@astakoulis Κάθε φορά που το βλέπω πεθαίνω στα γέλια, μιλάμε για πολύ έμπνευση το βιντεάκι! Πρόβες κάνω, δουλεύω σκληρά, μα λες να τα καταφέρω τόσο καλά; :):)
@stavroulazerva Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ! Βέβαια θα περιμένεις κάμποσο ακόμα, προς το παρόν ξέρω μισή συγχορδία και 3 αό τις 6 χορδές της κιθάρας... Την καλησπέρα μου :)
και γω είχα προσπαθήσει να μάθω κιθάρα με ένα βιβλίο μόνη μου, αλλά τελικά ανακάλυψα οτι χωρίς δάσκαλο δεν έχει προκοπή, ειδικά αν έχεις μελετήσει μουσική ποτέ και δεν ξέρεις να διαβάζεις νότες! Θυμάμαι οτι προσπαθούσα συνεχώς να πάιξω το "the house of the rising sun", δε θυμάμαι αν τα κατάφερα να το βγάλω όλο αξιοπρεπώς ποτε!
@zekia Κι εγώ μόνη μου είχα ξεκινήσει να μαθαίνω αρχικά με ένα βιβλίο που έφερε τον τίτλο "Guitar Lessons for Idiots", μα δεν τα κατάφερα. Και να φανταστείς πως ήξερα και τις νότες! Με τη δασκάλα είναι αλλιώς, σε διορθώνει, σου βάζει ασκήσεις, έχει έννοια να διαβάσεις για να μην σε "μαλώσει", άσε που σκας τόσα λεφτά οπότε αλλάζει η ψυχολογία ;) Για άντε, πιάσε από την αρχή την εκμάνθυνση και μετά θα κάνουμε ντουέτο :Ρ
Κάπου μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, δεν ξέρω τι ώρα είναι, δε μπορώ να αποφασίσω αν πρέπει να ξυπνήσω ή αν μπορώ να αφεθώ. Το έτερον μου ήμισυ αναπνέει λίγο βαριά, ήχος στα όρια του καθησυχαστικού και του ενοχλητικού, αυτό μπορεί να μου κοστίσει τη συνέχεια του ύπνου μου. Τον σκουντάω λίγο, είναι μόλις 6 το πρωί, βολεύομαι καλύτερα, τελικά νυστάζω ακόμα... Και ξάφνου - Τοκ-τοκ - Τοκ-τοκ; Από πού έρχεται τώρα αυτό; - Είμαι κι εγώ εδώ και είμαι ξύπνιο. Δε φταίω, δεν ξέρω τι ώρα είναι, μπορεί να με παρέσυρε το κάπου μεταξύ του ύπνου σου και του ξύπνιου σου. - E; Δεν πήγε το μυαλό μου με την πρώτη, δεν είναι σε εγρήγορση οι σκέψεις στις 6 το πρωί. Μα μετά κατάλαβα. Ήταν εκείνο το πλασματάκι που μεγαλώνει. Έχει δηλαδή γίνει δυνατό τώρα και μπορεί να κάνει αισθητή την παρουσία του; Καλώς το! Ανακάθησα, έβαλα τα χέρια μου στην κοιλιά μου, και τα δυο, εκείνο χόρευε, ή σάμπως να έπαιζε κουτσό; Έκατσα ακίνητη. Δεν ήξερα τι άλλο να κάνω. Η κοιλιά μου παλλόταν σε μη ...
Γράφτηκαν κι είναι 110, ζωή να έχουν! Βγήκε το πρόγραμμα κι είμαι η πρώτη τους, τώρα αυτό είναι για καλό; Ετοιμάστηκα μέρες πριν, σκέφτηκα πολλές φορές πώς θα μπω, τι θα πω, πώς θα τους το πω, η πρώτη εντύπωση διαμορφώνει συμπεριφορές. Ξύπνησα νωρίς με έναν κόμπο. Στο στομάχι και στο λαιμό. Δύο κόμπους δηλαδή. Χρόνια την κάνω αυτή τη δουλειά, αλλά η 'πρεμιέρα' είναι πάντα κάπως. Έχω συνηθίσει και σε άλλα μεγέθη, κακά τα ψέματα! Είμαι στα εργαστήριά μου, με 20-30 άτομα, να τους δείχνω, να με ρωτάνε, να κάνουμε παρέα πιο πολύ, αλλά αυτό... Διάλεξη σε 110 πρωτοετείς! Και μάλιστα η πρώτη τους! Με έλουσε ένας ιδρώτας. Κρύος θα ήταν... Πλύθηκα, ντύθηκα, βάφτηκα. Ελαφρά, μη με νομίσουν για καμιά κιτς παλιόγρια! Έχω πάθει και μια θλάση (αυτό είναι άλλη ιστορία, θα σας την πω μια των ημερών) και πάω κούτσα-κούτσα σαν λίγο από ψωράλογο. Αυτό με μάρανε τώρα να σκεφτούν πως έχω το ένα πόδι πιο κοντό από το άλλο. Ποιος θα τους μαζέψει μετά το μυαλό στα ουσιώδη; Και λέει, εκεί που μπαίν...
