Έλα να παίξουμε μπαλάκια πέρα δώθε*
Βρε τι έχω πάθει η γυναίκα! Από τη δουλειά σε φαγοπότι κι από το φαγοπότι στη δουλειά! Εδώ και πόσες μέρες δηλαδής αυτό το τροπάριο... Που τα 2-3 κιλά που ήθελα να χάσω γίνανε 6, ανάθεμα τα ψωμάκια μου! Που ούτε ένα ευχαριστώ στον Αμερικλάνο δεν πρόλαβα να πω για την απεύθυνση! Ευχαριστώ καλέ μου Αμερικλάνε :) Καταλαβέ με όμως, δεν έχω προλάβει να ξαστερώσω η έρμη. Σχολάω από τη δουλειά και σκάει κατευθείαν μπροστά μου το κοψίδι. Ανάσα δεν έχω καταφέρει να πάρω! Ααααχ Αμερικλάνε μου, στα βήματα που χάραξες εσύ! Έτσι κι απόψε...
Ο σύλλογος τένις διοργάνωσε φαγοπότι για το κλείσιμο της σεζόν. Να τους προσβάλλω τους ανθρώπουσνανε; Και για εσένα που αναρωτιέσαι, ναι πάω και τένις. Μα πόσα ταλέντα επιτέλους!
Πριν το φαγοπότι, έτσι για ξεκάρφωμα, έπαιξα μπαλάκια πέρα δώθε. Τα έπαιξα καλά μπορώ να πω, μια ώρα προπόνηση. Για να ανοίξει η όρεξη καλέ, μπα!
Ίσα που πρόλαβα να κάνω ένα ντουζ και να βάλω ένα τζην πριν να εμφανιστώ στην ταβέρνα. Σχεδόν στην ώρα μου. Έκατσα στην τελευταία καρέκλα που είχε μείνει άδεια. Αναψοκοκκινισμένη ακόμα από τα μπαλάκια που μέχρι πριν λίγο χτύπαγα ξανά και ξανά.
Ήπια 2-3 ποτήρια νερό, πρόσεξα πως δεν ήξερα σχεδόν κανέναν τριγύρω, ήπια 1 ποτηράκι κρασί να έρθω στα ίσα μου, και συστήθηκα στον κόσμο. Σε όσους ήταν σε ακτίνα, για τους υπόλοιπους ονόματα μη με ρωτάτε! Μια κομμώτρια ομορφούλα, μια ψηλή, μια κοντή, η προπονήτρια, 1-2 συμαθήτριες-συναθλήτριες, ένας δεσμοφύλακας, μια άνεργη, ένας ιδιοκτήτης καφέ, μια που είπε πως είναι στην ηλικία μου και με έκανε να αναρωτιέμαι αν είναι η ώρα μου για botox, και ένας καθηγητής πανεπιστημίου.
Α, το σημαντικότερο κόντεψα να ξεχάσω! Βρε έχει μπλοκάρει ο εγκέφαλός μου από το φαϊ, πολύ το φοβάμαι! Μαζί με εμένα, το τζήν μου και τα κόκκινά μου μάγουλα, στην ταβέρνα είχαν μπει νωρίτερα κυρίες απροσδιορίστου ηλικίας και απροσδιορίστου μεγέθους σουτιέν. Με κολλάν μαύρο, μπλούζα έξω από εδώ, και δωδεκάποντα τίγκα στο στρας υπερπαραγωγή. Ξαναμμένες κι αυτές. Λες να έπαιζαν μπαλάκια; Μα δεν τις είδα στην προπόνηση... Τέλος πάντων, καθήσαν αντιδιαμετρικά και πολύ στεναχωρήθηκα...
