Και καλή χρονιά!

-
Ημερολόγιο 2011 από Σχολείο της Κιμώλου.
Διαφορετικό και μάλλον εύστοχο...





Μα αν τα παιδιά έχουν τέτοια εικόνα για τον κόσμο μας ...

Comments

  1. SkoulikiTue Dec 14, 06:37:00 PM

    γιατι δινει κανεις ελπιδα η ευκαιρια για κατι καλυτερο ?
    φιλια

    ReplyDelete
  2. NdNTue Dec 14, 11:24:00 PM

    Μερικά σκιτσάκια είναι καταπληκτικά! ΑΞιόλογη προσπάθεια που δε σημαίνει ότι σωνει και καλά είναι η εικόνα πουν έχουνε για το κόσμο. Η απεικόνιση σε σκίτσα πάντα "μιλάει" από άλλο επίπεδο.

    ReplyDelete
  3. ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑWed Dec 15, 10:33:00 PM

    Ας ελπίσουμε σε μια καλή χρονιά!!!! Αλλά πάνω από όλα με υγεία! Καλό βράδυ!

    ReplyDelete
  4. AnonymousFri Dec 17, 08:48:00 PM

    Πλάκα έχει..

    Βρε τα παιδια δε τα γελας πια!

    Καλησπερα

    ReplyDelete
  5. drSpockSun Dec 19, 11:06:00 AM

    Καταπληκτικά και ευφάνταστα σκίτσα αλλά νομίζω είναι καιρός να σταματήσει η ευθύνη να βαραίνει πάντα κάποιον άλλον. Πρόσφατα στη Γερμανία μου έλεγαν ότι κλείνουν πανεπιστήμια εξαιτίας της κρίσης στην ΕΕ και εκείνοι έφταιγαν τους Έλληνες.

    ReplyDelete
  6. JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟSMon Dec 20, 04:35:00 PM

    ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
    ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ ΤΑ ΣΚΙΤΣΑΚΙΑ!!!

    ReplyDelete
  7. FriTue Dec 21, 12:49:00 PM

    @Skouliki
    Έλα μου ντε! Μακάρι να αρχίσουμε να βλέπουμε κάπως πιο αισιόδοξα τα πράγματα...

    @NdN
    Ναι,ναι έχουν κάνει καλή δουλειά!
    Το άλλο επίπεδο είναι το χιούμορ με δόση ρεαλισμού ελπίζω κι όχι το αντίθετο :)

    ReplyDelete
  8. FriTue Dec 21, 12:50:00 PM

    @stavroulazerva
    Καλύτερη χρονιά για όλους μας Σταυρούλα!

    @Coula
    Είσαι καλά; Τα παιδιά καταλαβαίνουν περισσότερα από εμάς...

    ReplyDelete
  9. FriTue Dec 21, 12:52:00 PM

    @drSpock
    Μα όλοι γνωρίζουμε τις ευθύνες μας, σιγά να μην έχουμε την ψευδαίσθηση πως για την κατάντια μας φταίνε οι Γερμανοί! Ας είμαστε ρεαλιστές...

    @JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
    Καλές γιορτές να έχουμε και μια καλή χρονιά για όλους μας!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Όνειρο ζω; Μη με ξυπνάτε!

-
Image
Κάπου μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, δεν ξέρω τι ώρα είναι, δε μπορώ να αποφασίσω αν πρέπει να ξυπνήσω ή αν μπορώ να αφεθώ. Το έτερον μου ήμισυ αναπνέει λίγο βαριά, ήχος στα όρια του καθησυχαστικού και του ενοχλητικού, αυτό μπορεί να μου κοστίσει τη συνέχεια του ύπνου μου. Τον σκουντάω λίγο, είναι μόλις 6 το πρωί, βολεύομαι καλύτερα, τελικά νυστάζω ακόμα... Και ξάφνου  - Τοκ-τοκ - Τοκ-τοκ; Από πού έρχεται τώρα αυτό; - Είμαι κι εγώ εδώ και είμαι ξύπνιο. Δε φταίω, δεν ξέρω τι ώρα είναι, μπορεί να με παρέσυρε το κάπου μεταξύ του ύπνου σου και του ξύπνιου σου. - E; Δεν πήγε το μυαλό μου με την πρώτη, δεν είναι σε εγρήγορση οι σκέψεις στις 6 το πρωί. Μα μετά κατάλαβα. Ήταν εκείνο το πλασματάκι που μεγαλώνει. Έχει δηλαδή γίνει δυνατό τώρα και μπορεί να κάνει αισθητή την παρουσία του; Καλώς το! Ανακάθησα, έβαλα τα χέρια μου στην κοιλιά μου, και τα δυο, εκείνο χόρευε, ή σάμπως να έπαιζε κουτσό; Έκατσα ακίνητη. Δεν ήξερα τι άλλο να κάνω. Η κοιλιά μου παλλόταν σε μη ...
Read more