Αρχικά θα πρέπει ίσως να εξηγήσω την μακρόχρονη απουσία μου, θα το κάνω κάποια στιγμή. Λίγο πιο μετά. Δεν ήταν σίγουρα η έλλειψη έμπνευσης. Ούτε χαμόγελων, ούτε αστείων περιστατικών στη ζωή μου. Και ούτε για μια στιγμή δε σταμάτησα να ψάχνω τι θετική πλευρά, ακόμα και στα κάπως δύσκολα. Οκ, έπαθα κάτι στομαχικές και κάτι άλλες αγχώδεις διαταραχές στο ενδιάμεσο, αλλά ψιλοπράγματα. Το σημαντικό είναι ότι είμαστε άπαντες καλά. Κι αποφάσισα να γυρίσω. Ελπίζω για πολύ! Γιατί συμβαίνουν συνέχεια πράγματα, καθημερινές ιστορίες, μικρές στιγμές χαράς, άλλες θυμού κι έντασης, κι εκείνες της θλίψης. Κι αν δεν ψάξουμε να βρούμε την αστεία, την πιο ανάλαφρη πλευρά, ειδικά αυτών των τελευταίων, θα μας παρασύρουν σε μονοπάτια που καθόλου δε μου αρέσουν. Έχω εντωμεταξύ, βρεθεί σε άλλους τόπους, μαζί με το έτερον μου ήμισυ, με τα δυο μας παιδιά (9 και 7 ετών πια), και με τους γονείς μου (αυτό κι αν είναι τεράστιο κεφάλαιο 😉). Σπίτι διπλοκατοικία, αυλές, δέντρα, ξύλα, ταράτσες, λινάτσες, λιόπανα, φύλλα...
Χαχαχα το έχω ξαναδεί, σούπερ το βίντεοκλιπ, έτσι σε θέλω και σένα, ξεκίνα τις πρόβες!!!
ReplyDeleteΠεριμένω να δω και το δικό σου κλιπ οκ;χαχαχαχα
ReplyDeleteΦιλιά και καλησπέρες!
@astakoulis
ReplyDeleteΚάθε φορά που το βλέπω πεθαίνω στα γέλια, μιλάμε για πολύ έμπνευση το βιντεάκι! Πρόβες κάνω, δουλεύω σκληρά, μα λες να τα καταφέρω τόσο καλά; :):)
@stavroulazerva
Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ! Βέβαια θα περιμένεις κάμποσο ακόμα, προς το παρόν ξέρω μισή συγχορδία και 3 αό τις 6 χορδές της κιθάρας...
Την καλησπέρα μου :)
και γω είχα προσπαθήσει να μάθω κιθάρα με ένα βιβλίο μόνη μου, αλλά τελικά ανακάλυψα οτι χωρίς δάσκαλο δεν έχει προκοπή, ειδικά αν έχεις μελετήσει μουσική ποτέ και δεν ξέρεις να διαβάζεις νότες! Θυμάμαι οτι προσπαθούσα συνεχώς να πάιξω το "the house of the rising sun", δε θυμάμαι αν τα κατάφερα να το βγάλω όλο αξιοπρεπώς ποτε!
ReplyDelete@zekia
ReplyDeleteΚι εγώ μόνη μου είχα ξεκινήσει να μαθαίνω αρχικά με ένα βιβλίο που έφερε τον τίτλο "Guitar Lessons for Idiots", μα δεν τα κατάφερα. Και να φανταστείς πως ήξερα και τις νότες!
Με τη δασκάλα είναι αλλιώς, σε διορθώνει, σου βάζει ασκήσεις, έχει έννοια να διαβάσεις για να μην σε "μαλώσει", άσε που σκας τόσα λεφτά οπότε αλλάζει η ψυχολογία ;)
Για άντε, πιάσε από την αρχή την εκμάνθυνση και μετά θα κάνουμε ντουέτο :Ρ