Ο προπονητής έκανε τα κουμάντα του... Αποδείχτηκε καλός μόνο για το γήπεδο. Μα τι να πω η τενίστρια; Αφού μετά από λίγο μας σέρβιραν σαλάτα, 2 τόνους πατάτες σε διάφορες παραλλαγές και 5-6 διαφορετικού τύπου σαγανάκια. Ήρθαμε και μπουκώσαμε τα άτομα, πήξαμε στον υδατάνθρακα και ξεκούμπωσα το πάνω κουμπί του τζην. Ανάθεμα την προπόνησή μου δηλαδή! Που θα έρθει η ώρα να βγω στην παραλία και θα με νομίζουν οι άνθρωποι για σβανάκι με μαγιό!
Μιλούσα με τους απέναντι, είχαμε πολλά κοινά, τι να σας λέω τώρα... Αυτά είναι τα καλά τέτοιων συμμαζώξεων ντε. Άμα τις πετυχαίνεις μην τις χάνεις, θα με θυμηθείς!
Κι αφού ανάσα δεν είχαμε, έσκασαν μύτη και κάτι ποικιλίες κρεατικών. Πού να χωρέσει το κοψίδι με όλη τη φυτεία από πατάτες στο στομάχι μου; Όταν σας λέω πως ο προπονητής δεν το έχει... Ρημαδοφάγαμε εκεί πέρα και διχώς να το καταλάβω άναψαν τα αίματα! Τι να πω; Μα σε ποια πιατέλα είχα πέσει και έχασα τα επεισόδια τα καλά;
Και δυναμώνει ξάφνου η μουσική με άσμα λαϊκό μόρτικο και ασήκωτο, σπάνε 2-3 πάτια έτσι για το τζέρτζελο, και σηκώνουνται. Ώπα λέω, και καταπίνω το λοκάνικο, αυτά είναι κέφια, δώστου να καταλάβει! Οι (γιατί να μην έχω την τύχη να τις γνωρίσω) κυρίες έχουν γεμίσει τον χώρο ανάμεσα στα τραπέζια. Δύσκολο δεν ήταν, να μην λέω ψώματα! Και πάμε ζεϊμπεκιές η μία και δώστου να χτυπάει παλαμάκια η άλλη. Και πάμε το στρας στη γόβα να δίνει ρεσιτάλ και δώστου το βυζί χλάπα της χλούπα της να είναι έτοιμο για bungee jumping. Ώπα λέμε, να καούν τα κάρβουνα και να χτυπηθούν τα μπαλάκια (για να είμαστε στο κλίμα)! Βρε τι είχε να γίνει αποσπερού και εγώ να μην έχω ιδέα! Σταμάτησα να τρώω. Ααααχ τι ωραία, να παίξουμε, να παίξουμε, σκέφτηκα! Θέλω να μάθω, το θέλω πολύ!
*Αφιερωμένο στις απανταχού κυρίες με όρεξη για μάθηση
Μα καλέ μου, όλα τα κόλπα τα καλά τα ξέραν οι κυρίες ;)
Ο σύλλογος τένις διοργάνωσε φαγοπότι για το κλείσιμο της σεζόν. Να τους προσβάλλω τους ανθρώπουσνανε; Και για εσένα που αναρωτιέσαι, ναι πάω και τένις. Μα πόσα ταλέντα επιτέλους!
Πριν το φαγοπότι, έτσι για ξεκάρφωμα, έπαιξα μπαλάκια πέρα δώθε. Τα έπαιξα καλά μπορώ να πω, μια ώρα προπόνηση. Για να ανοίξει η όρεξη καλέ, μπα!
Ίσα που πρόλαβα να κάνω ένα ντουζ και να βάλω ένα τζην πριν να εμφανιστώ στην ταβέρνα. Σχεδόν στην ώρα μου. Έκατσα στην τελευταία καρέκλα που είχε μείνει άδεια. Αναψοκοκκινισμένη ακόμα από τα μπαλάκια που μέχρι πριν λίγο χτύπαγα ξανά και ξανά.