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!

-
Image
Γράφτηκαν κι είναι 110, ζωή να έχουν! Βγήκε το πρόγραμμα κι είμαι η πρώτη τους, τώρα αυτό είναι για καλό; Ετοιμάστηκα μέρες πριν, σκέφτηκα πολλές φορές πώς θα μπω, τι θα πω, πώς θα τους το πω, η πρώτη εντύπωση διαμορφώνει συμπεριφορές. Ξύπνησα νωρίς με έναν κόμπο. Στο στομάχι και στο λαιμό. Δύο κόμπους δηλαδή. Χρόνια την κάνω αυτή τη δουλειά, αλλά η 'πρεμιέρα' είναι πάντα κάπως. Έχω συνηθίσει και σε άλλα μεγέθη, κακά τα ψέματα! Είμαι στα εργαστήριά μου, με 20-30 άτομα, να τους δείχνω, να με ρωτάνε, να κάνουμε παρέα πιο πολύ, αλλά αυτό... Διάλεξη σε 110 πρωτοετείς! Και μάλιστα η πρώτη τους! Με έλουσε ένας ιδρώτας. Κρύος θα ήταν... Πλύθηκα, ντύθηκα, βάφτηκα. Ελαφρά, μη με νομίσουν για καμιά κιτς παλιόγρια! Έχω πάθει και μια θλάση (αυτό είναι άλλη ιστορία, θα σας την πω μια των ημερών) και πάω κούτσα-κούτσα σαν λίγο από ψωράλογο. Αυτό με μάρανε τώρα να σκεφτούν πως έχω το ένα πόδι πιο κοντό από το άλλο. Ποιος θα τους μαζέψει μετά το μυαλό στα ουσιώδη; Και λέει, εκεί που μπαίν...
Read more

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

-
Αρχικά θα πρέπει ίσως να εξηγήσω την μακρόχρονη απουσία μου, θα το κάνω κάποια στιγμή. Λίγο πιο μετά. Δεν ήταν σίγουρα η έλλειψη έμπνευσης. Ούτε χαμόγελων, ούτε αστείων περιστατικών στη ζωή μου. Και ούτε για μια στιγμή δε σταμάτησα να ψάχνω τι θετική πλευρά, ακόμα και στα κάπως δύσκολα. Οκ, έπαθα κάτι στομαχικές και κάτι άλλες αγχώδεις διαταραχές στο ενδιάμεσο, αλλά ψιλοπράγματα. Το σημαντικό είναι ότι είμαστε άπαντες καλά. Κι αποφάσισα να γυρίσω. Ελπίζω για πολύ! Γιατί συμβαίνουν συνέχεια πράγματα, καθημερινές ιστορίες, μικρές στιγμές χαράς, άλλες θυμού κι έντασης, κι εκείνες της θλίψης. Κι αν δεν ψάξουμε να βρούμε την αστεία, την πιο ανάλαφρη πλευρά, ειδικά αυτών των τελευταίων, θα μας παρασύρουν σε μονοπάτια που καθόλου δε μου αρέσουν. Έχω εντωμεταξύ, βρεθεί σε άλλους τόπους, μαζί με το έτερον μου ήμισυ, με τα δυο μας παιδιά (9 και 7 ετών πια), και με τους γονείς μου (αυτό κι αν είναι τεράστιο κεφάλαιο 😉). Σπίτι διπλοκατοικία, αυλές, δέντρα, ξύλα, ταράτσες, λινάτσες, λιόπανα, φύλλα...
Read more