Ζητείται ισορροπία



Κι εκεί που περιμένεις να έρθει το καλοκαίρι, λυσσομανάει ο άνεμος, σε παίρνει και σε σηκώνει (Να θυμηθώ να αναθεωρήσω την άποψή μου περί παραπανίσιων κιλών). Κι εκεί που περιμένεις να πλαντάξεις από την ζέστη Ιούλιο μήνα, έρχεται ψιχάλα που μετά γίνεται μπόρα, σε κάνει να μην ξεχνάς να έχεις μια πρόχειρη ζακετούλα πάντα μαζί (Μπα, μήπως να κυκλοφορώ με βατραχοπέδιλο τώρα πια και στην πόλη;). Κι εκεί που περιμένεις να χαλαρώσεις με παρέα σε έναν καφενέ, σε περιμένουν κάτι μακριές 'to-do' λίστες (Τρομάρα μου έμαθα και το 'to-do'!). Κι εκεί που περιμένεις να ανοίξουν το στόμα τους οι σοφοί και να ακούσεις αποφεύγματα, σε αρπάζει η σαπίλα από τα ρουθούνια και σε κολλάει στον τοίχο (Να θυμηθώ να θυμάμαι πως μόρφωση και παιδεία δεν είναι έννοιες ταυτόσημες).

Βρε άι σιχτίρ επιτέλους! Έχουν έρθει τα πάνω κάτω, θέλω να ιδρώσω και κρυώνω, θέλω να αράξω κι όλο πρέπει να τρέχω, θέλω να ακούω τα κύματα κι ακούω τη βροχή, θέλω να φλυαρώ και το ζάρι να κυλάει σε ξύλινο τάβλι και πρέπει να τσακώνομαι για τα προφανή! Πού έχω μπλέξει;

Και καλά για όλα τα άλλα, μα την ανοησία των ανθρώπων δεν την αντέχω άλλο! Την ανοησία, μαζί με σκοπιμότητες κι εγωισμούς, όλοι τους καρικατούρες μιας τραγικά άσχημης παράστασης. "Τα λεφτά μας πίσω κύριε σκηνοθέτα, κατεβάστε τους κυρίους από τη σκηνή παρακαλώ!" Πόσο εύκολο θα ήταν...

Μα είναι αληθινοί, και κυρίους δε τους λες, και συνειδητοποιείς πόσο μικροί μπορούμε να γίνουμε οι άνθρωποι, να μαζέψουμε, να μαζέψουμε μέχρι που να μη μας ξεχωρίζεις από τον λεκέ στα πλακάκια. Και αυτοί οι τόσο μικροί είναι που κάνουνε τελικά κουμάντο. Αλήθεια γιατί; Λάστιχο και σφουγγαρίστρα χάθηκε να αγοράσουμε από το μαγαζάκι πιο κάτω; Να ξεπλύνουμε τους 'λεκέδες', να αστράψει ο τόπος;

Σας ζαλίζω και είναι σίγουρο πως δεν καταλαβαίνετε ούτε τα μισά από το παραλήρημα μου. Θα με συγχωρέσετε για αυτό! Μα άλλο σας ήθελα εγώ. Καμιά πυξίδα περίσσια βρίσκεται σε κανέναν μπας και βρω την άκρη; Που και μέση να βρω δηλαδή μπορεί κάτι να γίνει... Ή μήπως αντί για πυξίδα να μου υποδείξετε έναν πρόχειρο Καιάδα να τους σπρώξω όλους κάτω;

Μα έτσι δεν είναι η ζωή;
Κι ο καθένας από εμάς σχοινοβάτης που τραμπαλίζεται, κι ίσως στιγμές-στιγμές κιόλας να ζαλίζεται.
Λέτε μήπως να αρκεί μια δραμαμίνη κι είμαστε εντάξει;

Την καλησπέρα μου :-)

Comments

  1. Οι Άγγλοι έχουν ένα πολύ ταιριαστό απόφθεγμα, Φριούλα μου. Λένε: "Don't let the bastards get you down" ή άμα το θες και στα Λατινικά: "Illegitimi non carborundum" ;-)

    Στείλε όσους σε συγχύζουν από κει που ήρθανε και απόλαυσε το καλοκαίρι με οποιοδήποτε καιρο !!!