Ήπια 2-3 ποτήρια νερό, πρόσεξα πως δεν ήξερα σχεδόν κανέναν τριγύρω, ήπια 1 ποτηράκι κρασί να έρθω στα ίσα μου, και συστήθηκα στον κόσμο. Σε όσους ήταν σε ακτίνα, για τους υπόλοιπους ονόματα μη με ρωτάτε! Μια κομμώτρια ομορφούλα, μια ψηλή, μια κοντή, η προπονήτρια, 1-2 συμαθήτριες-συναθλήτριες, ένας δεσμοφύλακας, μια άνεργη, ένας ιδιοκτήτης καφέ, μια που είπε πως είναι στην ηλικία μου και με έκανε να αναρωτιέμαι αν είναι η ώρα μου για botox, και ένας καθηγητής πανεπιστημίου.
Α, το σημαντικότερο κόντεψα να ξεχάσω! Βρε έχει μπλοκάρει ο εγκέφαλός μου από το φαϊ, πολύ το φοβάμαι! Μαζί με εμένα, το τζήν μου και τα κόκκινά μου μάγουλα, στην ταβέρνα είχαν μπει νωρίτερα κυρίες απροσδιορίστου ηλικίας και απροσδιορίστου μεγέθους σουτιέν. Με κολλάν μαύρο, μπλούζα έξω από εδώ, και δωδεκάποντα τίγκα στο στρας υπερπαραγωγή. Ξαναμμένες κι αυτές. Λες να έπαιζαν μπαλάκια; Μα δεν τις είδα στην προπόνηση... Τέλος πάντων, καθήσαν αντιδιαμετρικά και πολύ στεναχωρήθηκα...
Ο προπονητής έκανε τα κουμάντα του... Αποδείχτηκε καλός μόνο για το γήπεδο. Μα τι να πω η τενίστρια; Αφού μετά από λίγο μας σέρβιραν σαλάτα, 2 τόνους πατάτες σε διάφορες παραλλαγές και 5-6 διαφορετικού τύπου σαγανάκια. Ήρθαμε και μπουκώσαμε τα άτομα, πήξαμε στον υδατάνθρακα και ξεκούμπωσα το πάνω κουμπί του τζην. Ανάθεμα την προπόνησή μου δηλαδή! Που θα έρθει η ώρα να βγω στην παραλία και θα με νομίζουν οι άνθρωποι για σβανάκι με μαγιό!
Μιλούσα με τους απέναντι, είχαμε πολλά κοινά, τι να σας λέω τώρα... Αυτά είναι τα καλά τέτοιων συμμαζώξεων ντε. Άμα τις πετυχαίνεις μην τις χάνεις, θα με θυμηθείς!
Κι αφού ανάσα δεν είχαμε, έσκασαν μύτη και κάτι ποικιλίες κρεατικών. Πού να χωρέσει το κοψίδι με όλη τη φυτεία από πατάτες στο στομάχι μου; Όταν σας λέω πως ο προπονητής δεν το έχει... Ρημαδοφάγαμε εκεί πέρα και διχώς να το καταλάβω άναψαν τα αίματα! Τι να πω; Μα σε ποια πιατέλα είχα πέσει και έχασα τα επεισόδια τα καλά;
Και δυναμώνει ξάφνου η μουσική με άσμα λαϊκό μόρτικο και ασήκωτο, σπάνε 2-3 πάτια έτσι για το τζέρτζελο, και σηκώνουνται. Ώπα λέω, και καταπίνω το λοκάνικο, αυτά είναι κέφια, δώστου να καταλάβει! Οι (γιατί να μην έχω την τύχη να τις γνωρίσω) κυρίες έχουν γεμίσει τον χώρο ανάμεσα στα τραπέζια. Δύσκολο δεν ήταν, να μην λέω ψώματα! Και πάμε ζεϊμπεκιές η μία και δώστου να χτυπάει παλαμάκια η άλλη. Και πάμε το στρας στη γόβα να δίνει ρεσιτάλ και δώστου το βυζί χλάπα της χλούπα της να είναι έτοιμο για bungee jumping. Ώπα λέμε, να καούν τα κάρβουνα και να χτυπηθούν τα μπαλάκια (για να είμαστε στο κλίμα)! Βρε τι είχε να γίνει αποσπερού και εγώ να μην έχω ιδέα! Σταμάτησα να τρώω. Ααααχ τι ωραία, να παίξουμε, να παίξουμε, σκέφτηκα! Θέλω να μάθω, το θέλω πολύ!
