμάτινους, σε παραλίες δίχως ξαπλώστρες, σε πλατείες γεμάτες. Έκλεβαν κοτόπουλα, μου είπαν, από την αυλή της γειτόνισσας και τα έκαναν ρεφενέ.

Οι γονείς τους ήταν αγρότες. Αυτοί έκαναν όνειρα για μια καλύτερη ζωή. Κάποιοι πήγαν για σπουδές, μοιράζονταν δωμάτια, διέσχιζαν με τα πόδια την Αθήνα ολόκληρη. Κάποιοι πήραν αγροτικά αυτοκίνητα, ανέλαβαν την περιουσία και περίμεναν τους υπόλοιπους να επιστρέψουν στο χωριό. Συχνά πυκνά έβρισκαν αφορμές να μαζεύονται όλοι μαζί και να πίνουν κάτιτις.

Έζησαν τη Χούντα, έκαναν τα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα στη μεταπολίτευση, βρήκαν γυναίκες, συστρατεύτηκαν με τον Αντρέα ή πήγαν από την άλλη πλευρά. Έγιναν άνθρωποι διαφορετικοί. Πολύ συχνά έβρισκαν αφορμές να μαζεύονται και να κάνουν ρεφενέ.

Έκαναν παιδιά κι οι γονείς τους μεγάλωσαν πολύ. Είχαν υποχρεώσεις διαφορετικές. Τα Σ/Κ πήγαιναν συστηματικά στο χωριό για να προσέχουν τα δέντρα. Και έβρισκαν αφορμή να τα λένε στον καφενέ.

Τα καλοκαίρια μάζευαν βερίκοκα κι έβρισκαν αφορμή να τα πίνουν 2-3 ουζάκια στην παραλία. Τους χειμώνες μάζευαν ελιές, όλοι μαζί, και μετά κερνούσαν ο ένας τον άλλο ως 'ευχαριστώ' για τη βοήθεια.



Πήραν σύνταξη, έγιναν όλοι αγρότες. Πίσω στο χωριό, σχεδόν κάθε μέρα. Όλοι μαζί, σχεδόν κάθε μέρα. Στις χαρές και στις λύπες. Και θυμούνται εκείνους που άφησαν την παρέα νωρίς. Κι ακόμα βρίσκουν αφορμές για 1-2 τσιπουράκια. Και για ρεφενέ! Μόνο που τα κοτόπουλα τώρα είναι δικά τους. 50 χρόνια μετά. Μια χούφτα άντρες. Αυτήν την εποχή.

[Αφιερωμένο στον πατέρα μου και στους φίλους του, που την Κυριακή μας έκαναν παρέα τους.]

Comments

  1. Είναι πολύ όμορφο να συναντάς τέτοιες παρέες.....
    Να είναι όλοι τους καλά και να χαίρονται τις όμορφες στιγμές τους!!!!
    Την καλησπέρα μου!!!!!

    ReplyDelete
  2. όμορφο και μοναδικό...
    και ως περιγραφή και ως ανάμνηση και ως υπόδειξη...
    να είναι όλοι τους καλά κι εμείς να αξιωθούμε να τους μοιάσουμε...

    ReplyDelete
  3. Ακόμα δε βγήκα στη σύνταξη,ακόμα δεν επέστρεψα στο χωριό,αλλά η αφήγησή σου μέχρι εκεί ήταν σαν να αφορούσε εμένα και τους παιδικούς φίλους...

    ReplyDelete
  4. Πολλοί βλέπουν στην αφήγηση σου κάποιους γνωστούς μας. Καλά να είναι οι άνθρωποι, να ανταμώνουνε και να πίνουν τα τσιπουράκια τους!

    ReplyDelete
  5. @stavroulazerva
    Καλημέρα Σατυρούλα:) Όμορφη είναι η παρέα τους, το στυλ τους και ο τρόπος που απολαμβάνουν να είναι μαζί... Μακάρι να τα περνάμε φίνα κι εμείς στην ηλικία τους!

    @TO ATOMO
    Μακάρι!
    Καλή εβδομάδα εύχομαι:)

    ReplyDelete
  6. @VAD
    Όμορφο να έχεις τέτοια παρέα, σωστά;
    Εύχομαι να απολαμβάνετε τα τσιπουράκια σας ως τα βαθειά σας γεράματα!
    Καλημέρα VAD:)

    @NdN
    Καλά να είναι αυτοί, καλά να είμαστε κι εμείς και να ακολουθήσουμε τα βήματα τους;)
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

    ReplyDelete
  7. πολύ γλυκιά ανάρτηση!!
    έτσι είναι κ ο δικός μου πατέρας, απλά αυτός έμεινε στο χωριό κ όταν μαζεύονται οι της ξενιτιάς και οι μη, γίνεται μεγάλο πατιρντί...
    και πως μ αρέσει!..
    πάντα να περνάνε καλά :)

    ReplyDelete
  8. @maria
    Σε ευχαριστώ Μαρία :)
    Άντε να δούμε πόσο καλά θα περνάμε κι εμείς στην ηλικία τους...

    ReplyDelete
  9. :-)))) Μακάρι να ναι για πολύ πολύ καιρό ακόμη καλά και ο πατέρας σου και οι φίλοι του. Σπουδαίο πράγμα να μη χάνεσαι με τους φίλους σου. Μπράβο τους :-))

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!