    Φιλάκια

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αααχ και να ήταν τόσο απλό!
      Τι κάνεις όμως αν οι άχρηστοι είναι οι προϊστάμενοί σου, ο δήμαρχος, κι ο υπουργός σου; Φιλοσοφικό είναι το ερώτημα, δεν περιμένω να μου απανήσεις...
      Πού θα πάει κάπως θα κάνουμε και θα τους ξεφορτωθούμε, έχω εμπιστοσύνη στους κανόνες τις φυσικής ;-)

      Καλό καλοκαίρι να έχουμε!

      Delete
  2. To φουλ της ανοησίας κι εμεις υποχρεωτικά κάνουμε στην άκρη,
    ώρες-ώρες πραγματικά το σκεφτεσαι,δεν παλευεται!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα πραγματικά!
      Και ξέρεις τι έχω προσέξει VaD; Οι ανοήτοι και η ανοησία τους πολλαπλασιάζονται με τρομακτικούς ρυθμούς! Ήμαρτον!

      Delete
  3. Μάλλον Fri δεν έχει φύγει ακόμα η κούραση του χειμώνα. Αντίδοτο σε όλα αυτά: διακοπές και απόσταση από τοξικούς τύπους και τοξικές καταστάσεις.
    Φιλιά από την νήσο.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μπορεί να φταίει κι αυτό...
      Σίγουρα όμως φταίει πως πρέπει να συζητάω και να παίρνουμε αποφάσεις παρέα με κάτι εγωίσταρους, ανεγκέφαλους και χαοτικούς τύπους! Δηλαδή εγώ να συζητάω, αυτοί δεν πιστεύω πως θέλουν να ακούσουν οτιδήποτε άλλο πέρα από τον εαυτό τους...

      Μου αρέσει όμως ο τρόπος που σκέφτεσαι! Θα τα πούμε λοιπόν στη νήσο ;-)

      Delete
  4. Το πόσο μου αρέσουν αυτού του είδους τα παραληρήματα, αδυνατώ να το περιγράψω! Καλημέρα και καλό κουράγκιο (πάντα κατά τον Όλι Ρεν)!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ευχαριστώ Αθηνά :-)
      Μωρέ θα πάω στο νησί, θα αράξω κάτω από μια καλαμωτή κι ας κάνουν ότι καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι ;-)

      Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα...

      Delete
  5. Μου έδωσες καταπληκτική ιδέα...
    Picture this: και εκεί που κάθεσαι και παρατηρείς την κακιά παράσταση που δίνουν οι καρικατούρες της καθημερινότητας, σηκώνεσαι, λες σε ήπιο τόνο, "τα λεφτά μου πίσω παρακαλώ" και φεύγεις ήρεμα και χαμογελαστά για να διδάξεις υπολογιστές σε ευδιάθετες και ειλικρινών προθέσεων μαμάδες ;-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Έγραψες, μου αρέσει, μου αρέσει πολύ! Μη νομίσεις πως θα έχω πρόβλημα να το εφαρμόσω κιόλα!
      Καλημέρα και καλή εβδομάδα :-)

      Delete
  6. Ήρθα ως εδώ και βλέπω να γράφεις ωραία πράγματα, με χιούμορ και σύγχρονη ματιά.
    Θα έρχομαι συχνά...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλώς μας ήρθες και σε ευχαριστώ!
      Θα σε περιμένω το λοιπόν να το κάνουμε το κουτσομπολιό μας... ;-)

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Νέο ξεκίνημα σε νέους τόπους

Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά

Κάνε Διάλεξη και θα δεις!