*Αφιερωμένο στις απανταχού κυρίες με όρεξη για μάθηση
Μα καλέ μου, όλα τα κόλπα τα καλά τα ξέραν οι κυρίες ;)
Εκτιμώ τις...αθλητικές σου δραστηριότητες,εννοώ τις επιδόσεις σου σε κοψιδια και τα τοιαύτα:))
ReplyDeleteΑπροσδιορίστου μεγέθου σουτιέν λέει, χαχαχαχαχαα. Δεν σε αντέχω!!! Άντε πάντα τέτοια, μην στεναχωριέσαι για τα κιλά, έρχονται και παρέρχονται. Φιλάκια
ReplyDeleteΚαι εγώ έτσι είμαι.
ReplyDeleteΤο πρωί κάνω γυμναστική και το βράδυ τρέχω στις ταβέρνες να μαζέψω τα χαμένα κιλά της γυμναστικής.
Απολαυστική η ανάρτηση από όλες τις απόψεις....
ReplyDeleteΆθληση, φαγητό, ποτό, χορός!!!!!! Τέλεια!!!!
Την καλησπέρα μου!!!!
τελικά δε με το βγάζεις απ το μυαλό, είσαι από τζάκι εσύ! και τέννις!!! και ιππασία!! και κυρια-καθηγητού!! ααα! πάντα μεγαλεία!!
ReplyDeleteΜόλις γύρισα από φαγητό έξω. Είχε που είχε κολλήσει το λίπος στον εγκέφαλο...ήρθε και η αναρτησή σου και έκατσε.
ReplyDeleteΟυφ...πάω για σόδα
@VAD
ReplyDeleteΝα κι ένας άνθρωπος που με εκτιμά! Ευχαριστώ πολύ αγαπητέ μου ;)
@astakoulis
Στη δική μου περίπτωση μόνο έρχονται, με συμπαθάνε και κάθονται για πάντα. Ααααχ!
@xristin
ReplyDeleteΜα έτσι πρέπει! Κρίμα είναι να τα αφήσεις να πάνε χαμένα ;)
@stavroulazerva
Ευχαριστώ Σατρυρούλα :)
Ναι, καλά περνάμε, παράπονο δεν έχω!
@maria
ReplyDeleteΝαι, παιδί μου! Από τζάκι με πέτρα καρύστου, τυχαία νομίζεις τα λέω αυτά; Φτου μου μη με ματιάξεις!
@nefelokokkugia
ReplyDeleteΤώρα αυτό πώς να το εκλάβω; Σου έπεσε βαριά ή λιπαρή; χαχα
Χμμμ...και τα δύο. Λιπαρή από τα φαγητά, βαριά από την προσπάθεια να με φανταστώ να παίζω τένις ή να χορεύω, μετά από τόσο φαί.
ReplyDeleteΦιλιάαα
ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΡΩΜΑΤΑ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ.ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΣΑΣ ΒΡΩ ΚΑΛΑ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΟΥ ΤΕΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.
ReplyDeleteΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!
Eλα στο μπλογκ,να κανουμε λίγο χαβαλέ,σου εχω αναθέσει αξιωμα:)
ReplyDelete@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
ReplyDeleteΠολύ καλά να περάσεις νεαρέ, να το ευχαριστηθείς, να ξεκουραστεις και να μας επιστρέψεις φρέσκος και ανανεωμένος :)
@VAD
Έρχομαι, έρχομαι! Ελπίζω να μην είναι αργά...
ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ-ΦΙΛΕΣ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ Ο ΝΕΟΣ ΜΗΝΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑ!!!!
ReplyDeleteΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!
Ευχομαι μια καλη χαμογελαστη εβδομαδα με τα λιγοτερα προβληματα.Να εισαι καλα και καλο φθινοπωρο
ReplyDeleteΠού χαθηκατε,καλέ κυρια;:)Ευχομαι να εισαι καλα...
ReplyDelete